Μέρος τέταρτο

Στη συνέχεια, θα συζητήσουμε την ιστορία του Νώε και το πώς σχετίζεται με το θέμα του έργου του Θεού, της διάθεσης του Θεού και του ίδιου του Θεού.

Τι βλέπετε τον Θεό να κάνει στον Νώε σε αυτό το μέρος των Γραφών; Ίσως όλοι όσοι κάθονται εδώ να γνωρίζουν κάτι, χάρη στην ανάγνωση των Γραφών: Ο Θεός ώθησε τον Νώε να κατασκευάσει την κιβωτό και, εν συνεχεία, ο Θεός χρησιμοποίησε ένα κατακλυσμό για να καταστρέψει τον κόσμο. Ο Θεός άφησε τον Νώε να κατασκευάσει την κιβωτό και να σώσει την οκταμελή οικογένειά του, προκειμένου να τους επιτρέψει να επιβιώσουν, ώστε να γίνουν οι πρόγονοι της επόμενης γενιάς της ανθρωπότητας. Και, τώρα, ας διαβάσουμε τις γραφές.

2. Νώε

1) Ο Θεός προτίθεται να καταστρέψει τον κόσμο με κατακλυσμό, καθοδηγεί τον Νώε να κατασκευάσει μια κιβωτό

Γένεση 6:9-14 Αύτη είναι η γενεαλογία του Νώε. Ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος μεταξύ των συγχρόνων αυτού· μετά του Θεού περιεπάτησεν ο Νώε. Και εγέννησεν ο Νώε τρεις υιούς, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ. Διεφθάρη δε η γη ενώπιον του Θεού, και ενεπλήσθη η γη αδικίας. Και είδεν ο Θεός την γην, και ιδού, ήτο διεφθαρμένη· διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης. Και είπεν ο Θεός προς τον Νώε, Το τέλος πάσης σαρκός ήλθεν ενώπιόν μου, διότι η γη ενεπλήσθη αδικίας απ’ αυτών· και ιδού, θέλω εξολοθρεύσει αυτούς και την γην. Κάμε εις σεαυτόν κιβωτόν εκ ξύλων Γόφερ· κατά δωμάτια θέλεις κάμει την κιβωτόν, και θέλεις αλείψει αυτήν έσωθεν και έξωθεν με πίσσαν.

Γένεση 6:18-22 Και θέλω στήσει την διαθήκην μου προς σέ· και θέλεις εισέλθει εις την κιβωτόν, συ, και οι υιοί σου, και η γυνή σου, και αι γυναίκες των υιών σου μετά σου. Και από παντός ζώου εκ πάσης σαρκός, ανά δύο εκ πάντων θέλεις εισάξει εις την κιβωτόν, διά να φυλάξης την ζωήν αυτών μετά σεαυτού· άρσεν και θήλυ θέλουσιν είσθαι. Από των πτηνών κατά το είδος αυτών, και από των κτηνών κατά το είδος αυτών, από πάντων των ερπετών της γης κατά το είδος αυτών, ανά δύο εκ πάντων θέλουσιν εισέλθει προς σε, διά να φυλάξης την ζωήν αυτών. Και συ λάβε εις σεαυτόν από παντός φαγητού το οποίον τρώγεται, και θέλεις συνάξει αυτό πλησίον σου· και θέλει είσθαι εις σε, και εις αυτά, προς τροφήν. Και έκαμεν ο Νώε κατά πάντα όσα προσέταξεν εις αυτόν ο Θεός· ούτως έκαμε.

Πήρατε, τώρα, μια γενική ιδέα για το ποιος είναι Νώε, μετά την ανάγνωση αυτών των χωρίων; Τι άνθρωπος είναι ο Νώε; Το αρχικό κείμενο είναι ως εξής: «Ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος μεταξύ των συγχρόνων αυτού». Σύμφωνα με την αντίληψη των σύγχρονων ανθρώπων, τι είδους άνθρωπος ήταν ο δίκαιος άνθρωπος την εποχή εκείνη; Ο δίκαιος άνθρωπος πρέπει να ήταν τέλειος άνθρωπος. Γνωρίζετε κατά πόσο ο τέλειος αυτός άνθρωπος είναι τέλειος στα μάτια του ανθρώπου ή τέλειος στα μάτια του Θεού; Χωρίς αμφιβολία, ο εν λόγω τέλειος άνθρωπος είναι τέλειος στα μάτια του Θεού και όχι στα μάτια του ανθρώπου. Αυτό είναι σίγουρο! Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι τυφλός και δεν μπορεί να δει, και μόνο ο Θεός κοιτάζει ολόκληρη τη γη και κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, μόνο ο Θεός γνωρίζει ότι ο Νώε είναι ένας τέλειος άνθρωπος. Επομένως, το σχέδιο του Θεού να καταστρέψει τον κόσμο με κατακλυσμό, ξεκίνησε από τη στιγμή που κάλεσε τον Νώε.

Τον καιρό εκείνο, ο Θεός προτίθετο να καλέσει τον Νώε να κάνει κάτι πολύ σημαντικό. Γιατί, όμως, Εκείνος υποχρεώθηκε να πράξει κάτι τέτοιο; Επειδή, τη δεδομένη στιγμή, ο Θεός είχε ένα σχέδιο στην καρδιά Του. Το σχέδιό Του ήταν να καταστρέψει τον κόσμο με κατακλυσμό. Αλλά γιατί να καταστρέψει τον κόσμο; Λέει εδώ: «Διεφθάρη δε η γη ενώπιον του Θεού και ενεπλήσθη η γη αδικίας». Τι καταλαβαίνετε από τη φράση «ενεπλήσθη η γη αδικίας»; Πρόκειται για ένα φαινόμενο πάνω στη γη, όταν ο κόσμος και οι λαοί του είναι διεφθαρμένοι στο έπακρο, και τούτο σημαίνει: «Ενεπλήσθη η γη αδικίας». Στη σημερινή γλώσσα, «ενεπλήσθη αδικίας» σημαίνει ότι τα πάντα είναι χάος. Για τον άνθρωπο, σημαίνει ότι σε όλα τα κοινωνικά στρώματα επικρατεί αταξία και τα πράγματα είναι εξαιρετικά χαοτικά και δύσκολα στη διαχείρισή τους. Στα μάτια του Θεού, σημαίνει ότι οι άνθρωποι του κόσμου είναι υπερβολικά διεφθαρμένοι. Διεφθαρμένοι σε ποιο βαθμό; Διεφθαρμένοι στον βαθμό που ο Θεός δεν αντέχει πια να τους κοιτά, ούτε και μπορεί πλέον να κάνει υπομονή ως προς αυτό. Διεφθαρμένοι στον βαθμό που ο Θεός αποφασίζει να τους καταστρέψει. Όταν ο Θεός πήρε την τελική απόφαση να καταστρέψει τον κόσμο, σχεδίασε να βρει κάποιον να κατασκευάσει μια κιβωτό. Εν συνεχεία, ο Θεός επέλεξε τον Νώε να το κάνει αυτό, δηλαδή επέτρεψε στον Νώε να κατασκευάσει μια κιβωτό. Γιατί, όμως, επέλεξε τον Νώε; Στα μάτια του Θεού, ο Νώε είναι ένας άνθρωπος δίκαιος, και ό,τι κι αν του πει ο Θεός να πράξει, αυτός θα το πράξει. Τούτο σημαίνει ότι θα κάνει ό,τι του πει ο Θεός. Ο Θεός ήθελε να βρει κάποιον τέτοιο για να συνεργαστεί μαζί Του, για να ολοκληρώσει αυτά που του είχε εμπιστευτεί Εκείνος, για να ολοκληρώσει το έργο Του στη γη. Την εποχή εκείνη, μήπως υπήρχε κάποιος άλλος εκτός από τον Νώε, που θα μπορούσε να ολοκληρώσει μια τέτοια αποστολή; Σίγουρα όχι! Ο Νώε ήταν ο μόνος υποψήφιος, ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να ολοκληρώσει ό,τι του εμπιστεύτηκε ο Θεός και έτσι ο Θεός επέλεξε αυτόν. Ήταν, όμως, το πεδίο και τα πρότυπα του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων το ίδιο όπως είναι τώρα; Η απάντηση είναι ότι οπωσδήποτε υπάρχει διαφορά! Γιατί ρωτάω; Κατά την εποχή εκείνη, ο Νώε ήταν ο μοναδικός δίκαιος άνθρωπος στα μάτια του Θεού· συνεπώς, η σύζυγος και οι γιοι και οι νύφες του δεν ήταν δίκαιοι, αλλά ο Θεός τους κράτησε ζωντανούς χάριν του Νώε. Ο Θεός δεν ζητούσε από αυτούς με τον τρόπο που ζητά από τους ανθρώπους σήμερα και, αντίθετα, κράτησε ζωντανά και τα οκτώ μέλη της οικογένειας του Νώε. Έλαβαν την ευλογία του Θεού χάρη στη δικαιοσύνη του Νώε. Αν δεν υπήρχε ο Νώε, κανένας τους δεν θα μπορούσε να ολοκληρώσει αυτά που είχε εμπιστευτεί ο Θεός. Επομένως, ο Νώε ήταν ο μόνος άνθρωπος που έπρεπε να επιβιώσει από την καταστροφή του κόσμου τότε, και οι υπόλοιποι ήταν απλώς παράπλευροι ευεργετούμενοι. Τούτο δείχνει ότι, κατά την εποχή προτού ο Θεός ξεκινήσει επίσημα το διαχειριστικό Του έργο, οι αρχές και τα πρότυπα με τα οποία μεταχειριζόταν τους ανθρώπους και ζητούσε από αυτούς, ήταν σχετικά χαλαρά. Στους σημερινούς ανθρώπους, ο τρόπος, με τον οποίο ο Θεός αντιμετώπισε την οκταμελή οικογένεια του Νώε, φαίνεται να στερείται δικαιοσύνης. Αλλά σε σύγκριση με τον όγκο του έργου που επιτελεί τώρα πάνω στους ανθρώπους και την ποσότητα του λόγου Του που μεταδίδει, η αντιμετώπιση του Θεού προς την οκταμελή οικογένεια του Νώε υπήρξε απλώς μια αρχή έργου, δεδομένου του περιβάλλοντος του έργου Του τη συγκεκριμένη εποχή. Συγκριτικά, ποιος έλαβε περισσότερα από τον Θεό, η οκταμελής οικογένεια του Νώε ή οι άνθρωποι του σήμερα;

Το ότι ο Νώε εκλήθη είναι ένα απλό γεγονός, αλλά το κύριο σημείο αυτού για το οποίο μιλάμε —η διάθεση του Θεού, το θέλημά Του και η ουσία Του στη συγκεκριμένη καταγραφή— δεν είναι απλό. Για να κατανοήσουμε τις διάφορες αυτές πτυχές του Θεού, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε το είδος του ανθρώπου που ο Θεός επιθυμεί να καλέσει και, μέσω αυτού, να κατανοήσουμε τη διάθεση, το θέλημα και την ουσία Του. Τούτο είναι καίριο. Οπότε, στα μάτια του Θεού, τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που καλεί; Πρέπει να είναι κάποιος που μπορεί να ακούει τα λόγια Του, που μπορεί να ακολουθεί τις οδηγίες Του. Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης να είναι άνθρωπος με αίσθηση ευθύνης, κάποιος που θα εκτελέσει τον λόγο του Θεού, αντιμετωπίζοντάς τον ως ευθύνη και καθήκον που πρέπει να εκπληρώσει. Άρα, ο άνθρωπος αυτός πρέπει να είναι κάποιος που γνωρίζει τον Θεό; Όχι. Τον καιρό εκείνο, ο Νώε δεν είχε ακούσει και πάρα πολλές διδασκαλίες του Θεού, ούτε είχε βιώσει κάποιο έργο Του. Επομένως, η γνώση του Νώε για τον Θεό ήταν ελάχιστη. Αν και καταγράφεται εδώ ότι ο Νώε περπάτησε με τον Θεό, είδε ποτέ το πρόσωπό Του; Η απάντηση είναι οριστικά όχι! Διότι εκείνη την εποχή, μόνο οι αγγελιοφόροι του Θεού πήγαιναν στους ανθρώπους. Ενώ μπορούσαν να εκπροσωπούν τον Θεό στα λόγια και τις πράξεις, απλώς κοινωνούσαν το θέλημα και τις προθέσεις Του. Το ίδιο το πρόσωπο του Θεού δεν αποκαλύφθηκε μπροστά στον άνθρωπο. Στο συγκεκριμένο μέρος των Γραφών, το μόνο που βλέπουμε, βασικά, είναι αυτό που έπρεπε να κάνει ο Νώε, και τις οδηγίες του Θεού προς αυτόν. Ποια ήταν, λοιπόν, η ουσία που εξέφρασε ο Θεός εδώ; Όλα όσα κάνει ο Θεός, σχεδιάζονται με ακρίβεια. Όταν βλέπει κάτι ή μια κατάσταση, υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης στα μάτια Του, και το μέτρο αυτό θα καθορίσει κατά πόσο θα ξεκινήσει ένα σχέδιο αντιμετώπισης ή διαχείρισης του πράγματος αυτού ή της κατάστασης. Δεν είναι αδιάφορος ούτε αναίσθητος. Στην πραγματικότητα, είναι το εντελώς αντίθετο. Υπάρχει εδώ ένας στίχος που ο Θεός είπε στον Νώε: «Το τέλος πάσης σαρκός ήλθεν ενώπιόν μου, διότι η γη ενεπλήσθει αδικίας απ’ αυτών· και ιδού, θέλω εξολοθρεύσει αυτούς και την γην». Τούτη τη φορά, ο Θεός, με τα λόγια Του, είπε ότι επρόκειτο να καταστρέψει μόνο τους ανθρώπους; Όχι! Ο Θεός είπε ότι επρόκειτο να καταστρέψει όλα τα έμβια όντα με σάρκα. Γιατί ο Θεός ήθελε την καταστροφή; Εδώ υπάρχει άλλη μία αποκάλυψη της διάθεσης του Θεού: Στα μάτια του Θεού, υπάρχει ένα όριο στην υπομονή Του απέναντι στη διαφθορά του ανθρώπου, τη ρυπαρότητα, τη βία και την ανυπακοή κάθε σάρκας. Ποιο είναι το όριό Του; Είναι, όπως είπε ο Θεός: «Και είδεν ο Θεός την γην, και ιδού, ήτο διεφθαρμένη· διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης». Τι σημαίνει η φράση «διότι πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης»; Σημαίνει ότι κάθε ζωντανό πράγμα, συμπεριλαμβανομένων όσων ακολούθησαν τον Θεό, όσων κάλεσαν το όνομά Του, όσων κάποτε πρόσφεραν ολοκαυτώματα στον Θεό, όσων Τον αναγνώρισαν προφορικώς και Τον εξύμνησαν ακόμη —μόλις η συμπεριφορά τους γέμισε διαφθορά και έφτασε στα μάτια του Θεού, Εκείνος έπρεπε να το καταστρέψει. Τούτο ήταν το όριο του Θεού. Έτσι, σε ποιο βαθμό παρέμεινε ο Θεός υπομονετικός ως προς τον άνθρωπο και τη διαφθορά κάθε σάρκας; Στον βαθμό που όλοι οι άνθρωποι, οπαδοί του Θεού ή άπιστοι, δεν βάδιζαν στο σωστό μονοπάτι. Στον βαθμό που ο άνθρωπος δεν ήταν απλώς ηθικά διεφθαρμένος και γεμάτος κακό, αλλά όπου κανείς δεν πίστευε καν στην ύπαρξη του Θεού, πόσο μάλλον να πιστεύει ότι ο κόσμος κυβερνάται από τον Θεό και ότι ο Θεός μπορεί να φέρει στους ανθρώπους φως και το σωστό μονοπάτι. Στον βαθμό που ο άνθρωπος απεχθανόταν την ύπαρξη του Θεού και δεν επέτρεπε στον Θεό να υπάρχει. Μόλις η διαφθορά του ανθρώπου έφτασε στο συγκεκριμένο σημείο, ο Θεός έπαψε να κάνει υπομονή. Τι ήταν αυτό που την αντικατέστησε; Η έλευση της οργής και της τιμωρίας του Θεού. Τούτο δεν ήταν μερική αποκάλυψη της διάθεσης του Θεού; Στην παρούσα εποχή, υπάρχει, άραγε, ακόμα κάποιος δίκαιος άνθρωπος στα μάτια του Θεού; Υπάρχει ακόμα τέλειος άνθρωπος στα μάτια του Θεού; Μήπως σε τούτη την εποχή, η συμπεριφορά κάθε σάρκας πάνω στη γη είναι διεφθαρμένη στα μάτια του Θεού; Σε τούτη τη μέρα και εποχή, εκτός από όσους θέλει ο Θεός να καταστήσει ολοκληρωμένους, όσους μπορούν να Τον ακολουθήσουν και να δεχτούν τη σωτηρία Του, μήπως όλοι οι άνθρωποι της σάρκας δεν προκαλούν τα όρια της υπομονής του Θεού; Όλα όσα συμβαίνουν δίπλα σας, όσα βλέπετε με τα μάτια σας και ακούτε με τα αυτιά σας, και βιώνετε προσωπικά κάθε μέρα σε αυτόν τον κόσμο, δεν είναι γεμάτα βία; Στα μάτια του Θεού, ένας τέτοιος κόσμος, μια τέτοια εποχή δεν πρέπει να πάρει τέλος; Αν και το υπόβαθρο της παρούσας εποχής είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο του καιρού του Νώε, τα αισθήματα και η οργή του Θεού απέναντι στη διαφθορά του ανθρώπου παραμένουν ακριβώς τα ίδια με εκείνη την εποχή. Ο Θεός είναι ικανός να είναι υπομονετικός λόγω του έργου Του, αλλά δεδομένων όλων των περιστάσεων και συνθηκών, ο κόσμος αυτός θα έπρεπε να είχε καταστραφεί εδώ και πολύν καιρό στα μάτια του Θεού. Η κατάσταση έχει φτάσει πολύ πιο μακριά από ό,τι τότε που ο κόσμος καταστράφηκε από τον κατακλυσμό. Πού έγκειται, όμως, η διαφορά; Τούτο αποτελεί επίσης κάτι που βασανίζει πάρα πολύ την καρδιά του Θεού και, ίσως, κάτι που κανείς σας δεν μπορεί να αντιληφθεί.

Όταν ο Θεός επρόκειτο να καταστρέψει τον κόσμο με κατακλυσμό, ο Θεός μπορούσε να καλέσει τον Νώε να κατασκευάσει μια κιβωτό και να κάνει κάποια από τα προπαρασκευαστικά έργα. Ο Θεός μπορούσε να καλέσει έναν άνθρωπο —τον Νώε— να υλοποιήσει αυτές τις σειρές πραγμάτων για Αυτόν. Αλλά στην παρούσα εποχή, ο Θεός δεν έχει κανέναν για να καλέσει. Γιατί αυτό; Κάθε άτομο που κάθεται εδώ, πιθανότατα κατανοεί και γνωρίζει πολύ καλά τον λόγο. Χρειάζεστε Εμένα για να το εξηγήσω; Το να το πω μεγαλοφώνως, μπορεί να σας κάνει να χάσετε όλοι την υπόληψή σας και να σας αναστατώσει. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να πουν: «Αν και δεν είμαστε δίκαιοι άνθρωποι και δεν είμαστε τέλειοι άνθρωποι στα μάτια του Θεού, αν ο Θεός μας πει να πράξουμε κάτι, είμαστε ακόμα ικανοί να το πράξουμε. Πριν, όταν είπε ότι έρχεται μια ολέθρια καταστροφή, ξεκινήσαμε να ετοιμάζουμε τα τρόφιμα και τα αντικείμενα που θα ήταν αναγκαία σε μια καταστροφή. Μήπως δεν έγιναν τα πράγματα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού; Δεν συνεργαστήκαμε πραγματικά με το έργο του Θεού; Δεν μπορούν να συγκριθούν όσα πράξαμε με αυτά που έπραξε ο Νώε; Το γεγονός ότι τα πράξαμε, δεν ισοδυναμεί με πραγματική υπακοή; Δεν ακολουθήσαμε τις οδηγίες του Θεού; Δεν κάναμε ό,τι είπε ο Θεός, επειδή έχουμε πίστη στα λόγια Του; Γιατί, λοιπόν, ο Θεός είναι ακόμα κατηφής; Γιατί ο Θεός λέει ότι δεν έχει κανέναν να καλέσει;» Υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ των δικών σας ενεργειών και εκείνων του Νώε; Ποια είναι η διαφορά; (Η προετοιμασία του φαγητού σήμερα για την καταστροφή αποτελούσε δική μας πρόθεση.) (Οι πράξεις μας δεν μπορούν να κατονομαστούν «δίκαιες», ενώ ο Νώε είναι ένας δίκαιος άνθρωπος στα μάτια του Θεού.) Αυτό που είπατε δεν απέχει και πολύ. Αυτό που έκανε ο Νώε είναι ουσιαστικά διαφορετικό από ό,τι κάνουν τώρα οι άνθρωποι. Όταν ο Νώε έπραξε ό,τι του παρήγγειλε ο Θεός, δεν γνώριζε ποιες ήταν οι προθέσεις του Θεού. Δεν ήξερε τι ήθελε ο Θεός να επιτύχει. Ο Θεός απλώς του έδωσε μια εντολή, καθοδηγώντας τον να πράξει κάτι, αλλά χωρίς πολλές εξηγήσεις, και εκείνος το έπραξε. Δεν προσπάθησε να καταλάβει από μόνος του τις προθέσεις του Θεού, ούτε αντιστάθηκε στον Θεό ή υπήρξε δίβουλος. Απλώς έπραξε ανάλογα, με καθαρή και απλή καρδιά. Έπραξε ό,τι του επέτρεψε ο Θεός να πράξει, και πίστευε ότι έπρεπε να υπακούει και να ακούει τον λόγο του Θεού. Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ειλικρινά και απλά αντιμετώπισε αυτό που εμπιστεύτηκε ο Θεός. Η ουσία του —η ουσία των ενεργειών του ήταν η υπακοή, όχι η αμφισβήτηση, η αντίσταση και, πολύ λιγότερο, η σκέψη για τα προσωπικά του συμφέροντα και τα κέρδη και τις απώλειές του. Περαιτέρω, όταν ο Θεός είπε ότι θα καταστρέψει τον κόσμο με κατακλυσμό, δεν ρώτησε πότε ούτε προσπάθησε να διαλευκάνει την υπόθεση, και σίγουρα δεν ρώτησε τον Θεό με ποιον ακριβώς τρόπο επρόκειτο να καταστρέψει τον κόσμο. Απλώς έπραξε ό,τι παρήγγειλε ο Θεός. Ακολούθησε επακριβώς τις οδηγίες του Θεού σχετικά με το τι και το πώς, και, επίσης, ανέλαβε αμέσως δράση. Το έπραξε, κρατώντας μια στάση που έδειχνε ότι επιθυμούσε να ικανοποιήσει τον Θεό. Μήπως το έκανε για να αποφύγει ο ίδιος την καταστροφή; Όχι. Μήπως ρώτησε τον Θεό πότε ακριβώς θα ερχόταν η καταστροφή του κόσμου; Όχι. Ρώτησε τον Θεό ή μήπως γνώριζε πόσον καιρό θα έπαιρνε η κατασκευή της κιβωτού; Ούτε αυτό το γνώριζε. Απλώς υπάκουσε, άκουσε και έπραξε αναλόγως. Οι σημερινοί άνθρωποι δεν είναι το ίδιο: Μόλις διαρρεύσουν λίγες πληροφορίες μέσω του λόγου του Θεού, αμέσως μόλις οι άνθρωποι διαισθανθούν κάποιο σημάδι διατάραξης ή προβλήματος, περνούν αμέσως στη δράση, χωρίς να λογαριάζουν τίποτε και ανεξαρτήτως τιμήματος, προκειμένου να προετοιμάσουν αυτά που θα φάνε, θα πιουν και θα χρησιμοποιήσουν στη συνέχεια, σχεδιάζοντας ακόμη και τις οδούς διαφυγής τους, όταν έρθει η καταστροφή. Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι, στη συγκεκριμένη στιγμή-κλειδί, ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πολύ «χρήσιμος». Υπό συνθήκες, όπου ο Θεός δεν έχει δώσει καμία εντολή, ο άνθρωπος μπορεί να σχεδιάσει τα πάντα με τον κατάλληλο τρόπο. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη «τέλεια» για να το περιγράψετε. Όσο για το τι λέει ο Θεός, ποιες είναι οι προθέσεις Του ή το τι θέλει, κανείς δεν ενδιαφέρεται και κανείς δεν προσπαθεί να το αντιληφθεί. Τούτη δεν είναι η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των ανθρώπων του σήμερα και του Νώε;

Στη συγκεκριμένη καταγραφή της ιστορίας του Νώε, βλέπετε εσείς κάποιο μέρος της διάθεσης του Θεού; Η υπομονή του Θεού απέναντι στη διαφθορά, τη ρυπαρότητα και τη βία του ανθρώπου, έχει όρια. Φτάνοντας στο όριο αυτό, ο Θεός δεν θα είναι πλέον υπομονετικός και, αντιθέτως, θα ξεκινήσει τη νέα διαχείριση και το νέο Του σχέδιο, θα αρχίσει να πράττει αυτό που πρέπει να πράξει, θα αποκαλύψει τις πράξεις Του και την άλλη πλευρά της διάθεσής Του. Με την ενέργεια Του αυτή, δεν θέλει να αποδείξει ότι δεν πρέπει ποτέ να υβρίζεται από τον άνθρωπο ή ότι είναι γεμάτος εξουσία και οργή, ούτε θέλει να δείξει ότι μπορεί να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Είναι ότι η διάθεσή Του και η αγία ουσία Του δεν μπορούν πλέον να επιτρέψουν, ούτε να υπομείνουν το συγκεκριμένο είδος ανθρωπότητας να ζει ενώπιόν Του, υπό το κράτος Του. Δηλαδή, όταν ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι εναντίον Του, όταν δεν υπάρχει ούτε ένας σε ολόκληρη τη γη που να μπορεί Εκείνος να σώσει, δεν θα έχει πλέον υπομονή για μια τέτοια ανθρωπότητα και, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, θα φέρει εις πέρας το σχέδιό Του —να καταστρέψει αυτό το είδος ανθρωπότητας. Μια τέτοια πράξη από τον Θεό, καθορίζεται από τη διάθεσή Του. Τούτη αποτελεί απαραίτητη συνέπεια, μια συνέπεια που πρέπει να φέρει κάθε δημιουργημένο ον υπό το κράτος του Θεού. Αυτό δεν δείχνει ότι, στην παρούσα εποχή, ο Θεός ανυπομονεί να ολοκληρώσει το σχέδιό Του και να σώσει τους ανθρώπους που θέλει να σώσει; Υπό αυτές τις συνθήκες, τι ενδιαφέρει περισσότερο τον Θεό; Όχι το πώς Τον αντιμετωπίζουν ή Του ανθίστανται αυτοί που δεν Τον ακολουθούν καθόλου ή αυτοί που Του εναντιώνονται ούτως ή άλλως, ή το ότι η ανθρωπότητα Τον συκοφαντεί. Εκείνος ενδιαφέρεται μόνο για το κατά πόσο αυτοί που Τον ακολουθούν, τα αντικείμενα της σωτηρίας Του στο σχέδιο διαχείρισής Του, έχουν καταστεί ολοκληρωμένοι από τον ίδιον, αν έχουν επιτύχει την ικανοποίησή Του. Όσο για τους ανθρώπους πλην εκείνων που Τον ακολουθούν, απλώς περιστασιακά δίνει μια μικρή τιμωρία για να εκφράσει την οργή Του. Για παράδειγμα: παλιρροϊκά κύματα, σεισμούς, εκρήξεις ηφαιστείου, και ούτω καθεξής. Ταυτοχρόνως, προστατεύει, επίσης, και φροντίζει σθεναρά όσους Τον ακολουθούν και πρόκειται να σωθούν από Αυτόν. Η διάθεση του Θεού είναι η ακόλουθη: Από τη μία πλευρά, μπορεί να δώσει στους ανθρώπους που προτίθεται να καταστήσει ολοκληρωμένους, ακραία υπομονή και ανεκτικότητα, περιμένοντάς τους για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα· από την άλλη, ο Θεός μισεί και αποστρέφεται με σθένος τους ανθρώπους τύπου Σατανά, που δεν Τον ακολουθούν και Του εναντιώνονται. Αν και δεν ενδιαφέρεται για το αν αυτοί οι τύπου Σατανά άνθρωποι Τον ακολουθούν ή Τον λατρεύουν, Εκείνος εξακολουθεί να τους απεχθάνεται, κάνοντας, παράλληλα, υπομονή για αυτούς στην καρδιά Του και, καθώς καθορίζει το τέλος αυτών των ανθρώπων τύπου Σατανά, αναμένει επίσης την έλευση της ώρας των βημάτων σχετικά με το σχέδιο διαχείρισής Του.

Ας δούμε το επόμενο απόσπασμα.

2) Η ευλογία του Θεού στον Νώε μετά τον κατακλυσμό

Γένεση 9:1-6 Και ευλόγησεν ο Θεός τον Νώε και τους υιούς αυτού· και είπε προς αυτούς, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γήν· και ο φόβος σας και ο τρόμος σας θέλει είσθαι επί πάντα τα ζώα της γης, και επί πάντα τα πτηνά του ουρανού, επί παν ό,τι έρπει επί της γης, και επί πάντας τους ιχθύας της θαλάσσης· εις τας χείρας σας εδόθησαν· παν κινούμενον, το οποίον ζη, θέλει είσθαι εις σας προς τροφήν· ως τον χλωρόν χόρτον έδωκα τα πάντα εις εσάς· κρέας όμως με την ζωήν αυτού, με το αίμα αυτού, δεν θέλετε φάγει· και εξάπαντος το αίμα σας, το αίμα της ζωής σας, θέλω εκζητήσει εκ της χειρός παντός ζώου θέλω εκζητήσει αυτό, και εκ της χειρός του ανθρώπου· εκ της χειρός παντός αδελφού αυτού θέλω εκζητήσει την ζωήν του ανθρώπου· όστις χύση αίμα ανθρώπου, υπό ανθρώπου θέλει χυθή το αίμα αυτού· διότι κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον.

Τι καταλάβατε από το συγκεκριμένο χωρίο; Γιατί διάλεξα αυτούς τους στίχους; Γιατί δεν πήρα κάποια περικοπή από τη ζωή του Νώε και της οικογένειάς του στην κιβωτό; Διότι οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το θέμα που επικοινωνούμε σήμερα. Αυτό στο οποίο δίνουμε προσοχή, είναι η διάθεση του Θεού. Εάν θέλετε να μάθετε για αυτές τις λεπτομέρειες, τότε πάρτε την Αγία Γραφή και διαβάστε από μόνοι σας. Δεν θα μιλήσουμε για αυτό εδώ. Το κύριο θέμα μας σήμερα είναι το να γνωρίσουμε τις πράξεις του Θεού.

Αφού ο Νώε αποδέχτηκε τις οδηγίες του Θεού και κατασκεύασε την κιβωτό και έζησε κατά τη διάρκεια των ημερών που ο Θεός χρησιμοποίησε κατακλυσμό για να καταστρέψει τον κόσμο, ολόκληρη η οκταμελής οικογένειά του επέζησε. Εκτός από την οκταμελή οικογένεια του Νώε, ολόκληρη η ανθρωπότητα καταστράφηκε, όπως και όλα τα έμβια όντα πάνω στη γη. Στον Νώε, ο Θεός έδωσε ευλογίες και είπε κάποια πράγματα στον ίδιο και τους γιους του. Τα εν λόγω πράγματα ήταν όσα του έδωσε ο Θεός, και η ευλογία του Θεού σε αυτόν. Τούτη είναι η ευλογία και υπόσχεση που δίνει ο Θεός σε κάποιον που μπορεί να Τον ακούσει και να δεχθεί τις οδηγίες Του, καθώς και ο τρόπος, με τον οποίο ο Θεός επιβραβεύει τους ανθρώπους. Δηλαδή, ανεξάρτητα από το αν ο Νώε υπήρξε τέλειος ή δίκαιος άνθρωπος στα μάτια του Θεού, και ανεξάρτητα από το πόσα γνώριζε για τον Θεό, εν συντομία, ο Νώε και οι τρεις γιοι του άκουγαν όλοι τους τα λόγια του Θεού, συντονίζονταν με το έργο του Θεού, και έπρατταν ό,τι έπρεπε να πράξουν σύμφωνα με τις οδηγίες του Θεού. Ως αποτέλεσμα, βοήθησαν τον Θεό να διατηρήσει τους ανθρώπους και διάφορα είδη έμβιων όντων μετά την καταστροφή του κόσμου από τον κατακλυσμό, συμβάλλοντας σημαντικά στο επόμενο βήμα του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Για όλα όσα έπραξε, ο Θεός τον ευλόγησε. Ίσως για τους ανθρώπους του σήμερα, αυτό που έκανε ο Νώε να μην άξιζε καν να αναφερθεί. Κάποιοι μπορεί ακόμη να σκεφτούν: Ο Νώε δεν έκανε τίποτα· ο Θεός είχε αποφασίσει να τον κρατήσει, οπότε σίγουρα θα παρέμενε ζωντανός. Όμως, δεν ανήκουν σε εκείνον τα εύσημα για την επιβίωσή του. Ήταν αποκλειστικά θέλημα του Θεού, επειδή ο άνθρωπος είναι παθητικός. Αλλά δεν είχε αυτό ο Θεός στο μυαλό Του. Για τον Θεό, ανεξάρτητα από το αν κάποιος είναι σπουδαίος ή ασήμαντος, όσο Τον ακούει, υπακούει στις εντολές Του και σε αυτό που εμπιστεύεται, και όσο μπορεί να συνεργάζεται με το έργο Του, το θέλημα και το σχέδιό Του, ώστε το σχέδιό Του να δύνανται να ολοκληρωθούν ομαλά, τότε η συμπεριφορά αυτή αξίζει τη μνεία Του και αξίζει να λάβει την ευλογία Του. Ο Θεός θεωρεί πολύτιμους τέτοιους ανθρώπους, και προασπίζει τις πράξεις και την αγάπη και τη στοργή τους για Εκείνον. Τούτη είναι η στάση του Θεού. Γιατί, λοιπόν, ευλόγησε ο Θεός τον Νώε; Διότι έτσι αντιμετωπίζει ο Θεός τέτοιες ενέργειες και την υπακοή του ανθρώπου.

Όσον αφορά στην ευλογία του Θεού προς τον Νώε, μερικοί άνθρωποι θα πουν: «Αν ο άνθρωπος ακούει και ικανοποιεί τον Θεό, τότε ο Θεός πρέπει να τον ευλογήσει. Δεν είναι αυτονόητο;» Μπορούμε να το πούμε αυτό; Κάποιοι λένε: «Όχι». Αλλά γιατί όχι; Ορισμένοι λένε: «Ο άνθρωπος δεν είναι άξιος να απολαμβάνει την ευλογία του Θεού». Τούτο δεν είναι απόλυτα σωστό. Επειδή όταν ένα άτομο αποδεχτεί αυτό που εμπιστεύεται ο Θεός, ο Θεός έχει ένα μέτρο κρίσεως για το κατά πόσο οι πράξεις του ατόμου είναι καλές ή κακές και για το εάν ο άνθρωπος υπάκουσε, και εάν το άτομο έχει ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού και εάν αυτό που πράττει είναι ορθό. Εκείνο που ενδιαφέρει τον Θεό είναι η καρδιά του ατόμου, και όχι οι επιφανειακές του πράξεις. Ο Θεός δεν ευλογεί κάποιον για τις πράξεις του, ανεξαρτήτως του πώς τις πράττει. Τούτο έχουν παρεξηγήσει οι άνθρωποι ως προς τον Θεό. Ο Θεός δεν κοιτά μόνο το τελικό αποτέλεσμα των πραγμάτων, αλλά δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην καρδιά και τη στάση του ανθρώπου κατά την εξέλιξη των πραγμάτων, και εξετάζει αν, μέσα στην καρδιά του, υπάρχει υπακοή, σεβασμός και η επιθυμία να ικανοποιηθεί ο Θεός. Πόσα γνώριζε ο Νώε για τον Θεό τον καιρό εκείνο; Τόσα, όσα και τα δόγματα που γνωρίζετε τώρα; Όσον αφορά σε πτυχές της αλήθειας, όπως αντιλήψεις και γνώση του Θεού, έλαβε τόσο πότισμα και επιμέλεια όσο εσείς; Όχι! Υπάρχει, όμως, ένα γεγονός που είναι αδιαμφισβήτητο: Στη συνείδηση, το μυαλό, ακόμη και στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων του σήμερα, οι αντιλήψεις τους για τον Θεό και η στάση τους απέναντί Του είναι θολή και διφορούμενη. Θα μπορούσατε ακόμη και να πείτε ότι μια μερίδα ανθρώπων κρατά αρνητική στάση απέναντι στην ύπαρξη του Θεού. Αλλά στην καρδιά και τη συνείδηση του Νώε, η ύπαρξη του Θεού ήταν απόλυτη και αναμφισβήτητη, και έτσι η υπακοή του απέναντι στον Θεό ήταν ανόθευτη και μπορούσε να αντέξει τη δοκιμασία. Η καρδιά του ήταν αγνή και ανοιχτή προς τον Θεό. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη γνώση δογμάτων για να πείσει τον εαυτό του να ακολουθήσει κάθε λόγο του Θεού, ούτε και χρειαζόταν γεγονότα ως απόδειξη για την ύπαρξη του Θεού, προκειμένου να μπορέσει να δεχθεί αυτό που εμπιστεύθηκε ο Θεός και να είναι ικανός να πράξει ό,τι του επέτρεψε ο Θεός να πράξει. Τούτη είναι η ουσιαστική διαφορά μεταξύ του Νώε και των σημερινών ανθρώπων, και είναι, επίσης, ο ακριβής ορισμός του τέλειου ανθρώπου στα μάτια του Θεού. Αυτό που θέλει ο Θεός, είναι άνθρωποι σαν τον Νώε. Αυτός είναι ο τύπος του ανθρώπου που επαινεί ο Θεός, και, επίσης, ακριβώς το είδος του ανθρώπου που ο Θεός ευλογεί. Σας διαφώτισε καθόλου αυτό; Οι άνθρωποι κοιτούν τους ανθρώπους εξωτερικά, ενώ αυτό που βλέπει ο Θεός, είναι οι καρδιές και η ουσία των ανθρώπων. Ο Θεός δεν δέχεται από κανέναν να αισθάνεται απροθυμία ή αμφιβολίες απέναντί Του, ούτε επιτρέπει στους ανθρώπους να Τον υποψιάζονται ή να Τον δοκιμάζουν με οποιονδήποτε τρόπο. Ως εκ τούτου, παρόλο που οι άνθρωποι του σήμερα βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο με τον λόγο του Θεού ή, θα μπορούσατε ακόμη και να πείτε, πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό, εξαιτίας κάποιου πράγματος βαθιά μέσα στην καρδιά τους, της ύπαρξης της διεφθαρμένης τους ουσίας, και της εχθρικής στάσης τους απέναντί Του, έχουν εμποδιστεί από την αληθινή πίστη τους στον Θεό, και έχουν αποκλειστεί από την υπακοή τους προς Αυτόν. Εξαιτίας τούτου, τους είναι πολύ δύσκολο να επιτύχουν την ίδια ευλογία που ο Θεός χάρισε στον Νώε.