I

Ο Θεός ενσαρκώνεται ως συνηθισμένο άτομο, κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους, κάνοντας το νέο έργο της σωτηρίας μας. Δεν μας προσφέρει εξηγήσεις ούτε μας λέει γιατί έχει έρθει, μα απλώς επιτελεί το έργο που προτίθεται να κάνει σύμφωνα με το σχέδιό Του και τη διαδικασία Του. Τα λόγια και οι ομιλίες Του ακούγονται όλο και συχνότερα. Από την παρηγοριά, την ενθάρρυνση, την υπενθύμιση και την προειδοποίηση, στη μομφή και την πειθαρχία· από έναν τόνο πράο κι ήπιο, σε λέξεις έντονες και μεγαλοπρεπείς —όλα αυτά κάνουν τον άνθρωπο να νιώθει μεγάλο έλεος και το απόλυτο δέος. Ό,τι λέει πετυχαίνει διάνα τα μυστικά που κρύβονται βαθιά μέσα μας· τα λόγια Του πληγώνουν τις καρδιές μας, πληγώνουν το πνεύμα μας και μας αφήνουν με αφόρητο όνειδος, χωρίς να ξέρουμε πού να κρυφτούμε.

II

Από Αυτόν απολαμβάνουμε μια αέναη παροχή ζώντος ύδατος και μέσω Αυτού ζούμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό. Όμως, είμαστε ευγνώμονες μόνο για τη χάρη του Κυρίου Ιησού στα ουράνια και ποτέ δεν δώσαμε καμία προσοχή στα συναισθήματα αυτού του συνηθισμένου ανθρώπου που κατέχει τη θεϊκή φύση. Όπως και πριν, συνεχίζει το έργο Του ταπεινά κρυμμένος εντός της σάρκας, δίνοντας έκφραση στη φωνή της καρδιάς Του, θαρρείς αναίσθητος απέναντι στην απόρριψή Του από την ανθρωπότητα, θαρρείς συγχωρώντας αιωνίως την παιδαριώδη συμπεριφορά και την άγνοια του ανθρώπου και επιδεικνύοντας πάντοτε ανοχή στην ασεβή στάση του ανθρώπου απέναντί Του.

III

Τα λόγια του Θεού φέρουν δύναμη ζωής, μας παρέχουν την οδό στην οποία πρέπει να βαδίζουμε και μας δίνουν τη δυνατότητα να κατανοήσουμε ποια ακριβώς είναι η αλήθεια. Δίνει την ψυχή Του για εμάς, χάνει τον ύπνο και την όρεξή Του για εμάς, κλαίει για εμάς, αναστενάζει για εμάς και βογκάει μες στην αρρώστια για εμάς· υπομένει ταπείνωση για χάρη του προορισμού και της σωτηρίας μας, ενώ η αναισθησία και η επαναστατικότητά μας κάνουν την καρδιά Του να δακρύζει και να αιμορραγεί. Κανένας συνηθισμένος άνθρωπος δεν έχει αυτό το είναι και αυτά τα υπάρχοντα και κανένα διεφθαρμένο ανθρώπινο ον δεν μπορεί να τα έχει ή να τα αποκτήσει. Εκείνος έχει ανοχή και υπομονή που δεν κατέχει κανένας συνηθισμένος άνθρωπος, ενώ την αγάπη Του δεν την έχει κανένα δημιουργημένο ον.

Από το "Ο Λόγος", τόμ. 1: "Η εμφάνιση και το έργο του Θεού", Παράρτημα Δ΄: Αντικρίζοντας την εμφάνιση του Θεού στην κρίση και την παίδευσή Του