Κυβερνώ στη βασιλεία, και, επιπλέον, κυβερνώ σε όλο το σύμπαν· είμαι και ο Βασιλιάς της βασιλείας και ο Επικεφαλής του σύμπαντος. Από τώρα και στο εξής, θα συγκεντρώσω όλους όσοι δεν είναι οι εκλεκτοί και θα ξεκινήσω το έργο Μου ανάμεσα στους Εθνικούς, και θα ανακοινώσω τα διοικητικά διατάγματά Μου σε όλο το σύμπαν, ώστε να ξεκινήσω επιτυχώς το επόμενο βήμα του έργου Μου. Θα χρησιμοποιήσω την παίδευση για να εξαπλώσω το έργο Μου ανάμεσα στους Εθνικούς, δηλαδή θα χρησιμοποιήσω βία εναντίον όλων των Εθνικών. Φυσικά, το έργο αυτό θα διεξάγεται ταυτόχρονα με το έργο Μου ανάμεσα στους εκλεκτούς. Όταν ο λαός Μου θα κυβερνά και θα ασκεί εξουσία στη γη, αυτή θα είναι η μέρα κατά την οποία όλοι οι άνθρωποι στη γη θα έχουν κατακτηθεί και, επιπλέον, θα είναι η στιγμή που θα ξεκουραστώ —και μόνο τότε θα εμφανιστώ σε αυτούς που έχουν κατακτηθεί. Εμφανίζομαι στην ιερή βασιλεία και κρύβομαι από τη γη της βρομιάς. Όλοι όσοι έχουν κατακτηθεί και έχουν γίνει υπάκουοι απέναντί Μου μπορούν να δουν το πρόσωπό Μου με τα ίδια τα μάτια τους και μπορούν να ακούσουν τη φωνή Μου με τα αυτιά τους. Αυτή είναι η ευλογία εκείνων που γεννήθηκαν τις έσχατες ημέρες, αυτή είναι η ευλογία η προκαθορισμένη από Μένα, και αυτό δεν γίνεται να αλλάξει από κανέναν άνθρωπο. Σήμερα, πράττω το έργο κατ’ αυτόν τον τρόπο για χάρη του έργου του μέλλοντος. Όλο το έργο Μου είναι αλληλένδετο, σε όλο αυτό υπάρχει κάλεσμα και ανταπόκριση: Κανένα βήμα δεν σταμάτησε ποτέ ξαφνικά, και κανένα δεν διεξήχθη ανεξάρτητα από οποιοδήποτε άλλο. Έτσι δεν είναι; Δεν είναι το έργο του παρελθόντος το θεμέλιο του έργου του σήμερα; Δεν είναι τα λόγια του παρελθόντος ο προάγγελος των λόγων του σήμερα; Δεν είναι τα βήματα του παρελθόντος η προέλευση των βημάτων του σήμερα; Όταν ανοίγω επίσημα την περγαμηνή είναι η στιγμή που οι άνθρωποι σε όλο το σύμπαν παιδεύονται, όταν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υπόκεινται σε δοκιμασίες, και αυτή είναι η κορύφωση του έργου Μου· όλοι οι άνθρωποι ζουν σε μια γη χωρίς φως, και όλοι οι άνθρωποι ζουν μέσα στην απειλή του περιβάλλοντός τους. Με άλλα λόγια, είναι η ζωή που ο άνθρωπος ποτέ δεν βίωσε από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι σήμερα, και κανείς ανά τους αιώνες δεν έχει «απολαύσει» τέτοιου είδους ζωή, κι έτσι λέγω ότι επιτελώ έργο που δεν έχει επιτελεστεί ποτέ στο παρελθόν. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση των πραγμάτων και αυτή είναι η εσωτερική σημασία. Επειδή η ημέρα Μου πλησιάζει σε όλη την ανθρωπότητα, επειδή δε μοιάζει μακρινή, μα είναι μπροστά στα μάτια του ανθρώπου, συνεπώς ποιος γίνεται να μη φοβάται; Και ποιος δεν θα μπορούσε να μη χαρεί με αυτό; Η ελεεινή πόλη της Βαβυλώνας έχει επιτέλους φτάσει στο τέλος της· ο άνθρωπος έχει γνωρίσει έναν ολοκαίνουργιο κόσμο και ο ουρανός και η γη έχουν αλλάξει και ανανεωθεί.

Όταν εμφανίζομαι σε όλα τα έθνη και τους λαούς, τα λευκά σύννεφα στον ουρανό ταρακουνιούνται και Με τυλίγουν. Έτσι, και τα πουλιά στη γη κελαηδούν και χορεύουν από χαρά για Μένα, τονίζοντας την ατμόσφαιρα της γης, και έτσι κάνοντας τα πάντα πάνω στη γη να ζωντανέψουν, παύοντας πια να είναι «κατακάθια», αλλά ζώντας ανάμεσα σε μια ατμόσφαιρα ζωντάνιας. Όταν είμαι ανάμεσα στα σύννεφα, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται αμυδρά το πρόσωπό Μου και τα μάτια Μου και εκείνη τη στιγμή, νιώθει λίγο φόβο. Στο παρελθόν, έχει ακούσει ιστορικές καταγραφές για Μένα σε θρύλους, και ως αποτέλεσμα αυτού, πιστεύει λίγο και έχει και κάποιες αμφιβολίες για Μένα. Δεν γνωρίζει πού είμαι, ή πόσο μεγάλο είναι το πρόσωπό Μου —είναι τόσο μεγάλο σαν τη θάλασσα, ή τόσο απεριόριστο όσο τα πράσινα βοσκοτόπια; Κανείς δεν τα γνωρίζει αυτά τα πράγματα. Μόνον όταν ο άνθρωπος δει το πρόσωπό Μου στα σύννεφα σήμερα αισθάνεται ότι αυτό που λένε οι θρύλοι για Μένα είναι αληθινό, κι έτσι αρχίζει να Με συμπαθεί λίγο περισσότερο και μόνο λόγω των πράξεών Μου γίνεται λίγο μεγαλύτερος ο θαυμασμός του προς Εμένα. Μα ο άνθρωπος ακόμα δεν Με γνωρίζει, και βλέπει μόνο ένα μέρος Μου στα σύννεφα. Έπειτα, τεντώνω τα χέρια Μου και τα δείχνω στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι κατάπληκτος, και βάζει τα χέρια του στο στόμα του με μεγάλο φόβο μήπως χτυπηθεί από το χέρι Μου, κι έτσι προστίθεται λίγος φόβος Θεού στον θαυμασμό του. Ο άνθρωπος έχει τα μάτια του πάνω σε κάθε Μου κίνηση, εξαιρετικά φοβισμένος ότι θα χτυπηθεί από Μένα όταν δεν προσέχει —κι όμως, το να Με παρακολουθεί ο άνθρωπος δεν Με περιορίζει, και συνεχίζω να πράττω το έργο με τα χέρια Μου. Μόνο σε όλες τις πράξεις που κάνω ο άνθρωπος έχει κάποια συμπάθεια προς Εμένα και έτσι, σταδιακά φτάνει στο να συσχετιστεί μαζί Μου. Όταν αποκαλυφθώ ολόκληρος στον άνθρωπο, ο άνθρωπος θα δει το πρόσωπό Μου, και από τότε και μετά δεν θα κρύβομαι πια από αυτόν. Σε όλο το σύμπαν, θα εμφανιστώ δημοσίως σε όλους τους ανθρώπους, και όλοι εκείνοι που είναι από σάρκα και οστά, θα δουν όλες τις πράξεις Μου. Όλοι εκείνοι που είναι από πνεύμα, σίγουρα θα κατοικήσουν εν ειρήνη στον οίκο Μου και σίγουρα θα απολαύσουν υπέροχες ευλογίες μαζί Μου. Όλοι εκείνοι τους οποίους φροντίζω, σίγουρα θα ξεφύγουν από την παίδευση, και σίγουρα θα αποφύγουν τον πόνο του πνεύματος και την οδύνη της σάρκας. Θα εμφανιστώ δημοσίως σε όλους τους λαούς και θα κυριαρχήσω και θα ασκήσω εξουσία, ώστε πλέον να μην διαχέεται στο σύμπαν η μυρωδιά πτωμάτων· αντ’ αυτού, η δροσερή οσμή Μου θα εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, επειδή η ημέρα Μου πλησιάζει, ο άνθρωπος ξυπνά, τα πάντα στη γη βρίσκονται σε τάξη και οι ημέρες της επιβίωσης στη γη δεν υπάρχουν πλέον, επειδή έχω φτάσει!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 29