Στις κλασικές αντιλήψεις του ανθρώπου, η αγάπη του Θεού είναι η χάρη, το έλεος και η συμπόνια Του για την αδυναμία του ανθρώπου. Παρόλο που αυτά είναι επίσης η αγάπη του Θεού, είναι πολύ μονόπλευρα και δεν είναι το βασικό μέσον με το οποίο ο Θεός οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση. Όταν κάποιοι άνθρωποι έχουν μόλις αρχίσει να πιστεύουν στον Θεό, αυτό οφείλεται σε κάποια αρρώστια. Η αρρώστια αυτή είναι η χάρη του Θεού για σένα. Χωρίς αυτήν, δεν θα πίστευες στον Θεό, και αν δεν πίστευες στον Θεό, δεν θα είχες φθάσει μέχρι εδώ —έτσι, ακόμα και αυτή η χάρη είναι η αγάπη του Θεού. Τον καιρό της πίστης στον Ιησού, ο κόσμος έκανε πολλά πράγματα που δεν άρεσαν στον Θεό, επειδή δεν καταλάβαιναν την αλήθεια· παρόλα αυτά, ο Θεός έχει αγάπη και έλεος, και έχει φέρει τον άνθρωπο μέχρι αυτό το σημείο, και παρόλο που ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τίποτα, ο Θεός εξακολουθεί να του επιτρέπει να Τον ακολουθεί και, επιπλέον, έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στο σήμερα. Αυτό δεν είναι η αγάπη του Θεού; Αυτό που εκδηλώνεται στη διάθεση του Θεού είναι η αγάπη του Θεού —αυτό είναι απόλυτα σωστό! Όταν η οικοδόμηση της εκκλησίας έφθασε στο αποκορύφωμά της, ο Θεός έκανε το βήμα του έργου των παρόχων υπηρεσιών και έριξε τον άνθρωπο στο πηγάδι της αβύσσου. Τα λόγια της περιόδου των παρόχων υπηρεσιών ήταν όλα κατάρες: κατάρες για τη σάρκα σου, κατάρες για τη διεφθαρμένη σατανική σου διάθεση, κατάρες γι’ αυτά που έχεις που δεν εκπληρώνουν το θέλημα του Θεού. Το έργο που έκανε ο Θεός σε αυτό το βήμα εκδηλώθηκε ως μεγαλοπρέπεια, και αμέσως μετά, ο Θεός επιτέλεσε το βήμα του έργου του παιδέματος, και ήρθε η δοκιμασία του θανάτου. Στο έργο αυτό, ο άνθρωπος είδε την οργή, τη μεγαλοπρέπεια, την κρίση και το παίδεμα του Θεού, είδε όμως και τη χάρη του Θεού, την αγάπη Του και το έλεός Του. Όλα όσα έκανε ο Θεός και όλα όσα εκδηλώθηκαν ως διάθεσή Του ήταν η αγάπη για τον άνθρωπο, και όλα όσα έπραξε ο Θεός μπόρεσαν να εκπληρώσουν τις ανάγκες των ανθρώπων. Τα έκανε για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση, και συνέδραμε τον άνθρωπο ανάλογα με το ανάστημά του. Εάν ο Θεός δεν είχε πράξει έτσι, ο άνθρωπος θα ήταν ανίκανος να έλθει ενώπιον του Θεού και δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να γνωρίσει το αληθινό πρόσωπο του Θεού. Απ’ όταν πρωτάρχισε ο άνθρωπος να πιστεύει στον Θεό μέχρι σήμερα, ο Θεός έχει συνδράμει σιγά-σιγά τον άνθρωπο ανάλογα με το ανάστημά του, έτσι ώστε μέσα του ο άνθρωπος να έχει αρχίσει σιγά-σιγά να Τον γνωρίζει. Μόνο φτάνοντας στο σήμερα έχει καταλάβει ο άνθρωπος πόσο θαυμάσια είναι η κρίση του Θεού. Το βήμα του έργου των παρόχων υπηρεσιών ήταν η πρώτη εκδήλωση του έργου της κατάρας από τον χρόνο της δημιουργίας μέχρι σήμερα. Ο άνθρωπος καταράστηκε να πέσει στο πηγάδι της αβύσσου. Εάν ο Θεός δεν είχε πράξει έτσι, ο σημερινός άνθρωπος δεν θα είχε αληθινή γνώση του Θεού. Μόνο μέσα από την κατάρα του Θεού συνάντησε επίσημα ο άνθρωπος τη διάθεσή Του. Ο άνθρωπος αποκαλύφθηκε μέσω της δοκιμασίας των παρόχων υπηρεσιών. Είδε ότι η αφοσίωσή του ήταν απαράδεκτη, ότι το ανάστημά του ήταν πολύ μικρό, ότι ήταν ανίκανος να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού, ότι οι ισχυρισμοί του ότι ικανοποιεί τον Θεό ανά πάσα στιγμή δεν ήταν παρά κούφια λόγια. Παρόλο που ο Θεός, στο βήμα του έργου των παρόχων υπηρεσιών, καταράστηκε τον άνθρωπο, από σημερινή σκοπιά, εκείνο το βήμα του έργου του Θεού ήταν θαυμάσιο: αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό σημείο καμπής για τον άνθρωπο και προκάλεσε μεγάλη αλλαγή στη διάθεση της ζωής του. Πριν από την εποχή των παρόχων υπηρεσιών, ο άνθρωπος δεν καταλάβαινε τίποτα για την επιδίωξη της ζωής, για το τι σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό ή για τη σοφία του έργου του Θεού, ούτε καταλάβαινε ότι το έργο του Θεού μπορεί να δοκιμάσει τον άνθρωπο. Από την εποχή των παρόχων υπηρεσιών μέχρι σήμερα, ο άνθρωπος βλέπει πόσο θαυμάσιο είναι το έργο του Θεού, ότι είναι ακατάληπτο για τον άνθρωπο, και με το μυαλό του δεν μπορεί να φαντασθεί πώς εργάζεται ο Θεός. Βλέπει, επίσης, πόσο μικρό είναι το ανάστημά του και ότι πολύ μεγάλο μέρος του είναι ανυπάκουο. Όταν ο Θεός καταράστηκε τον άνθρωπο, το έκανε για κάποιο σκοπό, και δεν θανάτωσε τον άνθρωπο. Παρόλο που καταράστηκε τον άνθρωπο, το έκανε με λόγια, και οι κατάρες Του στην πραγματικότητα δεν έπληξαν τον άνθρωπο, διότι αυτό που ο Θεός καταράστηκε ήταν η ανυπακοή του ανθρώπου, κι έτσι τα λόγια των καταρών Του είχαν επίσης σκοπό να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση. Είτε ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο είτε τον καταριέται, και τα δύο οδηγούν τον άνθρωπο στην τελείωση: και τα δύο έχουν σκοπό να οδηγήσουν στην τελείωση αυτό που είναι ακάθαρτο μέσα στον άνθρωπο. Με τον τρόπο αυτόν, ο άνθρωπος ραφιναρίζεται και αυτό που λείπει από μέσα του οδηγείται στην τελείωση μέσα από τον λόγο και το έργο Του. Κάθε βήμα του έργου του Θεού —είτε είναι σκληρά λόγια, είτε κρίση, είτε παίδεμα— οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση, και είναι εντελώς κατάλληλο. Ποτέ στους αιώνες δεν έκανε ο Θεός ένα τέτοιο έργο. Σήμερα, εργάζεται μέσα σας, έτσι ώστε να εκτιμήσετε τη σοφία Του. Παρόλο που έχετε υποστεί κάποιο πόνο μέσα σας, η καρδιά σας νιώθει ακλόνητη και ήρεμη. Είναι ευλογία για σας να μπορείτε να απολαμβάνετε το στάδιο αυτό του έργου του Θεού. Ανεξάρτητα από το τι θα μπορέσετε να κερδίσετε στο μέλλον, όλα όσα βλέπετε στο έργο του Θεού σ’ εσάς σήμερα είναι αγάπη. Εάν ο άνθρωπος δεν βιώσει την κρίση και το ραφινάρισμα του Θεού, οι πράξεις και ο ζήλος του θα είναι πάντα εξωτερικά, και η διάθεσή του δεν θα αλλάξει ποτέ. Αυτό μετράει σαν να σε κέρδισε ο Θεός; Σήμερα, παρόλο που μεγάλο μέρος μέσα στον άνθρωπο είναι ακόμα αλαζονικό και επηρμένο, η διάθεση του ανθρώπου είναι πολύ πιο σταθερή από πριν. Η αντιμετώπισή σου από τον Θεό έχει σκοπό τη σωτηρία σου, και παρόλο που εκείνη τη στιγμή μπορεί να νιώθεις κάποιο πόνο, θα έρθει η μέρα που θα επέλθει μια αλλαγή στη διάθεσή σου. Τότε, θα κοιτάξεις πίσω και θα δεις πόσο σοφό είναι το έργο του Θεού, και τότε θα είσαι ικανός να καταλάβεις στ’ αλήθεια το θέλημα του Θεού. Σήμερα, κάποιοι άνθρωποι λένε ότι καταλαβαίνουν το θέλημα του Θεού —αυτό, όμως, δεν είναι πολύ ρεαλιστικό, λένε βλακείες, επειδή, επί του παρόντος, δεν έχουν καταλάβει ακόμα εάν το θέλημα του Θεού έχει σκοπό να σώσει τον άνθρωπο ή να τον καταραστεί. Μπορεί τώρα να αδυνατείς να το δεις καθαρά, θα έρθει, όμως, η μέρα που θα δεις ότι έφτασε η μέρα της δόξας του Θεού, θα δεις πόσο σημαντικό είναι να αγαπάς τον Θεό, ώστε να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, και η σάρκα σου να ζήσει στον κόσμο της αγάπης για τον Θεό, το πνεύμα σου να απελευθερωθεί, η ζωή σου να είναι γεμάτη χαρά κι εσύ να βρίσκεσαι πάντοτε κοντά στον Θεό και να κοιτάζεις πάντοτε τον Θεό. Τότε, θα ξέρεις στ’ αλήθεια πόσο πολύτιμο είναι σήμερα το έργο του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες