I

Ο άνθρωπος διαβαίνει αυτές τις διαφορετικές περιόδους ακολουθώντας τον Θεό,

κι όμως δεν γνωρίζει ότι ο Θεός έχει την κυριαρχία

επί της μοίρας όλων των πραγμάτων και των ζωντανών οργανισμών

ούτε πώς ο Θεός ενορχηστρώνει και κατευθύνει όλα τα πράγματα.

Αυτό διαφεύγει του ανθρώπου της σημερινής ημέρας

και κάθε ανθρώπου από αμνημονεύτων χρόνων.

Αυτό δεν συμβαίνει επειδή οι πράξεις του Θεού είναι υπερβολικά κρυμμένες

ούτε επειδή το σχέδιο του Θεού δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί,

αλλά επειδή η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου έχουν απομακρυνθεί υπερβολικά από τον Θεό

μέχρι το σημείο όπου ο άνθρωπος παραμένει στην υπηρεσία του Σατανά

ακόμα και όταν ακολουθεί τον Θεό

—κι ακόμα δεν το ξέρει.

II

Κανείς δεν αναζητά ενεργά τα βήματα του Θεού και την εμφάνιση του Θεού

και κανείς δεν είναι πρόθυμος να υπάρξει υπό τη φροντίδα και την προστασία του Θεού.

Αντ' αυτού, είναι πρόθυμοι ν' αποδεχτούν τη διάβρωση του Σατανά και των διαβόλων,

να προσαρμοστούν σε αυτόν τον κόσμο

και στους κανόνες της ύπαρξης που ακολουθεί αυτή η κακή ανθρωπότητα.

Σε αυτό το σημείο, η καρδιά και το πνεύμα του ανθρώπου

γίνονται το αφιέρωμα που αποτίει ο άνθρωπος στον Σατανά

και η τροφή του Σατανά.

Επιπλέον, η ανθρώπινη καρδιά και το πνεύμα γίνονται ένα μέρος στο οποίο ο Σατανάς κατοικεί,

καθώς και η παιδική χαρά που του ανήκει δικαιωματικά.

III

Ο άνθρωπος εν αγνοία του χάνει την κατανόησή του ως προς τις αρχές της ανθρώπινης διαγωγής,

και ως προς την αξία και τη σημασία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Οι νόμοι του Θεού και η διαθήκη μεταξύ Θεού και ανθρώπου

βαθμιαία θολώνουν στην καρδιά του ανθρώπου

κι εκείνος παύει να ψάχνει και να υπολογίζει τον Θεό.

Με την πάροδο του χρόνου,

ο άνθρωπος έχει χάσει την κατανόηση της σημασίας της δημιουργίας του από τον Θεό

και ούτε καταλαβαίνει τα λόγια από το στόμα του Θεού

ούτε και όλα όσα προέρχονται από τον Θεό.

Ο άνθρωπος, τότε, αρχίζει να αντιστέκεται στους νόμους και στις νομοθεσίες του Θεού,

και η καρδιά και το πνεύμα του γίνονται αναίσθητα…

Ο Θεός χάνει τον άνθρωπο τον οποίο δημιούργησε στην αρχή,

και ο άνθρωπος χάνει τις ρίζες που είχε αρχικά:

Αυτή είναι η τραγωδία αυτής της ανθρώπινης φυλής.

Από το "Ο Λόγος", τόμ. 1: "Η εμφάνιση και το έργο του Θεού", Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου