Πολλοί άνθρωποι το έχουν πει αυτό στο παρελθόν: «Κατανοώ όλη την αλήθεια, απλώς δεν μπορώ να την κάνω πράξη». Αυτή η πρόταση αποκαλύπτει τη ρίζα του προβλήματος, που είναι και πρόβλημα μέσα στη φύση των ανθρώπων. Αν η φύση κάποιου απεχθάνεται την αλήθεια, εκείνος ποτέ δεν θα την κάνει πράξη. Εκείνοι που απεχθάνονται την αλήθεια θα τρέφουν σίγουρα εξωφρενικές επιθυμίες στην πίστη τους στον Θεό· ό,τι κι αν κάνουν, οι προθέσεις τους είναι πάντα παρούσες. Για παράδειγμα, κάποιοι που έχουν υποστεί διώξεις και δεν μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, έχουν αυτήν τη λαχτάρα: «Δεν μπορώ να πάω σπίτι τώρα. Όμως μια μέρα, ο Θεός θα μου δώσει ένα καλύτερο σπιτικό. Δεν θα με κάνει να υποφέρω μάταια». Ή νομίζουν το εξής: «Ο Θεός θα μου δώσει φαγητό να φάω όπου κι αν ζω. Ο Θεός δεν θα με οδηγήσει σε αδιέξοδο. Αν το έκανε αυτό, θα έσφαλλε». Δεν έχουν αυτές τις σκέψεις μέσα τους οι άνθρωποι; Υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν το εξής: «Δαπανώ τόσο πολύ από τον εαυτό μου για τον Θεό, άρα Αυτός δεν θα πρέπει να με παραδώσει στα χέρια των αρχών. Έχω εγκαταλείψει πολλά και επιδιώκω ειλικρινά την αλήθεια, άρα αξίζω δικαιωματικά να με ευλογήσει ο Θεός· ανυπομονούμε τόσο να φτάσει η ημέρα του Θεού, άρα η ημέρα του Θεού θα πρέπει να φτάσει σύντομα, και Εκείνος θα πρέπει να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες μας». Οι άνθρωποι πάντοτε έχουν εξωφρενικές απαιτήσεις από τον Θεό μέσα τους και σκέφτονται ως εξής: Έχουμε κάνει το τάδε, οπότε ο Θεός πρέπει να κάνει το δείνα· έχουμε κάποια επιτεύγματα, άρα ο Θεός θα πρέπει να μας δώσει κάποια ανταμοιβή και κάποια ευλογία. Υπάρχουν, επίσης, κάποιοι άνθρωποι που, όταν βλέπουν άλλους να αφήνουν τις οικογένειές τους και να δαπανούν εαυτόν για τον Θεό χωρίς να ζορίζονται, αισθάνονται αποκαρδιωμένοι και σκέφτονται: «Άλλοι έχουν αφήσει τα σπίτια τους εδώ και καιρό. Πώς είναι δυνατόν να το ξεπερνούν; Γιατί εγώ δεν μπορώ να το ξεπεράσω; Γιατί δεν μπορώ να αφήσω την οικογένειά μου και τα παιδιά μου; Γιατί είναι ο Θεός καλός μαζί τους και όχι μαζί μου; Γιατί δεν μου παραχωρεί χάρη το Άγιο Πνεύμα; Γιατί δεν είναι ο Θεός μαζί μου;» Τι είδους κατάσταση είναι αυτή; Οι άνθρωποι είναι τόσο παράλογοι. Δεν κάνουν πράξη την αλήθεια· αντίθετα, διαμαρτύρονται για τον Θεό. Δεν κάνουν καμία υποκειμενική προσπάθεια ούτε τίποτε που θα πρέπει να επιτύχουν υποκειμενικά. Έχουν εγκαταλείψει τις επιλογές που θα πρέπει να κάνουν υποκειμενικά και το μονοπάτι όπου οφείλουν να βαδίζουν. Απαιτούν πάντοτε από τον Θεό να κάνει εκείνο και το άλλο και θέλουν ο Θεός να είναι αδιακρίτως καλός μαζί τους, να τους δίνει τυφλά χάρη, να τους καθοδηγεί και να τους δίνει ευχαρίστηση. Σκέφτονται: «Έχω αφήσει το σπίτι μου. Έχω εγκαταλείψει τόσα, εκτελώ το καθήκον μου και έχω υποφέρει τόσο. Ο Θεός θα πρέπει, λοιπόν, να μου παραχωρήσει χάρη, να με κάνει να μη νοσταλγώ το σπίτι μου, να μου δώσει την αποφασιστικότητα να εγκαταλείψω την οικογένειά μου και να με κάνει δυνατότερο. Γιατί είμαι τόσο αδύναμος; Γιατί οι άλλοι είναι τόσο δυνατοί; Ο Θεός θα πρέπει να με κάνει δυνατό». «Οι άλλοι μπορούν να πάνε στα σπίτια τους. Εγώ γιατί διώκομαι και δεν μπορώ να πάω σπίτι μου; Ο Θεός δεν μου δίνει χάρη». Αυτά που λένε αυτοί οι άνθρωποι είναι εντελώς παράλογα, πολύ λιγότερο δε, περιέχουν έστω και λίγη αλήθεια. Πώς προκύπτουν οι διαμαρτυρίες των ανθρώπων; Πρόκειται για πράγματα που αποκαλύπτονται από μέσα από τον άνθρωπο και αντιπροσωπεύουν πλήρως τη φύση του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος δεν αποτινάξει αυτά τα πράγματα που έχει μέσα του, τότε όσο μεγάλο κι αν είναι το ανάστημά σου, όση αλήθεια κι αν καταλαβαίνεις, δεν θα διασφαλίσεις ποτέ ότι θα είσαι σε θέση να παραμείνεις όρθιος. Πιθανώς να βλασφημήσεις ενάντια στον Θεό και να Τον προδώσεις, και να εγκαταλείψεις την αληθινή οδό οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί πολύ εύκολα. Βλέπετε ξεκάθαρα τώρα; Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν και να βάλουν καλά στο μυαλό τους τι μπορεί να αποκαλύψει η φύση τους ανά πάσα στιγμή· πρέπει να προσεγγίσουν αυτό το πρόβλημα προσεκτικά. Εκείνοι που κατανοούν συγκριτικά καλά την αλήθεια το συνειδητοποιούν κάποιες φορές. Όταν ανακαλύπτουν ένα πρόβλημα, μπορούν να επιδοθούν σε βαθύ στοχασμό και ενδοσκόπηση. Κάποιες φορές, όμως, δεν γνωρίζουν το πρόβλημα, οπότε δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Τότε, μπορούν απλώς να περιμένουν να τους ενημερώσει ο Θεός ή να τους αποκαλύψει τα γεγονότα. Οι απερίσκεπτοι άνθρωποι κάποιες φορές δεν τα γνωρίζουν αυτά τα πράγματα, μα δεν είναι αυστηροί με τον εαυτό τους και λένε: «Όλοι οι άνθρωποι έτσι είναι, άρα αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Ο Θεός θα με συγχωρέσει· δεν θα το θυμάται. Είναι φυσιολογικό». Οι άνθρωποι ούτε κάνουν ούτε επιτυγχάνουν αυτά που θα πρέπει να επιλέξουν και αυτά που θα πρέπει να κάνουν. Είναι όλοι τους μπερδεμένοι, εξαιρετικά νωθροί και πολύ εξαρτημένοι, και μάλιστα επιδίδονται σε τρελές σκέψεις: «Αν ο Θεός μια μέρα μάς αλλάξει ολοκληρωτικά, δεν θα είμαστε πια νωθροί. Τότε θα μπορούμε να προχωρήσουμε κανονικά. Ο Θεός δεν θα χρειαστεί να ασχοληθεί και πολύ μαζί μας». Πρέπει να βλέπεις καθαρά τώρα. Θα πρέπει να κάνεις τις δικές σου επιλογές αναφορικά με το μονοπάτι όπου πρόκειται να βαδίσεις· οι επιλογές που κάνει κάθε άνθρωπος είναι κρίσιμες. Μπορείς να το εντοπίσεις· πόσο δυνατός είσαι, λοιπόν, όσον αφορά την αυτοσυγκράτηση; Πόσο δυνατός είσαι όσον αφορά το να απαρνηθείς τον εαυτό σου; Αυτή είναι η προϋπόθεση του να κάνει κανείς πράξη την αλήθεια, είναι το βασικό στοιχείο. Όποτε έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα ζήτημα, αν πρόκειται για κατάσταση κατά την οποία γνωρίζεις πώς να πράξεις σε συμμόρφωση με την αλήθεια, θα γνωρίζεις πώς να προχωρήσεις μόνον όταν έχεις σαφή εικόνα του τι επιλογή θα πρέπει να κάνεις και τι θα πρέπει να κάνεις πράξη. Αν μπορείς να εντοπίσεις ποιο είναι το σωστό και το λάθος στη δική σου κατάσταση, αλλά δεν έχεις και τελείως σαφή εικόνα περί αυτού, και απλώς συνεχίζεις μπερδεμένος, τότε ποτέ δεν θα προοδεύσεις ούτε θα βιώσεις σημαντική εξέλιξη. Αν δεν βλέπεις την είσοδο στη ζωή σοβαρά, τότε απλώς θέτεις εμπόδια στον εαυτό σου, και αυτό μπορεί να αποδείξει μόνον ότι δεν αγαπάς την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με φόβο Θεού μπορεί κανείς να βαδίσει στο μονοπάτι της σωτηρίας