Από τότε που ο άνθρωπος είχε τις κοινωνικές επιστήμες,

ο νους του ήταν κατειλημμένος από την επιστήμη και την γνώση.

Η επιστήμη κι η γνώση έγιναν εργαλεία για την διακυβέρνηση της ανθρωπότητας,

και δεν υπήρχε επαρκής χώρος στον άνθρωπο να λατρέψει τον Θεό,

αλλά ούτε κι ευνοϊκές συνθήκες για την λατρεία του Θεού.

Η θέση του Θεού βυθίστηκε ακόμα πιο κάτω στην καρδιά του ανθρώπου.

Ένας κόσμος στην καρδιά του ανθρώπου χωρίς καμιά θέση για τον Θεό

είναι σκοτεινός, κενός, χωρίς ελπίδα.

Κι έτσι προέκυψαν τόσοι πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες,

ιστορικοί και πολιτικοί

που εκφράζουν θεωρίες κοινωνικής επιστήμης,

την θεωρία της ανθρώπινης εξέλιξης,

κι άλλες θεωρίες που έρχονται σε σύγκρουση

με την αλήθεια ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο,

για να γεμίζουν την καρδιά και τον νου του ανθρώπου.

Αυτοί που πιστεύουν ότι όλα τα δημιούργησε ο Θεός,

όλο και λιγοστεύουν,

κι αυτοί που πιστεύουν στην θεωρία της εξέλιξης,

όλο και αυξάνονται.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι

αντιμετωπίζουν τις καταγραφές του έργου του Θεού και των λόγων Του

κατά την διάρκεια της ιστορικής εποχής της Παλαιάς Διαθήκης

ως μύθους και θρύλους.

Στην καρδιά τους, οι άνθρωποι γίνονται αδιάφοροι

ως προς την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο του Θεού,

οι άνθρωποι γίνονται αδιάφοροι,

στην αρχή ότι ο Θεός υπάρχει και κυριαρχεί έναντι όλων.

Η επιβίωση της ανθρωπότητας κι η μοίρα των χωρών και των εθνών

δεν είναι πια σημαντική γι’ αυτούς.

Ο άνθρωπος ζει σε έναν κενό κόσμο, στον οποίο απασχολείται μόνο με την βρώση,

την πόση και το κυνήγι της ευχαρίστησης…

Λίγοι άνθρωποι αναλαμβάνουν να αναζητήσουν πού κάνει ο Θεός το έργο Του σήμερα,

ή να αναζητήσουν το πώς προΐσταται και διευθετεί τον προορισμό του ανθρώπου.

Εν αγνοία του ανθρώπου, ο ανθρώπινος πολιτισμός

είναι όλο και λιγότερο ικανός να προχωρήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες του ανθρώπου,

και υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, ζώντας σ’ ένα τέτοιο κόσμο,

νιώθουν λιγότερο χαρούμενοι από ανθρώπους που έχουν φύγει.

Ακόμη και άτομα σε χώρες που κάποτε ήταν πολύ πολιτισμένες,

εκφράζουν τέτοιου είδους παράπονα.

Διότι χωρίς την καθοδήγηση του Θεού,

ανεξάρτητα από το πόσο οι κυβερνώντες και οι κοινωνιολόγοι

στύβουν το μυαλό τους για να διατηρήσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό,

δεν έχει κανένα νόημα.

Κανένας δεν μπορεί να γεμίσει το κενό στην καρδιά του ανθρώπου,

κανένας δεν μπορεί να γεμίσει το κενό στην καρδιά του ανθρώπου,

γιατί κανένας δεν μπορεί να είναι η ζωή του ανθρώπου,

και καμία κοινωνική θεωρία δεν μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο

από το κενό από το οποίο πλήττεται.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»