Ανεξάρτητα από το πόση αλήθεια κατανοεί κανείς, πόσα καθήκοντα έχει εκπληρώσει, πόσα έχει βιώσει κατά την εκπλήρωση αυτών των καθηκόντων, πόσο μεγάλο ή μικρό είναι το ανάστημα κάποιου ή σε τι είδος περιβάλλοντος βρίσκεται, αυτό που του είναι απαραίτητο είναι ότι πρέπει να προστρέχει στον Θεό και να στηρίζεται σ’ Αυτόν σε όλα όσα κάνει. Αυτό είναι το σπουδαιότερο είδος σοφίας. Γιατί λέω ότι αυτό είναι το σπουδαιότερο είδος σοφίας; Ακόμη και αν κάποιος έχει κατορθώσει να κατανοήσει πολλές αλήθειες, είναι αυτό αρκετό αν δεν στηρίζεται στον Θεό; Κάποιοι άνθρωποι, αφότου είχαν πιστέψει στον Θεό για λίγο μεγαλύτερο διάστημα, έχουν κατορθώσει να κατανοήσουν ορισμένες αλήθειες και έχουν υποβληθεί σε ορισμένες δοκιμασίες. Μπορεί να έχουν κερδίσει μια κάποια πρακτική εμπειρία, αλλά δεν ξέρουν να στηρίζονται στον Θεό ούτε καταλαβαίνουν πώς να προστρέχουν στον Θεό και να στηρίζονται σ’ Αυτόν. Κατέχουν άραγε αυτού του είδους οι άνθρωποι σοφία; Είναι οι πιο ανόητοι όλων και είναι αυτοί που σκέφτονται ότι είναι έξυπνοι· δεν σέβονται τον Θεό και δεν αποφεύγουν το κακό. Κάποιοι λένε: «Κατανοώ πολλές αλήθειες και κατέχω την αλήθεια πραγματικότητα. Είναι αρκετό μόνο το να κάνει κάποιος τα πράγματα βάσει αρχών. Είμαι πιστός στον Θεό και ξέρω πώς να πλησιάσω σ’ Αυτόν. Δεν αρκεί να στηρίζομαι στην αλήθεια;» Το να «στηρίζεται κανείς στην αλήθεια» λειτουργεί τέλεια, από την άποψη του δόγματος. Εντούτοις, υπάρχουν πολλές φορές και καταστάσεις όπου οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια ή ποιες είναι οι αρχές της αλήθειας. Όλοι όσοι διαθέτουν πρακτική εμπειρία το γνωρίζουν αυτό. Παραδείγματος χάριν, όταν αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα, ίσως να μην ξέρεις πώς πρέπει να γίνει πράξη ή πώς πρέπει να εφαρμοστεί η αλήθεια σχετικά με αυτό το ζήτημα. Τι οφείλεις να κάνεις σε τέτοιες στιγμές; Ανεξάρτητα από το πόσο πρακτική εμπειρία έχεις, δεν είναι δυνατόν να κατέχεις την αλήθεια σε όλες τις καταστάσεις. Ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια πιστεύεις στον Θεό, πόσα πράγματα έχεις βιώσει, πόσο κλάδεμα, αντιμετώπιση ή πειθαρχία έχεις βιώσει, εσύ είσαι η πηγή της αλήθειας; Κάποιοι λένε: «Ξέρω αυτολεξεί όλες τις πασίγνωστες ομιλίες και εδάφια στο βιβλίο “Ο Λόγος Ενσαρκώνεται”. Δεν χρειάζεται να στηρίζομαι στον Θεό ούτε να προστρέχω σ’ Αυτόν. Όταν έρθει η ώρα, θα αρκεί απλώς να στηρίζομαι σε αυτά τα λόγια του Θεού». Τα λόγια που έχεις απομνημονεύσει είναι στατικά, όμως τα περιβάλλοντα που αντιμετωπίζεις —όπως επίσης και οι καταστάσεις σου— είναι δυναμικά. Το να αντιλαμβάνεται κανείς τα κυριολεκτικά λόγια και να μιλάει για πολλά πνευματικά δόγματα δεν ισοδυναμεί με την κατανόηση της αλήθειας, πολύ λιγότερο δε, ισοδυναμεί με την πλήρη κατανόηση του θελήματος του Θεού σε κάθε κατάσταση. Επομένως, υπάρχει ένα πολύ σημαντικό μάθημα εδώ που πρέπει να μάθει κανείς: Οι άνθρωποι πρέπει να προστρέχουν στον Θεό στα πάντα, και κάνοντάς αυτό, μπορούν να στηρίζονται στον Θεό. Μόνο αν στηρίζονται στον Θεό θα έχουν ένα μονοπάτι να ακολουθήσουν. Διαφορετικά, μπορεί να κάνεις κάτι σωστά και σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, αλλά, εάν δεν στηρίζεσαι στον Θεό, τότε οι πράξεις σου είναι απλώς έργα του ανθρώπου, και δεν θα ικανοποιήσουν απαραιτήτως τον Θεό. Επειδή οι άνθρωποι έχουν μια τόσο ρηχή κατανόηση της αλήθειας, τείνουν να ακολουθούν κανόνες και να προσκολλώνται με επιμονή σε γράμματα και δόγματα, χρησιμοποιώντας την ίδια αυτή αλήθεια όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες καταστάσεις. Πιθανόν να ολοκληρώσουν πολλά πράγματα σε γενική συμφωνία με την αλήθεια-θεμελιώδη αρχή, αλλά σ’ αυτό δεν μπορεί να δει κανείς την καθοδήγηση του Θεού, ούτε και το έργο του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα εδώ, το οποίο είναι ότι οι άνθρωποι κάνουν πολλά πράγματα στηριζόμενοι στην εμπειρία τους και στους κανόνες που κατανοούν, καθώς και σε κάποιες ανθρώπινες φαντασιοπληξίες. Μετά βίας μπορούν να επιτύχουν ένα άριστο αποτέλεσμα, το οποίο έρχεται μέσα από την σαφή κατανόηση του θελήματος του Θεού όταν προστρέχουν σ’ Αυτόν και προσεύχονται σ’ Αυτόν, και κατόπιν όταν στηρίζονται στο έργο και την καθοδήγησή Του. Λέω ότι η μεγαλύτερη σοφία είναι να προστρέχει κανείς στον Θεό και να στηρίζεται σ’ Αυτόν στα πάντα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πίστη στον Θεό πρέπει να ξεκινά από τη διάκριση των κακών τάσεων του κόσμου