Ο καθένας σας θα πρέπει να εξετάζει εκ νέου πώς έχει πιστέψει στον Θεό κατά τη διάρκεια της ζωής του ώστε να μπορέσει να δει αν, ενόσω ακολουθούσε τον Θεό, έχει καταλάβει πραγματικά, κατανοήσει πραγματικά και καταφέρει να γνωρίσει πραγματικά τον Θεό, αν γνωρίζει πραγματικά τι συμπεριφορά έχει ο Θεός προς τα διάφορα είδη ανθρώπινων όντων κι αν καταλαβαίνει πραγματικά το έργο που εκτελεί ο Θεός πάνω του και τον τρόπο με τον οποίο καθορίζει ο Θεός την κάθε του πράξη. Σε ποιον βαθμό κατανοείς, σε τελική ανάλυση, αυτόν τον Θεό που βρίσκεται στο πλευρό σου, καθοδηγώντας την κατεύθυνση της προόδου σου, ορίζοντας τη μοίρα σου και καλύπτοντας τις ανάγκες σου. Πόσα γνωρίζεις πραγματικά γι’ αυτόν τον Θεό; Γνωρίζεις ποιο έργο εκτελεί πάνω σου κάθε μέρα; Γνωρίζεις τις αρχές και τους σκοπούς επί των οποίων βασίζει την κάθε Του πράξη; Γνωρίζεις πώς σε καθοδηγεί; Γνωρίζεις τα μέσα με τα οποία προνοεί για σένα; Γνωρίζεις τις μεθόδους με τις οποίες σε καθοδηγεί; Γνωρίζεις τι επιθυμεί να λάβει από σένα και τι επιθυμεί να επιτύχει μέσα σου; Γνωρίζεις τη στάση που διατηρεί προς τους διάφορους τρόπους με τους οποίους συμπεριφέρεσαι; Γνωρίζεις αν είσαι άνθρωπος αγαπητός σε Αυτόν; Γνωρίζεις την προέλευση της χαράς, του θυμού, της λύπης και της ευχαρίστησής Του, τις σκέψεις και τις ιδέες πίσω από αυτά, και την ουσία Του; Γνωρίζεις, εν τέλει, τι είδους Θεός είναι αυτός ο Θεός στον οποίο πιστεύεις; Μήπως αυτές και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις είναι κάτι που δεν έχεις ποτέ καταλάβει ή σκεφτεί; Κατά την επιδίωξη της πίστης σου στον Θεό, έχεις εξαλείψει, μέσω πραγματικής εκτίμησης και βίωσης του λόγου του Θεού, τις παρανοήσεις σου σχετικά με Αυτόν; Αφότου έλαβες την πειθαρχία και τη συμμόρφωση του Θεού, έχεις επιτύχει αληθινή υπακοή και στοργή; Εν μέσω της παίδευσης και της κρίσης του Θεού, έχεις καταφέρει να γνωρίσεις την ανυπακοή και τη σατανική φύση του ανθρώπου, και έχεις αποκτήσει στοιχειώδη κατανόηση της αγιοσύνης του Θεού; Υπό την καθοδήγηση και διαφώτιση των λόγων του Θεού, έχεις αρχίσει να διατηρείς μια νέα άποψη για τη ζωή; Εν μέσω των δοκιμασιών που έστειλε ο Θεός, έχεις νιώσει την έλλειψη ανεκτικότητάς Του απέναντι στις προσβολές του ανθρώπου, καθώς και τι απαιτεί Εκείνος από εσένα και πώς σε σώζει; Εάν δεν γνωρίζεις τι είναι να παρανοείς τον Θεό ή πώς να εξαλείψεις αυτήν την παρανόηση, τότε μπορεί να ειπωθεί ότι δεν έχεις εισέλθει ποτέ σε πραγματική επικοινωνία με τον Θεό και δεν έχεις κατανοήσει ποτέ τον Θεό, ή μπορεί τουλάχιστον να ειπωθεί ότι δεν επιθύμησες ποτέ να Τον καταλάβεις. Εάν δεν γνωρίζεις τι είναι η πειθαρχία και η συμμόρφωση του Θεού, τότε σίγουρα δεν γνωρίζεις τι είναι η υπακοή και η στοργή, ή τουλάχιστον δεν έχεις υπακούσει ποτέ στον Θεό και δεν έχεις νοιαστεί ποτέ γι’ Αυτόν. Εάν δεν έχεις βιώσει ποτέ την παίδευση και την κρίση του Θεού, τότε σίγουρα δεν θα γνωρίζεις την αγιοσύνη Του και θα γνωρίζεις ακόμα λιγότερο ποιος είναι ο στασιασμός του ανθρώπου. Εάν στ’ αλήθεια δεν είχες ποτέ σου σωστή άποψη για τη ζωή ή σωστό στόχο στη ζωή, αλλά παραμένεις σε κατάσταση σύγχυσης και αναποφασιστικότητας όσον αφορά το μελλοντικό σου μονοπάτι στη ζωή, ακόμα και σε σημείο να διστάζεις να προχωρήσεις προς τα εμπρός, τότε είναι σίγουρο πως δεν έχεις δεχτεί ποτέ τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού· μπορεί, μάλιστα, να πει κανείς πως ποτέ σου δεν έχεις εφοδιαστεί ή τροφοδοτηθεί αληθινά από τα λόγια του Θεού. Εάν δεν έχεις υποβληθεί ακόμα στις δοκιμασίες του Θεού, τότε είναι αυτονόητο και σίγουρο ότι δεν θα γνωρίζεις ποια είναι η έλλειψη ανεκτικότητας του Θεού για τις προσβολές του ανθρώπου, ούτε θα καταλάβαινες τι απαιτεί, εν τέλει, από εσένα ο Θεός, πόσο μάλλον δε, ποιο είναι, εν τέλει, το έργο της διαχείρισης και σωτηρίας του ανθρώπου που κάνει Εκείνος. Όσα χρόνια κι αν πιστεύει κανείς στον Θεό, αν δεν έχει ποτέ βιώσει ή αντιληφθεί τίποτα μέσα από τα λόγια του Θεού, τότε σίγουρα δεν βαδίζει στο μονοπάτι προς τη σωτηρία, είναι βέβαιο πως η πίστη του στον Θεό στερείται ουσιαστικού περιεχομένου, είναι βέβαιο πως η γνώση του για τον Θεό είναι κι αυτή μηδενική και είναι αυτονόητο ότι δεν έχει καμία απολύτως ιδέα τι σημαίνει να σέβεται κανείς τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πρόλογος