Ο Θεός χρησιμοποιεί διαφορετικές δοκιμασίες για να ελέγξει κατά πόσο οι άνθρωποι σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό

Σε κάθε εποχή, όταν ο Θεός εργάζεται στον κόσμο, χορηγεί στον άνθρωπο κάποια λόγια, λέγοντάς του μερικές αλήθειες. Οι αλήθειες αυτές χρησιμεύουν ως ο δρόμος όπου πρέπει να εμμείνει ο άνθρωπος, στον οποίο πρέπει να βαδίσει, ως ο δρόμος που καθιστά τον άνθρωπο ικανό να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό, και ως ο δρόμος, τον οποίο οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν πράξη και να εμμείνουν κατά τη ζωή τους και κατά την πορεία των ταξιδιών της ζωής τους. Για αυτούς τους λόγους, ο Θεός χορηγεί τούτα τα λόγια στον άνθρωπο. Τα λόγια αυτά που προέρχονται από τον Θεό, πρέπει να τηρούνται από τον άνθρωπο και η προσκόλληση σε αυτά σημαίνει λήψη ζωής. Εάν κάποιος δεν τα τηρεί, δεν τα κάνει πράξη ούτε βιώνει τα λόγια του Θεού στη ζωή του, τότε ο άνθρωπος αυτός δεν κάνει την αλήθεια πράξη. Και αν δεν κάνει την αλήθεια πράξη, τότε δεν σέβεται τον Θεό και δεν αποφεύγει το κακό, ούτε μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό. Αν κάποιος δεν μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό, τότε είναι αδύνατον να δεχθεί τον έπαινό Του· ο άνθρωπος αυτός δεν έχει αποτέλεσμα. Πώς λοιπόν, κατά την πορεία του έργου του Θεού, καταφέρνει Εκείνος να καθορίσει το αποτέλεσμα ενός ανθρώπου; Ποια μέθοδο χρησιμοποιεί ο Θεός για να καθορίσει το αποτέλεσμα του ανθρώπου; Ίσως να μη σας είναι πολύ ξεκάθαρο αυτή τη στιγμή, αλλά όταν σας πω τη διαδικασία, θα καταστεί απόλυτα σαφές. Τούτο οφείλεται στο ότι πολλοί άνθρωποι το έχουν ήδη βιώσει.

Κατά τη διάρκεια του έργου του Θεού, από την αρχή μέχρι τώρα, ο Θεός έχει θέσει δοκιμασίες για κάθε άτομο —ή, θα μπορούσατε να πείτε, για κάθε άτομο που Τον ακολουθεί— και οι δοκιμασίες αυτές είναι διαφορετικού μεγέθους η κάθε μια. Υπάρχουν εκείνοι που βίωσαν τη δοκιμασία της απόρριψης από την οικογένειά τους· εκείνοι που βίωσαν τη δοκιμασία του αντίξοου περιβάλλοντος· εκείνοι που βίωσαν τη δοκιμασία της σύλληψης και του βασανισμού· εκείνοι που βίωσαν τη δοκιμασία της επιλογής· και εκείνοι που αντιμετώπισαν τις δοκιμασίες του χρήματος και της κοινωνικής θέσης. Γενικά, ο καθένας από εσάς έχει αντιμετωπίσει κάθε είδους δοκιμασία. Γιατί, άραγε, ο Θεός εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο; Γιατί ο Θεός μεταχειρίζεται έτσι τους πάντες; Τι αποτέλεσμα θέλει να δει; Τούτο είναι το σημαντικό σημείο αυτού που θέλω να σας πω: Ο Θεός θέλει να δει κατά πόσο ο άνθρωπος αυτός είναι ο τύπος που σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό. Τούτο σημαίνει ότι όταν ο Θεός σε υποβάλλει σε μια δοκιμασία, προκαλώντας σε να αντιμετωπίσεις κάποιες περιστάσεις, θέλει να ελέγξει κατά πόσο είσαι εκείνος που σέβεται τον Θεό, εκείνος που αποφεύγει το κακό. Εάν κάποιος αντιμετωπίζει το καθήκον της φύλαξης κάποιας προσφοράς, και έρχεται σε επαφή με την προσφορά του Θεού, τότε εσύ πιστεύεις ότι αυτό είναι κάτι που έχει κανονίσει ο Θεός; Χωρίς καμία αμφιβολία! Όλα όσα αντιμετωπίζεις, είναι κανονισμένα από τον Θεό. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με το τάδε ζήτημα, ο Θεός σε παρατηρεί μυστικά, παρακολουθώντας τις επιλογές σου, το πώς πράττεις, τις σκέψεις σου. Το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο τον Θεό, καθώς αποτελεί το αποτέλεσμα που θα Του επιτρέψει να κρίνει εάν έχεις επιτύχει το πρότυπό Του στη συγκεκριμένη δοκιμασία. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με κάποιο ζήτημα, συχνά δεν σκέφτονται γιατί το αντιμετωπίζουν, ούτε το πρότυπο που απαιτεί ο Θεός. Δεν σκέφτονται το τι θέλει να δει ο Θεός από αυτούς, τι θέλει να επιτύχει από αυτούς. Όταν έρχεται αντιμέτωπος με το τάδε ζήτημα, το μόνο που σκέφτεται ο άνθρωπος αυτός είναι το εξής: «Αυτό αντιμετωπίζω· πρέπει να είμαι προσεκτικός, και όχι απρόσεκτος! Ό,τι κι αν γίνει, αυτή είναι η προσφορά του Θεού και δεν μπορώ να την αγγίξω». Ο άνθρωπος αυτός πιστεύει ότι μπορεί να εκπληρώσει την ευθύνη του, παρ’ όλο που διαθέτει τόσο απλοϊκή σκέψη. Θα ήταν ικανοποιημένος ο Θεός από το αποτέλεσμα αυτής της δοκιμασίας; Ή μήπως όχι; Συζητείστε το μεταξύ σας. Αν κάποιος σέβεται τον Θεό μέσα στην καρδιά του, ερχόμενος αντιμέτωπος με το καθήκον που του επιτρέπει να συναντήσει την προσφορά του Θεού, θα σκεφθεί πόσο εύκολο είναι να υβρίσει τη διάθεση του Θεού, γι’ αυτό και θα φροντίσει να σιγουρευτεί ότι θα προχωρήσει προσεκτικά. Η απάντησή σου βρίσκεται στον σωστό δρόμο, αλλά δεν είναι ακόμα απολύτως σωστή. Το να βαδίζει κάποιος στον δρόμο του Θεού, δε σημαίνει επιφανειακή τήρηση κανόνων. Σημαίνει, μάλλον, ότι όποτε έρχεσαι αντιμέτωπος με κάποιο ζήτημα, πρώτα απ’ όλα, θα το θεωρείς ως κατάσταση που έχει οργανώσει ο Θεός, μια ευθύνη που σου έχει δώσει Εκείνος, ή κάτι που σου έχει εμπιστευτεί, και ότι όταν έρθεις αντιμέτωπος με το ζήτημα αυτό, θα πρέπει να το θεωρήσεις ακόμα και ως δοκιμασία προερχόμενη από τον Θεό. Ερχόμενος αντιμέτωπος με το τάδε ζήτημα, πρέπει να έχεις κάποιο πρότυπο, πρέπει να σκεφτείς ότι προήλθε από τον Θεό. Πρέπει να σκεφτείς πώς να χειριστείς το ζήτημα αυτό, έτσι ώστε να μπορέσεις να εκπληρώσεις την ευθύνη σου και να είσαι πιστός στον Θεό· πώς να το πράξεις, χωρίς να εξοργίσεις τον Θεό ή να υβρίσεις τη διάθεσή Του. Μόλις μιλήσαμε για τη διαφύλαξη των προσφορών. Αυτό το θέμα περιλαμβάνει προσφορές, καθώς και το καθήκον και την ευθύνη σου. Είσαι δεσμευμένος με την ευθύνη αυτή. Ωστόσο, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με το ζήτημα αυτό, μήπως κάνει την εμφάνισή του κάποιος πειρασμός; Ναι! Από πού προέρχεται αυτός ο πειρασμός; Ο πειρασμός προέρχεται από τον Σατανά, αλλά και από την κακή, διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Αφού υφίσταται πειρασμός, θα υφίσταται και κατάθεση μαρτυρίας· η κατάθεση μαρτυρίας αποτελεί, και αυτή, δική σου ευθύνη και καθήκον. Κάποιοι λένε: «Πρόκειται για κάτι εντελώς ασήμαντο· είναι πραγματικά απαραίτητο να το κάνουμε τόσο μεγάλο θέμα;» Κι όμως, είναι! Διότι, για να βαδίσουμε στον δρόμο του Θεού, δεν μπορούμε να αφήσουμε τίποτα που σχετίζεται με εμάς τους ίδιους ή τίποτε που συμβαίνει γύρω μας, ακόμα και τα ασήμαντα πράγματα. Ανεξάρτητα από το αν νομίζουμε ότι πρέπει να του δώσουμε σημασία ή όχι, από τη στιγμή που ερχόμαστε αντιμέτωποι με οποιοδήποτε ζήτημα, δεν πρέπει να το αγνοούμε. Όλα αυτά πρέπει να θεωρούνται ως δοκιμασία του Θεού προς εμάς. Τι είδους στάση είναι αυτή; Αν κρατάς τη στάση αυτή, τότε επιβεβαιώνεις ένα γεγονός: Η καρδιά σου σέβεται τον Θεό, και είναι πρόθυμη να αποφύγει το κακό. Αν νοιώθεις την επιθυμία να ικανοποιήσεις τον Θεό, τότε αυτό που κάνεις πράξη δεν απέχει πολύ από το πρότυπο του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού.

Συχνά υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι τα ζητήματα που δεν τα λαμβάνουν και πολύ υπ’ όψιν τους οι άνθρωποι, τα ζητήματα που δεν αναφέρονται συνήθως, είναι απλά ασήμαντα ψιλοπράγματα και δεν έχουν να κάνουν τίποτε με την εφαρμογή της αλήθειας στην πράξη. Όταν οι άνθρωποι αυτοί έρχονται αντιμέτωποι ακριβώς με ένα τέτοιο ζήτημα, δεν του αφιερώνουν και πολλή σκέψη, αφήνοντάς το να γλιστρήσει μακριά. Στη πραγματικότητα όμως, το εν λόγω ζήτημα είναι ένα μάθημα για το οποίο πρέπει να μελετήσεις, ένα μάθημα για τον σεβασμό προς τον Θεό και την αποφυγή του κακού. Επιπλέον, αυτό που πρέπει να σε ανησυχεί ακόμα περισσότερο είναι το να γνωρίζεις τι πράττει ο Θεός, όταν το ζήτημα αυτό αναδύεται για να σταθεί μπροστά σου. Ο Θεός βρίσκεται ακριβώς δίπλα σου, παρατηρώντας κάθε λόγο και έργο σου, παρατηρώντας τις ενέργειές σου, τις αλλαγές της γνώμης σου, τούτο είναι το έργο του Θεού. Κάποιοι λένε: «Τότε γιατί δεν το νοιώθω;» Δεν το έχεις αισθανθεί, επειδή θεώρησες ότι ο δρόμος του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού δεν ήταν τόσο σημαντικός για να εμμείνεις σε αυτόν. Επομένως, δεν μπορείς να νοιώσεις το λεπτό έργο του Θεού μέσα στον άνθρωπο, το οποίο εκδηλώνεται σύμφωνα με τις διαφορετικές σκέψεις και ενέργειες των ανθρώπων. Είσαι κοκορόμυαλος! Τι σημαίνει μεγάλο ζήτημα; Τι σημαίνει μικρό ζήτημα; Τα ζητήματα που περιλαμβάνουν το βάδισμα στον δρόμο του Θεού δε χωρίζονται σε μικρά και μεγάλα. Μπορείτε να το δεχτείτε αυτό; Μπορούμε να το δεχτούμε. Ως προς τα ζητήματα της καθημερινότητας, υπάρχουν κάποια που οι άνθρωποι θεωρούν ως πολύ μεγάλα και σημαντικά, και άλλα, που θεωρούνται ως ασήμαντα ψιλοπράγματα. Οι άνθρωποι συχνά βλέπουν αυτά τα μεγάλα ζητήματα ως πολύ σημαντικά, και θεωρούν ότι τα στέλνει ο Θεός. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της εξέλιξης των μεγάλων αυτών ζητημάτων, εξαιτίας του ανώριμου αναστήματος του ανθρώπου και λόγω του χαμηλού επιπέδου του, ο άνθρωπος συχνά δεν ανταποκρίνεται στις προθέσεις του Θεού, δεν μπορεί να κερδίσει καμία αποκάλυψη, ούτε να αποκτήσει καμία πραγματική γνώση αξίας. Όσον αφορά τα μικρά ζητήματα, ο άνθρωπος απλώς τα παραβλέπει, αφήνοντάς τα να ξεγλιστρήσουν σιγά-σιγά μακριά. Έτσι, έχει χάσει πολλές ευκαιρίες να εξεταστεί ενώπιον του Θεού, να δοκιμαστεί από Αυτόν. Εάν παραβλέπεις πάντοτε τους ανθρώπους, τα πράγματα, τα ζητήματα και τις περιστάσεις που ο Θεός διευθετεί για εσένα, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι κάθε μέρα, ακόμα και κάθε στιγμή, απαρνείσαι συνεχώς την τελείωσή σου από τον Θεό, καθώς και την ηγεσία Του. Κάθε φορά που ο Θεός κανονίζει μια περίσταση για εσένα, παρακολουθεί κρυφά, παρατηρώντας την καρδιά σου, τους στοχασμούς και τις σκέψεις σου, εξετάζοντας πώς σκέφτεσαι και πώς θα ενεργήσεις. Εάν είσαι απερίσκεπτο άτομο —ένα άτομο που ποτέ δεν πήρε στα σοβαρά τον δρόμο του Θεού, τον λόγο Του ή την αλήθεια—, τότε δεν πρόκειται να είσαι προσεκτικός, δεν θα δώσεις σημασία σε αυτό που ο Θεός θέλει να ολοκληρώσει, ούτε σε αυτό που απαιτεί από εσένα όταν κανονίζει περιστάσεις για εσένα. Και ούτε θα γνωρίσεις το πώς οι άνθρωποι, τα πράγματα και τα ζητήματα που συναντάς, σχετίζονται με την αλήθεια ή τις προθέσεις του Θεού. Αν, έχοντας αντιμετωπίσει επανειλημμένες περιστάσεις και δοκιμασίες σαν αυτές, με τον Θεό να μην βλέπει κανένα επίτευγμα στο όνομά σου, πώς θα ενεργήσει ο Θεός; Αν, έχοντας έρθει επανειλημμένα αντιμέτωπος με δοκιμασίες, δε μεγεθύνεις τον Θεό στην καρδιά σου, ούτε μεταχειρίζεσαι τις περιστάσεις που ο Θεός κανονίζει για εσένα ως αυτό που είναι, ως δοκιμασίες ή δοκιμές από τον Θεό. Μάλλον απορρίπτεις, τη μία μετά την άλλη, τις ευκαιρίες που σου χορηγεί ο Θεός, αφήνοντάς τις να γλιστρήσουν μακριά, ξανά και ξανά. Δεν είναι τούτο τεράστια ανυπακοή εκ μέρους του ανθρώπου; Ναι. Θα θλιβεί ο Θεός εξαιτίας αυτού; Ναι. Κι όμως, ο Θεός δεν θα θλιβεί! Ακούγοντας Με να μιλώ έτσι, σας προξένησε και πάλι ταραχή. Εξάλλου, δεν ελέχθη νωρίτερα ότι ο Θεός πάντα θλίβεται; Ο Θεός δεν θα θλιβεί; Και πότε θα θλιβεί ο Θεός; Εν πάση περιπτώσει, ο Θεός δεν θα θλίβει λόγω αυτής της κατάστασης. Τότε ποια είναι η στάση του Θεού απέναντι στη συμπεριφορά που σκιαγραφείται παραπάνω; Όταν οι άνθρωποι απορρίπτουν τις δοκιμασίες και τις δοκιμές που τους στέλνει ο Θεός, όταν τις αποφεύγουν, τότε ο Θεός κρατά μόνο μία στάση απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Ποια στάση είναι αυτή; Ο Θεός απορρίπτει τον άνθρωπο αυτόν από τα βάθη της καρδιάς Του. Υπάρχουν δύο επίπεδα σημασίας για το ρήμα «απορρίπτω». Πώς τα εξηγώ; Στο βάθος του, το ρήμα φέρει συνειρμούς απέχθειας, μίσους. Και όσον αφορά το δεύτερο επίπεδο σημασίας; Αυτό είναι το κομμάτι που υπαινίσσεται παραίτηση από κάτι. Όλοι γνωρίζετε τι σημαίνει «παραίτηση», σωστά; Εν ολίγοις, η απόρριψη είναι η ύστατη αντίδραση και στάση του Θεού απέναντι στους ανθρώπους που συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο. Είναι ακραίο μίσος και αηδία απέναντί τους, εξ ου και η απόφαση να τους εγκαταλείψει. Τούτη είναι η τελική απόφαση του Θεού προς κάποιον που δεν περπάτησε ποτέ στον δρόμο του Θεού, που ποτέ δε σεβάστηκε τον Θεό ούτε απέφυγε το κακό. Μπορείτε τώρα να κατανοήσετε όλοι σας τη σπουδαιότητα του ρητού που προανέφερα;

Καταλαβαίνετε, τώρα, τη μέθοδο που χρησιμοποιεί ο Θεός για να καθορίσει το αποτέλεσμα του ανθρώπου; Κανονίζει καθημερινά διαφορετικές περιστάσεις. Κανονίζει διαφορετικές περιστάσεις —αυτό μπορούν να αισθανθούν και να αγγίξουν οι άνθρωποι. Ποιο είναι το κίνητρο του Θεού, τότε; Το κίνητρο είναι ότι ο Θεός επιθυμεί να δώσει δοκιμασίες με διαφορετικούς τρόπους, σε διαφορετικούς χρόνους και διαφορετικά μέρη, σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Ποιες πτυχές του ανθρώπου εξετάζονται σε μια δοκιμασία; Το εάν και κατά πόσο είσαι άνθρωπος που σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό σε κάθε ζήτημα που αντιμετωπίζεις, που ακούς, βλέπεις και βιώνεις προσωπικά. Όλοι θα αντιμετωπίσουν τη συγκεκριμένη δοκιμασία, διότι ο Θεός είναι δίκαιος απέναντι σε όλους τους ανθρώπους. Κάποιοι λένε: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια· πώς και δεν έχω αντιμετωπίσει κάποια δοκιμασία;» Αισθάνεσαι ότι δεν έχεις αντιμετωπίσει δοκιμασίες, επειδή, κάθε φορά που ο Θεός κανόνιζε περιστάσεις για εσένα, εσύ δεν τις πήρες στα σοβαρά, ούτε και ήθελες να περπατήσεις στον δρόμο του Θεού. Έτσι, απλά δεν έχεις συναίσθηση των δοκιμασιών του Θεού. Κάποιοι λένε: «Έχω βρεθεί αντιμέτωπος με μερικές δοκιμασίες, αλλά δεν γνωρίζω τον κατάλληλο τρόπο πράξης. Παρόλο που έχω πράξει, εξακολουθώ να μην ξέρω αν παρέμεινα σταθερός κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών». Οι άνθρωποι, που βρίσκονται στη συγκεκριμένη κατάσταση, σίγουρα δεν ανήκουν στη μειονότητα. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρότυπο, βάση του οποίου ο Θεός κρίνει τους ανθρώπους; Είναι ακριβώς όπως είπα πριν από λίγα λεπτά: Ό,τι κάνεις, σκέφτεσαι και εκφράζεις —ενέχει τον σεβασμό προς τον Θεό και την αποφυγή του κακού; Έτσι προσδιορίζεις το αν και κατά πόσο είσαι άνθρωπος που σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό. Πρόκειται, όμως, για απλή ιδέα; Είναι αρκετά εύκολο να το λέμε, είναι, όμως, εύκολο να το κάνουμε πράξη; Δεν είναι και τόσο εύκολο. Γιατί όχι; Επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, ούτε γνωρίζουν ότι ο Θεός τελειώνει τον άνθρωπο, όποτε έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα ζητήματα, δεν ξέρουν πώς να αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν το πρόβλημά τους· οι άνθρωποι πρέπει να περάσουν από διάφορες δοκιμασίες, εξευγενισμούς, παιδεμούς και κρίσεις, προτού αποκτήσουν την πραγματικότητα του σεβασμού προς τον Θεό. Μπορεί να το θέτετε έτσι, αλλά όσον αφορά εσάς, ο σεβασμός προς τον Θεό και η αποφυγή του κακού φαίνεται να είναι εύκολα εφικτή τούτη τη στιγμή. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή έχετε ακούσει πάρα πολλά κηρύγματα, και έχετε λάβει μια διόλου ευκαταφρόνητη ποσότητα ποτίσματος από την πραγματικότητα της αλήθειας. Τούτο σας επέτρεψε να κατανοήσετε πώς να σέβεστε τον Θεό και να αποφεύγετε το κακό, ως προς τη θεωρία και τη σκέψη. Όσον αφορά την πράξη του να σέβεστε τον Θεό και να αποφεύγετε το κακό, όλα αυτά υπήρξαν χρήσιμα και σας έκαναν να αισθανθείτε ότι ένα τέτοιο πράγμα είναι εύκολα επιτεύξιμο. Τότε, γιατί στην πραγματικότητα οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να το επιτύχουν; Τούτο συμβαίνει, επειδή η ουσία της φύσης του ανθρώπου δεν σέβεται τον Θεό και αρέσκεται στο κακό. Αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του