Ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο Του για να στήσει μια διαθήκη με τον άνθρωπο

Γέν. 9:11-13 Και στήνω την διαθήκην μου προς εσάς· και δεν θέλει πλέον εξολοθρευθή πάσα σαρξ από των υδάτων του κατακλυσμού· ουδέ θέλει είσθαι πλέον κατακλυσμός διά να φθείρη την γην. Και είπεν ο Θεός, Τούτο είναι το σημείον της διαθήκης, την οποίαν εγώ κάμνω μεταξύ εμού και υμών και παντός εμψύχου ζώου το οποίον είναι με σας, εις γενεάς αιωνίους· Θέτω το τόξον μου εν τη νεφέλη, και θέλει είσθαι εις σημείον διαθήκης μεταξύ εμού και της γης.

Αφότου Εκείνος έφτιαξε όλα τα πράγματα, η εξουσία του Δημιουργού επιβεβαιώνεται και αναδεικνύεται για ακόμη μια φορά στη διαθήκη του ουράνιου τόξου

Η εξουσία του Δημιουργού συνεχώς αναδεικνύεται κι ασκείται σε όλα τα πλάσματα κι Εκείνος όχι μόνο εξουσιάζει τη μοίρα όλων των πραγμάτων, αλλά επίσης εξουσιάζει την ανθρωπότητα, αυτό το ιδιαίτερο πλάσμα που δημιούργησε με τα ίδια Του τα χέρια και που διαθέτει μια διαφορετική δομή ζωής και υπάρχει με μια διαφορετική μορφή ζωής. Αφού ο Δημιουργός έφτιαξε όλα τα πράγματα, δεν σταμάτησε να εκφράζει την εξουσία Του και τη δύναμή Του. Για Εκείνον η εξουσία με την οποία ήταν ο απόλυτος άρχοντας όλων των πραγμάτων και της μοίρας ολόκληρης της ανθρωπότητας, τυπικά άρχισε μόνο όταν το ανθρώπινο είδος πραγματικά γεννήθηκε από το χέρι Του. Εκείνος είχε την πρόθεση να διαχειρίζεται την ανθρωπότητα και να την εξουσιάζει, είχε την πρόθεση να σώσει την ανθρωπότητα, είχε την πρόθεση να κερδίσει πραγματικά την ανθρωπότητα, να κερδίσει μια ανθρωπότητα που θα μπορούσε να διοικήσει όλα τα πράγματα και είχε την πρόθεση να φτιάξει μια ανθρωπότητα που θα ζει υπό την εξουσία Του και θα γνωρίζει την εξουσία Του και θα υπακούει στην εξουσία Του. Έτσι ο Θεός άρχισε επισήμως να εκφράζει την εξουσία Του στους ανθρώπους χρησιμοποιώντας τον λόγο Του και άρχισε να χρησιμοποιεί την εξουσία Του για να πραγματοποιήσει τον λόγο Του. Βεβαίως η εξουσία του Θεού είχε αναδειχθεί παντού κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Απλώς έχω διαλέξει κάποια ειδικά, πολύ γνωστά παραδείγματα από τα οποία μπορείτε να καταλάβετε και να γνωρίσετε τη μοναδικότητα του Θεού και να καταλάβετε και να γνωρίσετε τη μοναδική εξουσία του Θεού.

Υπάρχει μια ομοιότητα μεταξύ της παραγράφου στη Γένεση 9:11-13 και των παραπάνω παραγράφων σχετικά με την καταγραφή της δημιουργίας του κόσμου από τον Θεό, υπάρχει όμως και μια διαφορά. Ποια είναι η ομοιότητα; H ομοιότητα βρίσκεται στη χρήση λέξεων από τον Θεό για να κάνει αυτά που είχε την πρόθεση να κάνει και η διαφορά είναι ότι αυτή η παράγραφος είναι η συνομιλία του Θεού με τον άνθρωπο, στην οποία κατάρτισε μια διαθήκη με τον άνθρωπο και είπε στον άνθρωπο τι περιέχει αυτή η διαθήκη. Αυτή η άσκηση της εξουσίας του Θεού επιτεύχθηκε κατά τον διάλογό Του με τον άνθρωπο, που θα πει ότι πριν τη δημιουργία του ανθρώπινου είδους, ο λόγος του Θεού ήταν οδηγίες και διαταγές προς τα πλάσματα που Εκείνος είχε πρόθεση να δημιουργήσει. Τώρα όμως υπήρχε κάποιος να ακούσει τον λόγο του Θεού κι έτσι ο λόγος Του ήταν τόσο ένας διάλογος με τον άνθρωπο, όσο και μια παρότρυνση και μια νουθεσία στον άνθρωπο και επιπλέον ήταν εντολές που δόθηκαν σε όλα τα πράγματα που ήταν υπό την εξουσία Του.

Ποια ενέργεια του Θεού καταγράφεται σ’ αυτήν την παράγραφο; Καταγράφει τη διαθήκη που έκανε ο Θεός με τον άνθρωπο αφού Εκείνος κατέστρεψε τον κόσμο με έναν κατακλυσμό, λέει στον άνθρωπο ότι ο Θεός δεν θα καταστρέψει ποτέ τον κόσμο ξανά κι ότι για τον σκοπό αυτόν, ο Θεός έφτιαξε ένα σημείο —και ποιο είναι αυτό το σημείο; Στις Γραφές λέει ότι: «Θέτω το τόξον μου εν τη νεφέλη, και θέλει είσθαι εις σημείον διαθήκης μεταξύ εμού και της γης». Αυτά είναι τα αρχικά λόγια που είπε ο Δημιουργός στο ανθρώπινο είδος. Καθώς έλεγε αυτά τα λόγια, εμφανίστηκε ένα ουράνιο τόξο μπροστά στα μάτια του ανθρώπου και παρέμεινε μέχρι σήμερα. Όλοι έχουν δει ένα τέτοιο ουράνιο τόξο κι όταν το βλέπεις, ξέρεις πώς αυτό εμφανίζεται; Η επιστήμη δεν μπορεί να το εξηγήσει, ούτε να βρει από πού προέρχεται ή να προσδιορίσει πού βρίσκεται. Επειδή το ουράνιο τόξο είναι ένα σημείο της διαθήκης που έχει καταρτισθεί μεταξύ του Δημιουργού και του ανθρώπου. Δεν απαιτεί επιστημονική βάση, δεν φτιάχτηκε από τον άνθρωπο, ούτε ο άνθρωπος μπορεί να το αλλάξει. Είναι η συνέχεια της εξουσίας του Δημιουργού, αφού Εκείνος εκστόμισε τον λόγο Του. Ο Δημιουργός χρησιμοποίησε τη δική Του ιδιαίτερη μέθοδο για να τηρήσει τη διαθήκη Του με τον άνθρωπο και την υπόσχεσή Του κι έτσι η χρήση του ουράνιου τόξου από Εκείνον σαν ένα σημείο της διαθήκης που Εκείνος κατάρτισε είναι ένα ουράνιο διάταγμα και νόμος που θα παραμείνει αναλλοίωτο για πάντα, είτε όσον αφορά στον Δημιουργό, είτε στο δημιουργημένο ανθρώπινο είδος. Παρόλα αυτά αυτός ο αμετάβλητος νόμος, πρέπει να ειπωθεί, είναι ακόμα μια αληθινή απόδειξη της εξουσίας του Δημιουργού αφότου δημιούργησε όλα τα πράγματα και πρέπει να ειπωθεί, ότι η εξουσία και η δύναμη του Δημιουργού δεν έχουν όρια. Η χρήση του ουράνιου τόξου από Εκείνον σαν ένα σημείο είναι μια συνέχεια και μια επέκταση της εξουσίας του Δημιουργού. Αυτό ήταν μια ακόμη πράξη που έκανε ο Θεός με χρήση του λόγου Του και ήταν ένα σημείο της διαθήκης που κατάρτισε ο Θεός με τον άνθρωπο χρησιμοποιώντας τον λόγο. Είπε στον άνθρωπο αυτό που ήθελε να κάνει και με ποιον τρόπο αυτό θα εκπληρωνόταν και θα πραγματοποιούνταν και με αυτόν τον τρόπο το θέμα επετεύχθη, σύμφωνα με τα λόγια από το στόμα του Θεού. Μόνο ο Θεός έχει τέτοια δύναμη και σήμερα, αρκετές χιλιάδες χρόνια αφότου είπε αυτά τα λόγια, ο άνθρωπος μπορεί ακόμα να βλέπει το ουράνιο τόξο που βγήκε από το στόμα του Θεού. Εξαιτίας αυτών των λόγων που ξεστόμισε ο Θεός, αυτό το πράγμα έμεινε αναλλοίωτο και αμετάβλητο μέχρι σήμερα. Κανένας δεν μπορεί να εξαφανίσει αυτό το ουράνιο τόξο, κανένας δεν μπορεί να αλλάξει τους νόμους του κι αυτό υπάρχει μόνο και μόνο εξαιτίας του λόγου του Θεού. Αυτή ακριβώς είναι η εξουσία του Θεού. «Ο Θεός κρατά τον λόγο Του κι ο λόγος Του θα πραγματοποιηθεί κι αυτό που θα πραγματοποιηθεί θα κρατήσει για πάντα». Αυτά τα λόγια είναι ξεκάθαρα εδώ κι αποτελούν ξεκάθαρο σημείο και χαρακτηριστικό της εξουσίας και της δύναμης του Θεού. Ένα τέτοιο σημείο ή χαρακτηριστικό δεν υπάρχει ούτε φαίνεται σε κανένα από τα δημιουργημένα όντα, ούτε φαίνεται σε κανένα από τα μη δημιουργημένα όντα. Είναι αποκλειστικότητα του μοναδικού Θεού και ξεχωρίζει την ταυτότητα και την ουσία που έχει μόνο ο Δημιουργός από αυτήν των πλασμάτων. Συγχρόνως, είναι ένα σημείο και ένα χαρακτηριστικό που εκτός από τον ίδιο τον Θεό, δεν μπορεί ποτέ να ξεπεραστεί από κανένα δημιουργημένο ή μη δημιουργημένο ον.

Η κατάρτιση της διαθήκης του Θεού με τον άνθρωπο ήταν μια πράξη μεγάλης σημασίας και μια πράξη με την οποία Εκείνος είχε σκοπό να επικοινωνήσει ένα γεγονός στον άνθρωπο και να ενημερώσει τον άνθρωπο για το θέλημά Του και για τον σκοπό αυτόν μεταχειρίστηκε μια μοναδική μέθοδο, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό σημείο για να καταρτίσει μια διαθήκη με τον άνθρωπο, ένα σημείο που ήταν μια υπόσχεση της διαθήκης που είχε καταρτίσει με τον άνθρωπο. Ήταν λοιπόν αυτή η κατάρτιση της διαθήκης ένα σπουδαίο γεγονός; Και πόσο σπουδαίο γεγονός ήταν; Αυτό ακριβώς είναι που κάνει τη διαθήκη τόσο ιδιαίτερη: δεν είναι μια διαθήκη μεταξύ ενός ανθρώπου και κάποιου άλλου ή μιας ομάδας και μιας άλλης ή μιας χώρας και μιας άλλης, αλλά είναι μια διαθήκη μεταξύ του Δημιουργού κι ολόκληρης της ανθρωπότητας και θα παραμείνει σε ισχύ μέχρι την ημέρα που ο Θεός θα καταργήσει όλα τα πράγματα. Ο εκτελεστής αυτής της διαθήκης είναι ο Δημιουργός και ο φύλακάς της είναι επίσης ο Δημιουργός. Εν συντομία, ολόκληρη η διαθήκη του ουράνιου τόξου που καταρτίσθηκε με τον άνθρωπο πραγματοποιήθηκε και επετεύχθη σύμφωνα με τον διάλογο μεταξύ του Δημιουργού και του ανθρώπου και έχει παραμείνει έτσι μέχρι σήμερα. Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν τα πλάσματα εκτός από το να υποκύπτουν και να υπακούουν και να πιστεύουν και να εκτιμούν και να βλέπουν αυτοπροσώπως και να υμνούν την εξουσία του Δημιουργού; Επειδή κανένας άλλος πέρα από τον μοναδικό Θεό δεν έχει τη δύναμη να κάνει μια τέτοια διαθήκη. Η εμφάνιση του ουράνιου τόξου, ξανά και ξανά, αναγγέλλει στην ανθρωπότητα και εφιστά την προσοχή της στη διαθήκη μεταξύ του Δημιουργού και της ανθρωπότητας. Στις συνεχείς εμφανίσεις της διαθήκης μεταξύ του Δημιουργού και της ανθρωπότητας, εκείνο που αποδεικνύεται στην ανθρωπότητα δεν είναι ένα ουράνιο τόξο ή η ίδια η διαθήκη, αλλά η αμετάβλητη εξουσία του Δημιουργού. Η εμφάνιση του ουράνιου τόξου, ξανά και ξανά, αποδεικνύει τα τρομακτικά και θαυματουργά έργα του Δημιουργού σε κρυφά μέρη και συγχρόνως είναι μια ζωηρή αντανάκλαση της εξουσίας του Δημιουργού που δεν θα ξεθωριάσει ποτέ και δεν θα αλλάξει ποτέ. Δεν είναι αυτό η ένδειξη μιας άλλης πλευράς της μοναδικής εξουσίας του Δημιουργού;

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Α΄