Ⅰ

Αν κάποιος τελικά μπορέσει να σωθεί,

είναι επειδή πληρεί τις απαιτήσεις του Θεού.

Μα όποιος στην τελική ανάπαυση δεν μπει

είναι γιατί παρακούει τον Θεό, δεν Τον ευαρεστεί.

Ούτε οι πράξεις οι κακές, ούτε η δικαιοσύνη

ενός παιδιού θα λογιστούν στους γονείς του.

Και των γονιών η κακία ή η δικαιοσύνη

δεν μοιράζεται σε κανένα απ’ τα παιδιά τους.

Υπάρχει ένας προορισμός

που ο κάθε άνθρωπος αξίζει

και καθορίζεται από την ουσία τους.

Tου καθενός o προορισμός

καθόλου δεν αφορά οποιονδήποτε άλλον.

Ⅱ

Καθείς και οι αμαρτίες του ή η ευλογία του,

κανείς τη θέση άλλου δεν μπορεί να πάρει.

Κανείς δε μπορεί να πάρει αμαρτίες άλλου

κι ούτε, βέβαια, για άλλον να τιμωρηθεί.

Αυτό είναι σίγουρο.

Όποιος πράττει δικαιοσύνη, είναι δίκαιος,

κι όποιος πράττει το κακό, είναι κακοποιός.

Όσοι δικαίως πράττουν, θα επιβιώσουν,

και καταστροφή προσμένει τους κακοποιούς.

Στον άγιο άνθρωπο δεν θα βρεις ίχνος βρομιάς,

ούτε αγιότητας ίχνος σ’ εκείνον που είναι βρόμικος.

Υπάρχει ένας προορισμός

που ο κάθε άνθρωπος αξίζει

και καθορίζεται από την ουσία τους.

Του καθενός ο προορισμός

καθόλου δεν αφορά οποιονδήποτε άλλον.

Ⅲ

Οι πονηροί πηγαίνουν όλοι στην καταστροφή,

ενώ η επιβίωση όλους τους δίκαιους περιμένει,

έστω κι αν είναι δίκαια τα παιδιά του πονηρού,

ή αν είναι πονηροί οι γονείς ενός δικαίου.

Καμία σχέση απολύτως δεν έχει

αν πιστεύει ο σύζυγος ενώ η σύζυγός του όχι,

αν το παιδί πιστεύει αλλά όχι οι γονείς.

Είναι δύο τύποι ανθρώπων άσχετοι μεταξύ τους.

Υπάρχει ένας προορισμός

που ο κάθε άνθρωπος αξίζει

και καθορίζεται από την ουσία τους.

Του καθενός ο προορισμός

καθόλου δεν αφορά οποιονδήποτε άλλον.

IV

Προτού εισέλθει στην ανάπαυση κανείς,

τους σαρκικούς συγγενείς έχει κοντά του.

Όταν όμως στην ανάπαυση εισέλθει,

τέτοιους συγγενείς δε θα ’χει πια εκεί.

Όποιος κάνει το καθήκον του,

γι’ αυτόν που δεν το κάνει είναι εχθρός,

και τον Θεό όποιος αγαπά,

είναι εχθρός γι’ αυτόν που Τον μισεί.

Όσοι στην ανάπαυση εισέλθουν,

μ’ αυτούς που θα καταστραφούν είναι ασύμβατοι.

Υπάρχει ένας προορισμός

που ο κάθε άνθρωπος αξίζει

και καθορίζεται από την ουσία τους.

Του καθενός ο προορισμός

καθόλου δεν αφορά οποιονδήποτε άλλον.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»