Όσοι παίρνουν τα εντελώς άπιστα παιδιά τους και τους συγγενείς τους στην εκκλησία, είναι πολύ εγωιστές και επιδεικνύουν την καλοσύνη τους. Αυτοί οι άνθρωποι δίνουν έμφαση μόνο στην αγάπη, χωρίς να σκέφτονται αν όντως πιστεύουν ή αν είναι το θέλημα του Θεού. Κάποιοι φέρνουν τις γυναίκες τους ενώπιον του Θεού ή φέρνουν τους γονείς τους ενώπιον του Θεού και, ανεξάρτητα από το αν το Άγιο Πνεύμα συμφωνεί ή εκτελεί το έργο Του, τυφλά «υιοθετούν ταλαντούχους ανθρώπους» εκ μέρους του Θεού. Ποιο όφελος μπορεί να επιτευχθεί από την επέκταση αυτής της καλοσύνης προς αυτούς τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν; Ακόμα κι αν αυτοί οι άπιστοι, που είναι χωρίς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, αγωνίζονται να ακολουθήσουν τον Θεό, εξακολουθούν να μην μπορούν να σωθούν, όπως ίσως κάποιος πιστεύει. Αυτοί που λαμβάνουν τη σωτηρία, δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο εύκολο να την αποκτήσουν. Όσοι δεν έχουν υποστεί το έργο και τις δοκιμασίες του Αγίου Πνεύματος και δεν έχουν τελειωθεί από τον ενσαρκωμένο Θεό, δεν μπορούν να ολοκληρωθούν καθόλου. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι στερούνται της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος από τη στιγμή που αρχίζουν να ακολουθούν εικονικά τον Θεό. Σύμφωνα με τις συνθήκες και τις πραγματικές καταστάσεις τους, απλώς δεν μπορούν να ολοκληρωθούν. Έτσι, το Άγιο Πνεύμα δεν αποφασίζει να δαπανήσει πολλή ενέργεια επάνω τους, ούτε παρέχει κανέναν διαφωτισμό ούτε τους καθοδηγεί με κανέναν τρόπο. Απλώς τους επιτρέπει να ακολουθήσουν και τελικά αποκαλύπτει το αποτέλεσμα τους —αυτό αρκεί. Ο ενθουσιασμός και οι προθέσεις του ανθρώπου προέρχονται από τον Σατανά και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ολοκληρώσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ανεξάρτητα από το είδος του ατόμου, κάποιος πρέπει να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος —μπορεί ένας άνθρωπος να ολοκληρώσει ένα άλλο άνθρωπο; Γιατί ένας σύζυγος αγαπά τη γυναίκα του; Και γιατί η σύζυγος αγαπά τον σύζυγό της; Γιατί τα παιδιά είναι υπάκουα απέναντι στους γονείς τους; Και γιατί οι γονείς λατρεύουν τα παιδιά τους; Ποιες είναι οι προθέσεις των ανθρώπων; Δεν είναι για να ικανοποιήσουν τα δικά τους σχέδια και τις εγωιστικές τους επιθυμίες; Είναι πραγματικά για το σχέδιο διαχείρισης του Θεού; Είναι για το έργο του Θεού; Είναι για να εκπληρώσουν το καθήκον ενός δημιουργήματος; Εκείνοι που πίστευαν αρχικά στον Θεό και δεν μπορούσαν να αποκτήσουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορούν ποτέ να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος· έχει καθοριστεί ότι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Δεν έχει σημασία πόση αγάπη έχει κάποιος για αυτούς, δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο ενθουσιασμός και η αγάπη του ανθρώπου αντιπροσωπεύουν τις προθέσεις του ανθρώπου, αλλά δεν μπορούν να αντιπροσωπεύσουν τις προθέσεις του Θεού και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το έργο του Θεού. Ακόμη κι αν κάποιος επεκτείνει το μέγιστο δυνατό ποσό αγάπης ή συμπόνιας προς εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν εικονικά στον Θεό και προσποιούνται ότι Τον ακολουθούν, αλλά δεν ξέρουν τι είναι να πιστεύουν στον Θεό, δεν θα αποκτήσουν τη συμπάθεια του Θεού ή δεν θα αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι που ακολουθούν ειλικρινά τον Θεό είναι κακής ποιότητας και δεν μπορούν να κατανοήσουν πολλές αλήθειες, έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν περιστασιακά το έργο του Αγίου Πνεύματος· εκείνοι όμως που έχουν μάλλον καλό επίπεδο, αλλά δεν πιστεύουν ειλικρινά, απλώς δεν μπορούν να αποκτήσουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Απλώς, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα σωτηρίας για αυτούς τους ανθρώπους. Ακόμη κι αν διαβάζουν ή περιστασιακά ακούν τα μηνύματα ή υμνούν τον Θεό, τελικά δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν μέχρι τον καιρό της ανάπαυσης. Το αν κάποιος αναζητά ειλικρινά δεν καθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι τον κρίνουν ή τον τρόπο που τον βλέπουν οι άνθρωποι, αλλά από το αν το Άγιο Πνεύμα δουλεύει επάνω του και αν έχει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και καθορίζεται ακόμη περισσότερο από το εάν η διάθεση αλλάζει και αν έχει γνώση του Θεού αφού υποβληθεί στο έργο του Αγίου Πνεύματος για μια ορισμένη περίοδο. Αν το Άγιο Πνεύμα δουλεύει πάνω σε ένα άτομο, η διάθεση αυτού του προσώπου θα αλλάξει σταδιακά και η άποψή του για την πίστη στον Θεό θα γίνει σταδιακά πιο καθαρή. Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό κάποιος ακολουθεί τον Θεό, από τη στιγμή που έχει αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα λειτουργεί πάνω του. Εάν δεν έχει αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται πάνω του. Ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι παρέχουν κάποια υπηρεσία, υποκινούνται από τις προθέσεις τους να αποκτήσουν καλή τύχη. Η περιστασιακή υπηρεσία δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια αλλαγή στη διάθεσή τους. Τελικά θα καταστραφούν, γιατί εκείνοι που υπηρετούν μέσα στο βασίλειο δεν είναι απαραίτητοι κι εκείνοι των οποίων η διάθεση δεν έχει αλλάξει επίσης δεν είναι απαραίτητοι στην υπηρεσία εκείνων των ανθρώπων που έχουν τελειωθεί και είναι πιστοί στον Θεό. Αυτά τα λόγια από το παρελθόν: «Όταν κάποιος πιστεύει στον Κύριο, η τύχη χαμογελάει σε ολόκληρη την οικογένειά του», είναι κατάλληλα για την Εποχή της Χάριτος, αλλά δεν σχετίζονται με τον προορισμό του ανθρώπου. Ήταν κατάλληλα μόνο για ένα στάδιο, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Η επιδιωκόμενη έννοια αυτών των λέξεων αφορά τις ειρηνικές και υλικές ευλογίες που απολαμβάνουν οι άνθρωποι· δεν σημαίνουν ότι ολόκληρη η οικογένεια του ανθρώπου που πιστεύει στον Κύριο θα σωθεί, και δεν σημαίνουν ότι όταν κάποιος αποκτήσει καλή τύχη, ολόκληρη η οικογένειά του επίσης θα μεταφερθεί στην ανάπαυση. Το αν κάποιος λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία, καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία του ατόμου, και όχι σύμφωνα με την κοινή ουσία που μοιράζεται με άλλους. Το βασίλειο απλώς δεν έχει τέτοιου είδους υπόδειξη ή τέτοιου είδους κανόνα. Εάν κάποιος τελικά μπορεί να επιβιώσει, είναι επειδή έχει επιτύχει τις απαιτήσεις του Θεού, κι αν τελικά αδυνατεί κανείς να παραμείνει τον καιρό της ανάπαυσης, είναι επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι ανυπάκουος στον Θεό και δεν έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Θεού. Ο καθένας έχει έναν κατάλληλο προορισμό. Αυτοί οι προορισμοί καθορίζονται σύμφωνα με την ουσία κάθε ατόμου και δεν έχουν καμία σχέση με τους άλλους. Η κακή συμπεριφορά ενός παιδιού δεν μπορεί να μεταφερθεί στους γονείς του και η δικαιοσύνη του παιδιού δεν μπορεί να μοιραστεί με τους γονείς του. Η κακή συμπεριφορά ενός γονέα δεν μπορεί να μεταφερθεί στα παιδιά του και η δικαιοσύνη ενός γονέα δεν μπορεί να μοιραστεί με τα παιδιά του. Ο καθένας φέρει τις δικές του αμαρτίες και ο καθένας απολαμβάνει την δική του ανάλογη τύχη. Κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον άλλο. Αυτή είναι η δικαιοσύνη. Κατά την άποψη του ανθρώπου, αν οι γονείς αποκτήσουν καλή τύχη, το ίδιο θα συμβεί και με τα παιδιά τους, κι αν τα παιδιά διαπράττουν το κακό, οι γονείς τους πρέπει να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Αυτή είναι η προοπτική του ανθρώπου και ο τρόπος του ανθρώπου να κάνει πράγματα. Δεν είναι η προοπτική του Θεού. Η έκβαση του καθενός καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που προέρχεται από τη συμπεριφορά του και καθορίζεται πάντοτε κατάλληλα. Κανείς δεν μπορεί να φέρει τις αμαρτίες του άλλου, πόσο μάλλον να λάβει τιμωρία στη θέση κάποιου άλλου. Αυτό είναι απόλυτο. Η γονική μέριμνα ενός γονέα για τα παιδιά του δεν σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους του παιδιού του, ούτε η στοργική αγάπη ενός παιδιού προς τους γονείς του σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των γονιών του. Αυτό είναι το αληθινό νόημα πίσω από τα λόγια «Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται». Κανείς δεν μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τα κακόβουλα παιδιά του λόγω της βαθιάς αγάπης του γι’ αυτά, ούτε μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τη σύζυγό του (ή τον σύζυγό της) βάσει της δικής του δίκαιης συμπεριφοράς. Αυτός είναι ένας διοικητικός κανόνας· δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις για κανέναν. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης είναι πράκτορες της δικαιοσύνης, και οι κακοποιοί είναι κακοποιοί. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης θα μπορέσουν να επιβιώσουν, και οι κακοποιοί θα καταστραφούν. Οι άγιοι είναι άγιοι· δεν είναι βρόμικοι. Οι βρόμικοι είναι βρόμικοι, και δεν περιέχουν ίχνος αγιότητας. Όλοι οι πονηροί άνθρωποι θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν, έστω κι αν τα παιδιά ενός κακοποιού εκτελούν δίκαιες πράξεις και ακόμη κι αν οι γονείς ενός δίκαιου προσώπου διαπράττουν κακές πράξεις. Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ ενός συζύγου που πιστεύει και μιας συζύγου που δεν πιστεύει, και δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των παιδιών που πιστεύουν και των γονέων που δεν πιστεύουν. Είναι δύο ασυμβίβαστα είδη. Πριν από την είσοδο στην ανάπαυση, κάποιος έχει φυσικούς συγγενείς, αλλά όταν κάποιος έχει μπει στην ανάπαυση, κανείς δεν μπορεί να μιλά πλέον για φυσικούς συγγενείς. Όσοι κάνουν το καθήκον τους είναι εχθροί με όσους δεν το κάνουν· όσοι αγαπούν τον Θεό και εκείνοι που μισούν τον Θεό αντιτίθενται ο ένας στον άλλο. Εκείνοι που εισέρχονται στην ανάπαυση και εκείνοι που έχουν καταστραφεί είναι δύο ασύμβατα είδη δημιουργημάτων. Τα δημιουργήματα που εκπληρώνουν το καθήκον τους θα είναι σε θέση να επιβιώσουν και τα δημιουργήματα που δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους θα καταστραφούν. Επιπλέον, αυτό θα διαρκέσει στην αιωνιότητα. Εσύ αγαπάς τον σύζυγό σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Εσύ αγαπάς τη σύζυγό σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Είσαι υπάκουος στους μη-πιστούς γονείς σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Είναι σωστή η άποψη του ανθρώπου σχετικά με την πίστη στον Θεό, ή όχι; Γιατί εσύ πιστεύεις στον Θεό; Τι θέλεις να κερδίσεις; Πώς αγαπάς τον Θεό; Εκείνοι που δεν μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον τους ως δημιουργημένα όντα και δεν μπορούν να καταβάλουν πλήρη προσπάθεια, θα καταστραφούν. Οι άνθρωποι σήμερα έχουν σωματικές σχέσεις μεταξύ τους, καθώς και σχέσεις αίματος, αλλά αργότερα όλοι αυτοί οι δεσμοί θα σπάσουν. Οι πιστοί και οι άπιστοι όχι μόνο δεν είναι συμβατοί, αλλά είναι μάλλον αντίπαλοι. Αυτοί στην ανάπαυση πιστεύουν ότι υπάρχει ένας Θεός και είναι υπάκουοι στον Θεό. Εκείνοι που είναι ανυπάκουοι στον Θεό θα έχουν καταστραφεί όλοι. Οι οικογένειες δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη· πώς θα μπορούσαν να υπάρχουν γονείς ή παιδιά ή σχέσεις μεταξύ συζύγων; Η μεγάλη ασυμβατότητα μεταξύ πίστης και απιστίας θα έχει καταργήσει αυτές τις φυσικές σχέσεις!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί