Το σημείο εκκίνησης για τον σεβασμό προς τον Θεό είναι να τον μεταχειρίζεστε σαν Θεό

Κάποιος μόλις έθεσε μια ερώτηση: Πώς γίνεται να γνωρίζουμε περισσότερα για τον Θεό από ό,τι ο Ιώβ, αλλά ακόμα να μην μπορούμε να Τον σεβόμαστε; Το ζήτημα αυτό το θίξαμε λίγο πριν, σωστά; Στην πραγματικότητα, η ουσία αυτού του ζητήματος έχει επίσης συζητηθεί προηγουμένως, ότι, δηλαδή, παρόλο που ο Ιώβ δεν γνώριζε τότε τον Θεό, Τον αντιμετώπιζε σαν Θεό, και Τον θεωρούσε Κύριο όλων των πραγμάτων στον ουρανό και στη γη. Ο Ιώβ δεν θεωρούσε τον Θεό εχθρό. Αντίθετα, Τον λάτρευε ως τον Δημιουργό των πάντων. Γιατί οι άνθρωποι σήμερα αντιστέκονται τόσο πολύ στον Θεό; Γιατί δεν μπορούν να σεβαστούν τον Θεό; Ένας λόγος είναι ότι ο Σατανάς τους έχει διαφθείρει εις βάθος. Με τη σατανική φύση τους βαθιά ριζωμένη, οι άνθρωποι καθίστανται εχθροί του Θεού. Έτσι, αν και πιστεύουν στον Θεό και Τον αναγνωρίζουν, μπορούν ακόμα να Του αντιστέκονται και να τοποθετούνται απέναντί Του. Τούτο το καθορίζει η ανθρώπινη φύση. Ο άλλος λόγος είναι ότι, αν και οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, απλά δεν τον αντιμετωπίζουν ως Θεό. Αντίθετα, πιστεύουν ότι ο Θεός βρίσκεται σε αντιπαλότητα με τον άνθρωπο, θεωρώντας Τον εχθρό του ανθρώπου, και είναι ασυμβίβαστοι με τον Θεό. Είναι τόσο απλό. Το ζήτημα αυτό αναφέρθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της προηγούμενης συνεδρίας —έτσι δεν είναι; Σκεφτείτε το: Αυτός είναι ο λόγος; Αν και έχεις κάποια μικρή γνώση του Θεού, σε τι ακριβώς συνίσταται η γνώση αυτή; Μήπως είναι αυτό για το οποίο μιλούν όλοι; Δεν είναι αυτό που σου είπε ο Θεός; Εσύ γνωρίζεις μόνο τις θεωρητικές και δογματικές πτυχές· έχεις βιώσει ποτέ την πραγματική πλευρά του Θεού; Έχεις υποκειμενική γνώση; Διαθέτεις πρακτική γνώση και εμπειρία; Εάν ο Θεός δεν σου το είχε πει, εσύ θα μπορούσες να το γνωρίζεις; Η γνώση σου για τη θεωρία, δεν αντιπροσωπεύει πραγματική γνώση. Εν ολίγοις, ανεξάρτητα από το πόσα γνωρίζεις και πώς έφτασες να τα γνωρίζεις, πριν από την επίτευξη μιας πραγματικής κατανόησης του Θεού, ο Θεός είναι εχθρός σου και, προτού αντιμετωπίσεις στ’ αλήθεια τον Θεό ως τέτοιον, Εκείνος είναι σε αντιπαλότητα μαζί σου, διότι αποτελείς ενσάρκωση του Σατανά.

Όταν βρίσκεσαι μαζί με τον Χριστό, ίσως να Του σερβίρεις τρία γεύματα την ημέρα, να Του πηγαίνεις τσάι, να φροντίζεις για τις ανάγκες της ζωής Του, αντιμετωπίζοντάς Τον φαινομενικά ως Θεό. Όποτε συμβαίνει κάτι, οι απόψεις των ανθρώπων είναι πάντοτε αντίθετες με εκείνες του Θεού. Πάντα αποτυγχάνουν να κατανοήσουν την άποψη του Θεού, να την αποδεχτούν. Αν και οι άνθρωποι μπορεί να τα πηγαίνουν καλά με τον Θεό επιφανειακά, τούτο δε σημαίνει ότι είναι συμβατοί με Αυτόν. Μόλις συμβεί κάτι, αναδύεται η αλήθεια της ανυπακοής του ανθρώπου, επιβεβαιώνοντας την εχθρότητα που υπάρχει ανάμεσα στον άνθρωπο και στον Θεό. Η εχθρότητα αυτή δεν είναι εναντίωση του Θεού στον άνθρωπο· δεν είναι ο Θεός που θέλει να είναι εχθρικός προς τον άνθρωπο, ούτε είναι ο Θεός που θέτει τον άνθρωπο στο αντίπαλο στρατόπεδο, αντιμετωπίζοντάς τον ως αντίπαλο. Πρόκειται, μάλλον, για την ουσία εναντίωσης προς τον Θεό, που ενεδρεύει πίσω από την υποκειμενική βούληση και το υποσυνείδητο του ανθρώπου. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος θεωρεί όλα όσα προέρχονται από τον Θεό ως αντικείμενο της έρευνάς του, η ανταπόκρισή του σε ό,τι προέρχεται από τον Θεό και σε ό,τι Τον αφορά είναι, πάνω απ’ όλα, εικασία, αμφιβολία και, στη συνέχεια, γρήγορη υιοθέτηση μιας στάσης που αντιμάχεται τον Θεό, και Του εναντιώνεται. Μετά από αυτό, ο άνθρωπος παίρνει τις παθητικές αυτές διαθέσεις και φιλονικεί με τον Θεό ή Τον αμφισβητήσει, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να αμφιβάλλει για το κατά πόσον ο συγκεκριμένος Θεός αξίζει να ακολουθείται από αυτόν. Παρά το γεγονός ότι ο ορθολογισμός του ανθρώπου τού λέει ότι δεν πρέπει να προχωρήσει, εκείνος θα επιλέξει και πάλι να το πράξει παρά τον ίδιο του τον εαυτό, έτσι ώστε να προχωρήσει χωρίς δισταγμό μέχρι το τέλος. Για παράδειγμα, ποια είναι η πρώτη αντίδραση κάποιων ανθρώπων όταν ακούν φήμες ή διαβολές για τον Θεό; Η πρώτη τους αντίδραση είναι: Δεν ξέρω αν η φήμη αυτή αληθεύει ή κατά πόσο είναι υπαρκτή, έτσι θα περιμένω να δω. Εν συνεχεία, αρχίζουν να σκέπτονται: Είναι αδύνατον να το επιβεβαιώσω· λες να είναι υπαρκτή; Αυτή η φήμη αληθεύει ή όχι; Αν και ο άνθρωπος αυτός δεν το δείχνει, η καρδιά του έχει κιόλας αρχίσει να αμφιβάλλει, έχει αρχίσει κιόλας να αρνείται τον Θεό. Ποια είναι η ουσία της συγκεκριμένης στάσης, της συγκεκριμένης άποψης; Δεν είναι προδοσία; Προτού βρεθεί αντιμέτωπος με το θέμα, δεν μπορείς να δεις ποια είναι η άποψη του ατόμου αυτού —μοιάζει να μην αντιμάχεται τον Θεό, να μην Τον θεωρεί εχθρό. Ωστόσο, μόλις έρθει αντιμέτωπος με αυτό, θα σταθεί αμέσως στο πλευρό του Σατανά και θα εναντιωθεί στον Θεό. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι άνθρωπος και Θεός βρίσκονται σε αντίθετα στρατόπεδα! Δεν είναι ότι ο Θεός θεωρεί τον άνθρωπο εχθρό, αλλά ότι η ίδια η ουσία του ανθρώπου είναι εχθρική απέναντι στον Θεό. Ανεξάρτητα από το πόσον καιρό ακολουθεί κάποιος τον Θεό, και πόσο ακριβά πληρώνει· ανεξάρτητα από το ότι εξυμνεί τον Θεό, από το ότι συγκρατεί τον εαυτό του για να μην Του αντιστέκεται, ανεξάρτητα ακόμη και από το ότι προτρέπει τον εαυτό του να Τον αγαπά, ποτέ δεν πρόκειται να καταφέρει να συμπεριφερθεί στον Θεό ως Θεό. Η ουσία του ανθρώπου δεν το καθορίζει αυτό; Αν Του συμπεριφέρεσαι ως Θεό, αν στ’ αλήθεια πιστεύεις ότι είναι Θεός, μπορείς, μετά, να έχεις οποιαδήποτε αμφιβολία για Αυτόν; Είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμα ερωτηματικά σχετικά με Εκείνον στην καρδιά σου; Όχι. Οι τάσεις αυτού του κόσμου είναι τόσο κακές, αυτή η ανθρώπινη φυλή είναι τόσο κακή —πώς γίνεται να μην έχεις καμία αντίληψη ως προς αυτές; Εσύ ο ίδιος είσαι τόσο κακός —πώς γίνεται να μην έχεις καμία αντίληψη ως προς αυτό; Κι όμως, λίγες φήμες, μερικές διαβολές αρκούν, για να παράγουν τέτοιες μεγάλες αντιλήψεις για τον Θεό, να παράγουν τόσο πολλές ιδέες, πράγμα που δείχνει πόσο ανώριμο είναι το ανάστημά σου! Το «ζουζούνισμα» από μερικά κουνούπια, και λίγες αηδιαστικές μύγες —αυτό μόνο χρειάζεται για να εξαπατηθείς; Τι άτομο είναι αυτό; Γνωρίζεις, μήπως, τι σκέφτεται ο Θεός για το είδος αυτό του ανθρώπου; Στην πραγματικότητα, η στάση του Θεού, ως προς τον χειρισμό των συγκεκριμένων ανθρώπων, είναι πολύ ξεκάθαρη. Ο χειρισμός του Θεού προς αυτούς είναι αποκλειστικά και μόνο η αδιαφορία —η στάση Του είναι να μην τους δίνει απολύτως καμία σημασία, και να μην παίρνει στα σοβαρά τους αδαείς αυτούς ανθρώπους. Γιατί αυτό; Διότι ποτέ δεν σχεδίασε στην καρδιά Του να αποκτήσει τους συγκεκριμένους ανθρώπους, που βάλθηκαν να είναι εχθρικοί απέναντί Του ως το τέλος, και που ποτέ δεν σχεδίαζαν να αναζητήσουν τον δρόμο της σύμπνοιας με Αυτόν. Τα λόγια που ξεστόμισα, ίσως να πλήγωσαν μερικούς ανθρώπους. Λοιπόν, είστε πρόθυμοι να Με αφήνετε να σας πληγώνω πάντα έτσι; Ανεξάρτητα από το αν είστε πρόθυμοι ή όχι, όσα λέω είναι αλήθεια! Εάν σας πληγώνω πάντα έτσι, αν εκθέτω πάντα τις ουλές σας, τούτο θα επηρεάσει την ευγενή εικόνα του Θεού στις καρδιές σας; (Όχι.) Συμφωνώ ότι δεν θα το κάνει. Διότι απλά δεν υπάρχει Θεός στις καρδιές σας. Ο μεγαλοπρεπής Θεός που κατοικεί στις καρδιές σας, αυτός που υπερασπίζεστε και προστατεύετε με σθένος, απλά δεν είναι ο Θεός. Πρόκειται, μάλλον, για πλάσμα της ανθρώπινης φαντασίας· απλώς δεν υπάρχει. Άρα, είναι πολύ καλύτερο που εκθέτω την απάντηση σε αυτό το αίνιγμα. Αυτή δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια; Ο πραγματικός Θεός δεν είναι οι φαντασιώσεις του ανθρώπου. Ελπίζω να μπορείτε όλοι να αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα αυτή, και θα σας βοηθήσει στη γνώση σας για τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του