Εκείνοι που στ’ αλήθεια αφιερώνουν τον εαυτό τους στον Θεό

θέτουν όλο τους το είναι ενώπιόν Του.

Υπακούν αληθινά όλες Του τις ομιλίες

και μπορούν να κάνουν πράξη τα λόγια Του.

Κάνουν τα λόγια του Θεού θεμέλιο της ύπαρξής τους

και μπορούν να αναζητήσουν αληθινά μέρη της πράξης τους

στον λόγο του Θεού.

Έτσι είναι κάποιος που ζει στ’ αλήθεια ενώπιον του Θεού.

Αν αυτό που κάνεις είναι ωφέλιμο για τη ζωή σου

και, μέσω της βρώσης και της πόσης των λόγων του Θεού,

μπορείς να ικανοποιήσεις

τις εσωτερικές σου ανάγκες και την ανεπάρκειά σου,

ώστε η διάθεση της ζωής σου να μεταμορφωθεί,

τότε αυτό θα ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού.

Το να δρας ανάλογα με τις απαιτήσεις του Θεού,

το να μην ικανοποιείς τη σάρκα,

αλλά το θέλημά Του,

αυτό σημαίνει είσοδος στην πραγματικότητα των λόγων Του.

Κι όταν μιλάμε για πιο ρεαλιστική είσοδο στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού,

σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις το καθήκον σου

και να ικανοποιήσεις τις απαιτήσεις του Θεού.

Μόνο αυτού του είδους οι πρακτικές δράσεις

μπορούν να ονομαστούν είσοδος στην πραγματικότητα των λόγων Του.

Αν μπορέσεις να εισέλθεις στην πραγματικότητα αυτή,

τότε έχεις την αλήθεια, έχεις την αλήθεια.

Αυτή είναι η αρχή της εισόδου στην πραγματικότητα·

πρέπει πρώτα να λάβεις αυτήν την εκπαίδευση

και μόνο μετά από αυτό θα μπορέσεις να εισέλθεις σε βαθύτερες πραγματικότητες.

Μόνο μετά από αυτό θα μπορέσεις να εισέλθεις σε βαθύτερες πραγματικότητες.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»