Ο Θεός δεν αντιγράφει το έργο σε καμία εποχή. Εφόσον έχουν καταφτάσει οι έσχατες ημέρες, Εκείνος θα επιτελέσει το έργο που επιτελεί κατά τις έσχατες ημέρες και θα αποκαλύψει ολόκληρη τη διάθεση που έχει κατά τις έσχατες ημέρες. Όσον αφορά τις έσχατες ημέρες, αναφέρονται σε μια ξεχωριστή εποχή, σε μια εποχή στην οποία ο Ιησούς είπε ότι σίγουρα θα αντιμετωπίσετε καταστροφές, όπως και σεισμούς, λιμούς και επιδημίες, γεγονός που θα αποδείξει ότι πρόκειται για μια νέα εποχή και ότι δεν είναι πια η παλαιά Εποχή της Χάριτος. Αν υποτεθεί, όπως λένε οι άνθρωποι, ότι ο Θεός είναι πάντα αμετάβλητος, ότι η διάθεσή Του είναι πάντα συμπονετική και στοργική, ότι Εκείνος αγαπά τον άνθρωπο όπως αγαπά τον εαυτό Του, ότι προσφέρει σωτηρία σε κάθε άνθρωπο και ότι ποτέ δεν μισεί τον άνθρωπο, θα μπορούσε να φτάσει ποτέ το έργο Του στο τέλος του; Όταν ήλθε και σταυρώθηκε ο Ιησούς, θυσιάζοντας τον εαυτό Του για όλους τους αμαρτωλούς και προσφέροντας τον εαυτό Του στον βωμό, είχε ήδη ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης και είχε φέρει την Εποχή της Χάριτος στο τέλος της. Ποιο θα ήταν, λοιπόν, το νόημα της επανάληψης του έργου εκείνης της εποχής κατά τις έσχατες ημέρες; Η επανάληψη των ίδιων πραγμάτων δεν θα συνιστούσε άρνηση του έργου του Ιησού; Αν ο Θεός δεν επιτελούσε το έργο της σταύρωσης όταν ερχόταν κατά το στάδιο αυτό, αλλά παρέμενε στοργικός και συμπονετικός, τότε θα ήταν σε θέση να φέρει την εποχή στο τέλος της; Θα μπορούσε ένας στοργικός και συμπονετικός Θεός να φέρει την εποχή στο τέλος της; Στο τελικό έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδευση και κρίση, κατά την οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει στην τελείωση όσους Τον αγαπούν με ειλικρινή καρδιά. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος της. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα στην κτίση θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους και θα χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδευση και κρίση, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης, έτσι ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να ανταμειφθούν οι καλοί, και όλοι οι άνθρωποι να υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —μια διάθεση η οποία συνίσταται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει πλήρως τον άνθρωπο. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να εκθέσει το κακό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους. Επομένως, μια τέτοια διάθεση έχει εποχική σημασία, και η αποκάλυψη και η έκθεση της διάθεσής Του εκδηλώνονται χάριν του έργου κάθε νέας εποχής. Δεν ισχύει ότι ο Θεός αποκαλύπτει τη διάθεσή Του αυθαίρετα και άνευ σημασίας. Αν υποτεθεί ότι, αποκαλύπτοντας την έκβαση του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, ο Θεός παραχωρούσε και πάλι στον άνθρωπο απεριόριστη ευσπλαχνία και αγάπη και συνέχιζε να είναι στοργικός απέναντί του, χωρίς να υποβάλλει τον άνθρωπο σε δίκαιη κρίση, αλλά, αντιθέτως, δείχνοντάς του ανοχή, υπομονή και συγχώρεση, και δίνοντάς του άφεση αμαρτιών όσο σοβαρές κι αν ήταν οι αμαρτίες του, χωρίς ίχνος δίκαιης κρίσης, τότε πότε θα ολοκληρωνόταν όλη η διαχείριση του Θεού; Πότε θα μπορούσε μια τέτοια διάθεση να οδηγήσει τους ανθρώπους στον κατάλληλο προορισμό της ανθρωπότητας; Πάρε για παράδειγμα έναν δικαστή που είναι μονίμως στοργικός, έναν δικαστή με καλοσυνάτο πρόσωπο και τρυφερή καρδιά. Αγαπά τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τα εγκλήματα που μπορεί να έχουν διαπράξει και είναι στοργικός και επιεικής μαζί τους, όποιοι κι αν είναι. Σε αυτήν την περίπτωση, πότε θα μπορέσει να καταλήξει σε μια δίκαιη ετυμηγορία; Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, μόνο η δίκαιη κρίση μπορεί να διαχωρίσει τους ανθρώπους σύμφωνα με το είδος τους και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα σφαίρα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η εποχή φτάνει στο τέλος της μέσω της δίκαιης διάθεσης της κρίσης και της παίδευσης του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)