I

Τώρα σε αγαλλίαση, η αγιοσύνη κι η δικαιοσύνη του Θεού ανθεί σ' όλο το σύμπαν,

δοξασμένη στην ανθρωπότητα.

Οι ουράνιες πόλεις γελούν. Τα επίγεια βασίλεια χορεύουν.

Ποιός δεν αγάλλεται; Ποιος δεν ξεσπά σε δάκρυα;

Οι άνθρωποι δεν τσακώνονται. Δεν ατιμάζουν τ' όνομα του Θεού,

ζουν στο φως του Θεού, σε ειρήνη μεταξύ τους.

II

Η γη ανήκει στον ουρανό. Ο ουρανός ενώνεται με τη γη.

Ο άνθρωπος είν' ο σύνδεσμος μεταξύ ουρανού και γης.

Χάρη στην ιερότητα του ανθρώπου, χάρη στην ανανέωσή του,

ο ουρανός δεν κρύβεται πια απ' τη γη, η γη δεν σιωπά πια προς τον ουρανό.

Οι άνθρωποι δεν τσακώνονται. Δεν ατιμάζουν τ' όνομα του Θεού,

ζουν στο φως του Θεού, σε ειρήνη μεταξύ τους.

Οι άνθρωποι δεν τσακώνονται. Δεν ατιμάζουν τ' όνομα του Θεού,

ζουν στο φως του Θεού, σε ειρήνη μεταξύ τους.

III

Ο αέρας δροσερός, η ομίχλη χάθηκε, ο ήλιος λάμπει πέρα ως πέρα.

Ο αέρας δροσερός, η ομίχλη χάθηκε, ο ήλιος λάμπει πέρα ως πέρα.

Ο αέρας δροσερός, η ομίχλη χάθηκε, ο ήλιος λάμπει πέρα ως πέρα.

Ο αέρας δροσερός, η ομίχλη χάθηκε, ο ήλιος λάμπει πέρα ως πέρα.

Τα πρόσωπα των ανθρώπων είναι γεμάτα χαμόγελο.

Κρυμμένη στις καρδιές τους, η γλυκύτητα εξαπλώνεται.

Οι άνθρωποι δεν τσακώνονται. Δεν ατιμάζουν τ' όνομα του Θεού,

ζουν στο φως του Θεού, σε ειρήνη μεταξύ τους.

Οι άνθρωποι δεν τσακώνονται. Δεν ατιμάζουν τ' όνομα του Θεού,

ζουν στο φως του Θεού, σε ειρήνη μεταξύ τους,

Σε ειρήνη μεταξύ τους. Σε ειρήνη μεταξύ τους.

από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»