I

Κάποτε επιδίωκα πλούτη και δόξα.

Οι αρχές μου είχαν παραμεριστεί·

η δουλειά μου ήταν να λέω ψέματα.

Συνείδηση δεν είχα πια,

ούτε σκέψη περί ηθικής.

Ακεραιότητα, αξιοπρέπεια, όλα αυτά

δε μετρούσαν για μένα.

II

Ζούσα για να ικανοποιώ

τα εγκόσμια πάθη μου, απληστία κι επιθυμία.

Kυλιόμουν στον βούρκο της αμαρτίας,

με βαριά κι ανήσυχη καρδιά,

εγκλωβισμένη στο ατέλειωτο σκότος.

Επίγεια πλούτη, βραχύβιες απολαύσεις,

το κενό μέσα μου δεν γέμιζαν.

Είναι απλό να γράψεις τη λέξη «άνθρωπος».

Αλλά το να είσαι ειλικρινής και αξιόπιστος είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Ποιος μπορεί να με σώσει απ’ αυτή την άβυσσο της αμαρτίας;

Ποιος μπορεί να με σώσει απ’ αυτή την άβυσσο της αμαρτίας;

Η φωνή του Θεού με οδήγησε ενώπιόν Του.

Σήμερα μπορώ ν’ ακολουθήσω τον Θεό και να ξοδέψω γι’ Αυτόν.

Η καρδιά μου είναι γεμάτη γλύκα απ’ την καθημερινή ανάγνωση του λόγου του Θεού.

Κατανοώντας την αλήθεια, τώρα κατέχω τις αρχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Όλα όσα πράττω και λέω είναι σύμφωνα με τον λόγο του Θεού.

Η αποδοχή της εξέτασης του Θεού

φέρνει ειρήνη στην καρδιά μου.

Όχι πια απάτες και εξαπάτηση,

ζω στο φως.

Ειλικρινής, με καρδιά ανοιχτή,

βιώνω την ανθρώπινη ομοιότητα.

Η κρίση και η παίδευση του Θεού με έσωσαν

και μου έδωσαν τη δυνατότητα να ξαναγεννηθώ στον λόγο του Θεού.

Είμαι για πάντα ευγνώμων

για την αγάπη του Θεού και τη σωτηρία Του!

Είμαι για πάντα ευγνώμων

για την αγάπη του Θεού και τη σωτηρία Του!

Είμαι για πάντα ευγνώμων

για την αγάπη του Θεού και τη σωτηρία Του!

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»