Η προσέγγιση του τέλους όλων των πραγμάτων δείχνει το τέλος του έργου του Θεού και δείχνει το τέλος της ανάπτυξης της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρωπότητα, όπως διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει φτάσει στο τέλος της ανάπτυξης, και ότι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας έχουν πολλαπλασιαστεί με τη σειρά τους, κι επίσης σημαίνει ότι είναι αδύνατο για μια τέτοια ανθρωπότητα που έχει καταστραφεί από τον Σατανά να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Ο Αδάμ και η Εύα στην αρχή δεν είχαν διαφθαρεί, αλλά ο Αδάμ και η Εύα που εκδιώχθηκαν από τον Κήπο της Εδέμ διεφθάρησαν από τον Σατανά. Όταν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί, ο Αδάμ και η Εύα —οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τον Κήπο της Εδέμ— και οι απόγονοί τους τελικά θα φτάσουν στο τέλος. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος θα εξακολουθεί να αποτελείται από τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας, αλλά δεν θα είναι άνθρωποι που ζουν υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά. Αντίθετα, θα είναι άνθρωποι που έχουν σωθεί και καθαριστεί. Αυτή θα είναι μια ανθρωπότητα που έχει κριθεί και παιδευτεί και που είναι αγία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μοιάζουν με την ανθρώπινη φυλή όπως ήταν αρχικά· μπορεί σχεδόν να ειπωθεί ότι είναι ένα τελείως διαφορετικό είδος ανθρώπου από τον αρχικό Αδάμ και την Εύα. Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν επιλεγεί μεταξύ όλων εκείνων που είχαν διαφθαρεί από τον Σατανά και θα είναι οι άνθρωποι που τελικά ήταν σταθεροί κατά την κρίση και την παίδευση του Θεού· θα είναι η ομάδα ανθρώπων που θα έχει απομείνει ανάμεσα από την διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Μόνο αυτή η ομάδα ανθρώπων θα μπορέσει να εισέλθει στην τελική ανάπαυση μαζί με τον Θεό. Όσοι είναι σε θέση να παραμείνουν σταθεροί κατά τη διάρκεια του έργου της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες —δηλαδή, κατά τη διάρκεια του τελικού έργου του εξαγνισμού— θα είναι εκείνοι που θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση με τον Θεό· λοιπόν, αυτοί που θα εισέλθουν στην ανάπαυση, θα έχουν απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και θα έχουν αποκτηθεί από τον Θεό μόνον αφού έχουν υποβληθεί στο τελικό έργο Του, του εξαγνισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν τελικά αποκτηθεί από τον Θεό θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση. Η ουσία του έργου της παίδευσης και της κρίσης είναι να εξαγνίσει την ανθρωπότητα για την ημέρα της τελικής ανάπαυσης. Διαφορετικά, ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει το δικό της είδος ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει την ανθρωπότητα από την αδικία της, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα ανυπάκουα πράγματα μεταξύ της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει το έργο Του, όσοι παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη καθώς εισέρχονται σε μια υψηλότερη σφαίρα της ανθρωπότητας· με άλλα λόγια, θα εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης της ανθρωπότητας και θα ζήσουν μαζί με τον Θεό. Όταν αυτοί που δεν μπορούν να παραμείνουν, υποστούν παίδευση και κρίση, οι αρχικές τους μορφές θα αποκαλυφθούν πλήρως· μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι και, όπως ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιέχει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης που ο Θεός και ο άνθρωπος θα μοιραστούν, γιατί είναι στόχοι της τιμωρίας, είναι οι ασεβείς και δεν είναι δίκαιοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν επίσης κριθεί και παιδευτεί· είχαν επίσης υπηρετήσει κάποτε τον Θεό, αλλά όταν έρθει η τελευταία μέρα, θα εξαλειφθούν και θα καταστραφούν εξαιτίας της δικής τους κακίας και λόγω της ανυπακοής και της μη αναστρέψιμης κατάστασή τους. Δεν θα υπάρχουν πλέον στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα υπάρχουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. Όλοι ανεξαιρέτως οι κακοποιοί κι όλοι όσοι δεν έχουν σωθεί θα καταστραφούν όταν οι άγιοι ανάμεσα από την ανθρωπότητα εισέλθουν στην ανάπαυση, ανεξάρτητα από το αν είναι τα πνεύματα των νεκρών ή εκείνοι που εξακολουθούν να ζουν με σάρκα και οστά. Ανεξάρτητα από ποια εποχή είναι αυτή στην οποία ανήκουν αυτά τα κακοποιά πνεύματα και οι κακοποιοί άνθρωποι ή τα πνεύματα των δίκαιων ανθρώπων και εκείνων που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη, όλοι οι κακοποιοί θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν. Το αν ένα άτομο ή πνεύμα λαμβάνει σωτηρία δεν αποφασίζεται εξ ολοκλήρου βάσει του έργου της τελικής εποχής, αλλά καθορίζεται μάλλον με βάση το αν έχει αντισταθεί ή ήταν ανυπάκουο στον Θεό. Εάν οι άνθρωποι της προηγούμενης εποχής έπρατταν το κακό και δεν μπορούσαν να σωθούν, θα ήταν αναμφισβήτητα στόχοι για τιμωρία. Αν οι άνθρωποι σε αυτή την εποχή πράττουν το κακό και δεν μπορούν να σωθούν, είναι επίσης σίγουρα στόχοι για τιμωρία. Οι άνθρωποι χωρίζονται με βάση το καλό και το κακό, όχι με βάση την εποχή. Μόλις χωριστούν με βάση το καλό και το κακό, οι άνθρωποι δεν θα τιμωρούνται ή δεν θα ανταμείβονται αμέσως· ο Θεός θα εκτελεί το έργο Του να τιμωρεί το κακό και να ανταμείβει το καλό μόνον αφού ολοκληρώσει το έργο της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί το καλό και το κακό για να διαχωρίσει την ανθρωπότητα από τότε που πραγματοποίησε το έργο Του ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Απλώς θα επιβραβεύσει τους δίκαιους και θα τιμωρήσει τους ασεβείς μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, αντί να χωρίσει τους πονηρούς και τους δίκαιους, μετά την ολοκλήρωση του έργου Του στο τέλος και αμέσως μετά να ξεκινήσει το έργο Του να τιμωρήσει το κακό και να επιβραβεύσει το καλό. Το τελικό έργο Του της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού γίνεται εξ ολοκλήρου για να εξαγνίσει τελείως όλη την ανθρωπότητα, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια εντελώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο έργο Του. Είναι το τελικό στάδιο του συνολικού έργου διαχείρισής Του. Εάν ο Θεός δεν κατέστρεφε τους ασεβείς, αλλά τους άφηνε να παραμένουν, τότε ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα μπορούσε ακόμα να εισέλθει στην ανάπαυση και ο Θεός δεν θα ήταν σε θέση να φέρει όλη την ανθρωπότητα σε μια καλύτερη βασιλεία. Αυτό το είδος εργασίας δεν θα ολοκληρωνόταν. Όταν τελειώσει το έργο Του, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα είναι εντελώς αγία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο Θεός να ζήσει ειρηνικά σε ανάπαυση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί