Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των πάντων (Δ') Μέρος δεύτερο

Πώς ο Θεός κυβερνά και διοικεί τον πνευματικό κόσμο

1. Ο κύκλος ζωής και θανάτου των άπιστων

Για κάθε ψυχή, η μετενσάρκωση και ο ρόλος που παίζει —ποιος είναι ο ρόλος της σε αυτή τη ζωή— σε ποια οικογένεια γεννιέται και πώς είναι η ζωή της, είναι στενά συνδεδεμένα με την προηγούμενη ζωή της. Όλα τα είδη των ανθρώπων μπαίνουν στον κόσμο του ανθρώπου και οι ρόλοι που παίζουν είναι διαφορετικοί, όπως και τα καθήκοντα που εκτελούν. Και ποια είναι τα καθήκοντα αυτά; Κάποιοι άνθρωποι έρχονται για να αποπληρώσουν ένα χρέος: Αν χρωστούσαν σ’ άλλους πάρα πολλά χρήματα στην προηγούμενη ζωή τους, έρχονται για να αποπληρώσουν ένα χρέος σ’ αυτή τη ζωή. Κάποιοι άνθρωποι, στο μεταξύ, έρχονται για να εισπράξουν ένα χρέος: Είχαν εξαπατηθεί και είχαν χάσει πάρα πολλά πράγματα και πάρα πολλά χρήματα στην προηγούμενη ζωή τους, οπότε όταν φτάνουν στον πνευματικό κόσμο, ο πνευματικός κόσμος θα τους δικαιώσει και θα τους επιτρέψει να εισπράξουν το χρέος τους σ’ αυτή τη ζωή. Κάποιοι άνθρωποι έχουν έρθει για να ξεπληρώσουν ένα χρέος ευγνωμοσύνης: Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης ζωής τους —πριν πεθάνουν— κάποιος τους φέρθηκε με καλοσύνη και σ’ αυτή τη ζωή τους δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία να μετενσαρκωθούν και γι’ αυτό ξαναγεννιούνται για να ξεπληρώσουν αυτή την ευγνωμοσύνη. Άλλοι, εντωμεταξύ, έχουν ξαναγεννηθεί σ’ αυτή τη ζωή για να πάρουν μια ζωή. Και τη ζωή ποιου παίρνουν; Του ατόμου που τους σκότωσε στην προηγούμενη ζωή τους. Συνοψίζοντας, η σημερινή ζωή κάθε ατόμου έχει μεγάλη σχέση με την προηγούμενη ζωή του, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη μ’ αυτή. Τουτέστιν, η σημερινή ζωή κάθε ατόμου επηρεάζεται έντονα από την προηγούμενη ζωή του. Παραδείγματος χάριν, πριν πεθάνει, ο Ζανγκ εξαπάτησε τον Λι και του πήρε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Άρα ο Ζανγκ χρωστάει στον Λι; Εφόσον χρωστάει, είναι φυσικό ο Λι να εισπράξει το χρέος του από τον Ζανγκ; Οπότε, αφού πεθάνουν, υπάρχει ένα χρέος που πρέπει να διευθετηθεί μεταξύ τους. Όταν μετενσαρκωθούν και ο Ζανγκ γίνει άνθρωπος, πώς θα εισπράξει ο Λι το χρέος του από αυτόν; Ένας τρόπος είναι ο Λι να εισπράξει το χρέος του αν ξαναγεννηθεί ως γιος του Ζανγκ, με τον Ζανγκ ως πατέρα του. Αυτό θα συμβεί στην παρούσα ζωή. Ο Ζανγκ, ο πατέρας του Λι, κερδίζει πολλά χρήματα, τα οποία κατασπαταλά ο γιος του, ο Λι. Ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα κερδίζει ο Ζανγκ, ο γιος του, ο Λι, «τον βοηθάει» ξοδεύοντάς τα. Ανεξάρτητα από το πόσα κερδίζει ο Ζανγκ, δεν είναι ποτέ αρκετά, και ο γιος του, εντωμεταξύ, για κάποιον λόγο καταλήγει πάντα να ξοδεύει τα χρήματα του πατέρα του με διαφορετικούς τρόπους και μέσα. Ο Ζανγκ έχει μείνει άναυδος: «Τι συμβαίνει; Γιατί ο γιος μου είναι τόσο αγύρτης; Γιατί να είναι τόσο καλοί οι γιοι των άλλων ανθρώπων; Γιατί δεν έχει φιλοδοξίες ο γιος μου, γιατί είναι τόσο άχρηστος και ανίκανος να βγάλει χρήματα, γιατί πρέπει πάντα να τον στηρίζω οικονομικά; Εφόσον πρέπει να τον υποστηρίξω, θα το κάνω, αλλά γιατί ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα του δίνω, χρειάζεται πάντα περισσότερα; Γιατί δεν μπορεί να εργαστεί τίμια έστω για μια ημέρα; Γιατί είναι χαραμοφάης, τρώει, πίνει, ξοδεύει τα λεφτά σε οίκους ανοχής και στον τζόγο —γιατί τα κάνει όλα αυτά; Τι στο καλό συμβαίνει;» Τότε ο Ζανγκ σκέφτεται λίγο: «Ίσως του χρωστούσα στην προηγούμενη ζωή. Θα τον εξοφλήσω, λοιπόν! Αυτό δεν θα τελειώσει μέχρι να τον εξοφλήσω στο ακέραιο!» Ίσως έρθει η ημέρα που ο Λι έχει όντως εξοφλήσει το χρέος του και όταν είναι σαράντα ή πενήντα, θα έρθει μια ημέρα που ξαφνικά θα έρθει στα λογικά του: «Δεν έκανα ούτε ένα καλό πράγμα κατά το πρώτο ήμισυ της ζωής μου! Έχω κατασπαταλήσει όλα τα χρήματα που κέρδισε ο πατέρας μου —θα έπρεπε να είμαι καλός άνθρωπος! Θα προετοιμαστώ: Θα είμαι κάποιος που είναι έντιμος και ζει σωστά και ποτέ δεν θα ξαναστενοχωρήσω τον πατέρα μου!» Γιατί τα σκέφτεται αυτά; Γιατί ξαφνικά αλλάζει προς το καλύτερο; Υπάρχει κάποιος λόγος; Ποιος είναι ο λόγος; (Επειδή ο Λι έχει εισπράξει το χρέος του και ο Ζανγκ έχει εξοφλήσει το χρέος του.) Σ’ αυτή την περίπτωση υπάρχει αιτία και αποτέλεσμα. Η ιστορία ξεκίνησε πάρα πολύ παλιά, πριν γεννηθούν οι δυο τους, και αυτή η ιστορία από την προηγούμενη ζωή τους ήρθε στη σημερινή τους ζωή και κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τον άλλο. Ανεξάρτητα από το τι δίδαξε ο Ζανγκ στον γιο του, ο γιος του ποτέ δεν τον άκουσε και ποτέ δεν εργάστηκε τίμια ούτε μια ημέρα —αλλά την ημέρα που το χρέος εξοφλήθηκε, δεν χρειαζόταν να τον διδάξει. Ο γιος του κατάλαβε με φυσικό τρόπο. Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα και υπάρχουν, χωρίς αμφιβολία, πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα. Και τι λέει στους ανθρώπους; (Να είναι καλοί και να μην κάνουν κακό.) Ότι δεν θα πρέπει να κάνουν κακό, και ότι θα υπάρξουν αντίποινα για τις κακές πράξεις τους! Οι περισσότεροι άπιστοι διαπράττουν πολύ κακό και οι κακές πράξεις τους έχουν δεχτεί αντίποινα, σωστά; Ωστόσο, είναι αυθαίρετα αυτά τα αντίποινα; Όλα όσα δέχονται αντίποινα έχουν λόγο και αιτία. Πιστεύεις ότι δεν θα σου συμβεί τίποτα όταν έχεις εξαπατήσει κάποιον και του έχεις πάρει χρήματα; Πιστεύεις ότι, αφού τον εξαπάτησες, δεν θα υπάρξουν συνέπειες για σένα, εφόσον έχεις πάρει τα χρήματά του; Αυτό θα ήταν αδύνατο, και θα υπάρξουν συνέπειες! Ανεξάρτητα από το ποιος είναι, ή ανεξάρτητα από το αν πιστεύει ότι υπάρχει Θεός ή όχι, κάθε άτομο πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη συμπεριφορά του και να αναλάβει τις συνέπειες των πράξεών του. Όσον αφορά αυτό το απλό παράδειγμα —όπου ο Ζανγκ τιμωρείται και ο Λι εξοφλείται— δεν είναι δίκαιο; Όταν οι άνθρωποι κάνουν τέτοια πράγματα, αυτό είναι το αποτέλεσμα. Και διαχωρίζεται αυτό από τη διοίκηση του πνευματικού κόσμου; Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη διοίκηση του πνευματικού κόσμου. Παρά το ότι είναι άπιστοι, η ύπαρξη όσων δεν πιστεύουν στον Θεό υπόκειται σε τέτοια ουράνια διατάγματα και διατάξεις που κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει και κανείς δεν μπορεί να αποφύγει αυτή την πραγματικότητα.

Όσοι δεν έχουν πίστη συχνά πιστεύουν ότι όσα μπορεί να δει κανείς υπάρχουν, ενώ όλα όσα δεν μπορεί να δει κανείς ή είναι πολύ μακριά από τους ανθρώπους, δεν υπάρχουν. Προτιμούν να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει «κύκλος ζωής και θανάτου» και δεν υπάρχει «τιμωρία», οπότε αμαρτάνουν και διαπράττουν το κακό χωρίς ενοχές —κατόπιν τιμωρούνται ή μετενσαρκώνονται ως ζώα. Οι περισσότεροι από τους διάφορους ανθρώπους μεταξύ των άπιστων πέφτουν σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν γνωρίζουν ότι ο πνευματικός κόσμος είναι αυστηρός στη διοίκησή του επί όλων των έμβιων όντων. Είτε πιστεύεις είτε όχι, αυτό είναι γεγονός, διότι κανένας άνθρωπος ή αντικείμενο δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεδίο παρατήρησης των οφθαλμών του Θεού και κανένα άτομο ή αντικείμενο δεν μπορεί να ξεφύγει από τους κανόνες και τους περιορισμούς των ουράνιων διαταγμάτων και διατάξεων του Θεού. Επομένως, αυτό το απλό παράδειγμα λέει σε όλους ότι ανεξάρτητα από το αν πιστεύεις στον Θεό ή όχι, είναι απαράδεκτο να αμαρτάνεις και να διαπράττεις κακό, και υπάρχουν συνέπειες. Όταν κάποιος που πήρε χρήματα από κάποιον άλλο με απάτη τιμωρείται κατ’ αυτόν τον τρόπο, η τιμωρία αυτή είναι δίκαιη. Αυτή η συνηθισμένη συμπεριφορά τιμωρείται από τον πνευματικό κόσμο, τιμωρείται από τις διατάξεις και τα ουράνια διατάγματα του Θεού, και η πολύ σοβαρή εγκληματική και κακή συμπεριφορά —βιασμοί και λεηλασίες, απάτη και εξαπάτηση, κλοπή και ληστεία, δολοφονίες και εμπρησμοί, και ούτω καθεξής— υπόκειται ακόμη περισσότερο σε μια σειρά τιμωριών κλιμακούμενης αυστηρότητας. Και τι περιλαμβάνουν αυτές οι τιμωρίες κλιμακούμενης αυστηρότητας; Κάποιες χρειάζονται χρόνο για να καθορίσουν το επίπεδο αυστηρότητας, κάποιες το κάνουν με διαφορετική μεθοδολογία, ενώ άλλες το κάνουν μέσω του τόπου όπου οι άνθρωποι πηγαίνουν όταν μετενσαρκώνονται. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι αθυρόστομοι. Τι σημαίνει «αθυρόστομος»; Σημαίνει ότι κάποιος ξεστομίζει συχνά βωμολοχίες προς τους άλλους και εκφράζεται κακόβουλα, καταριέται τους ανθρώπους. Τι δηλώνουν οι κακόβουλες εκφράσεις; Δηλώνουν ότι κάποιος είναι κακόκαρδος. Οι κακόβουλες εκφράσεις που περιέχουν κατάρες για τους ανθρώπους συχνά προέρχονται από το στόμα τέτοιων ανθρώπων και μια τέτοια κακόβουλη έκφραση συνοδεύεται από σοβαρές συνέπειες. Αφού αυτοί οι άνθρωποι πεθάνουν και λάβουν την κατάλληλη τιμωρία, μπορεί να ξαναγεννηθούν ως μουγγοί. Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ ραδιούργοι κατά τη διάρκεια της ζωής τους, συχνά εκμεταλλεύονται τους άλλους, οι μικρές τους μηχανορραφίες είναι ιδιαίτερα καλά σχεδιασμένες και κάνουν πολλά που βλάπτουν τους άλλους. Όταν ξαναγεννιούνται, θα μπορούσαν να είναι μισότρελοι ή κάποιοι που είναι διανοητικά ανάπηροι. Κάποιοι άνθρωποι συχνά κρυφοκοιτάζουν την ιδιωτική ζωή των άλλων. Τα μάτια τους βλέπουν πολλά, τα οποία δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν, και γνωρίζουν πολλά που δεν όφειλαν να γνωρίζουν, οπότε όταν ξαναγεννιούνται, μπορεί να είναι τυφλοί. Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ επιδέξιοι κατά τη διάρκεια της ζωής τους, συχνά πολεμούν και κάνουν πολύ κακό, συνεπώς όταν ξαναγεννιούνται, μπορεί να είναι άτομα με αναπηρία, κουτσοί ή χωρίς χέρι, ή μπορεί να είναι καμπούρηδες ή να υποφέρουν από αυχενική δυστονία, μπορεί να κουτσαίνουν, ή να έχουν ένα πόδι κοντύτερο από το άλλο και ούτω καθεξής. Όσον αφορά αυτό, υποβάλλονται σε διαφορετικές τιμωρίες με βάση το επίπεδο του κακού που διέπραξαν όσο ήταν ζωντανοί. Και τι λέτε εσείς, γιατί οι άνθρωποι είναι αλλήθωροι; Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι γύρω μας σήμερα. Κάποιοι άνθρωποι είναι αλλήθωροι επειδή στην προηγούμενη ζωή τους χρησιμοποίησαν τα μάτια τους σε υπερβολικό βαθμό, έκαναν πάρα πολλά κακά πράγματα και έτσι όταν γεννιούνται σ’ αυτή τη ζωή, είναι αλλήθωροι και σε σοβαρές περιπτώσεις είναι ακόμη και τυφλοί. Αυτά είναι τα αντίποινα! Κάποιοι άνθρωποι τα πάνε καλά με τους άλλους πριν πεθάνουν, κάνουν πολλά καλά πράγματα για τους αγαπημένους τους, τους φίλους, τους συναδέλφους τους ή τους ανθρώπους με τους οποίους έχουν σχέση. Κάνουν φιλανθρωπίες και παρέχουν φροντίδα σ’ άλλους, ή τους βοηθούν οικονομικά, οι άλλοι τους έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση, και όταν επιστρέψουν στον πνευματικό κόσμο δεν τιμωρούνται. Αν δεν τιμωρηθεί κάποιος άπιστος με οποιονδήποτε τρόπο σημαίνει ότι ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Αντί να πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, πιστεύει μόνο στον Γέροντα στον Ουρανό. Πιστεύει μόνο ότι υπάρχει ένα πνεύμα από πάνω του που βλέπει ό,τι κάνει —μόνο αυτό πιστεύουν. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Έχουν πολύ καλύτερη συμπεριφορά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι καλοσυνάτοι και φιλάνθρωποι, και όταν τελικά επιστρέψουν στον πνευματικό κόσμο, ο πνευματικός κόσμος θα τους φερθεί πολύ καλά και σύντομα θα μετενσαρκωθούν και θα ξαναγεννηθούν. Και σε τι είδους οικογένεια θα καταλήξουν; Παρόλο που αυτή η οικογένεια δεν θα είναι πλούσια, θα είναι ήρεμη, θα υπάρχει αρμονία μεταξύ των μελών της, θα περνούν γαλήνιες, ευτυχισμένες ημέρες, όλοι θα χαίρονται και θα έχουν μια καλή ζωή. Όταν το άτομο φτάσει στην ενηλικίωση, θα αποκτήσει πολλούς γιους και κόρες και θα έχει μια μεγάλη εκτεταμένη οικογένεια, τα παιδιά θα είναι ταλαντούχα και θα έχουν επιτυχίες και η οικογένειά του θα χαίρει καλής τύχης —και ένα τέτοιο αποτέλεσμα συνδέεται στενά με την προηγούμενη ζωή του ατόμου. Τουτέστιν, όταν ένα άτομο μετενσαρκωθεί αφού πεθάνει, είτε είναι άνδρας ή γυναίκα, ποια είναι η αποστολή του, τι θα περάσει στη ζωή, τα εμπόδιά του, ποιες ευλογίες θα απολαύσει, ποιον θα συναντήσει, τι θα του συμβεί —κανείς δεν μπορεί να τα προβλέψει αυτά, να τα αποφύγει ή να κρυφτεί από αυτά. Με άλλα λόγια, αφότου καθοριστεί η ζωή σου, όσον αφορά ό,τι σου συμβαίνει, όσο κι αν προσπαθείς να το αποφύγεις, με οποιονδήποτε τρόπο κι αν προσπαθείς να το αποφύγεις, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να παραβιάσεις την πορεία της ζωής που καθορίστηκε για σένα από τον Θεό στον πνευματικό κόσμο. Διότι όταν μετενσαρκώνεσαι, η μοίρα της ζωής σου έχει ήδη καθοριστεί. Είτε είναι καλή είτε κακή, ο καθένας πρέπει να έρθει αντιμέτωπος μ’ αυτό το ζήτημα και θα πρέπει να συνεχίσει προς τα μπρος. Αυτό είναι ένα ζήτημα που κανείς από όσους ζουν σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να αποφύγει, και κανένα ζήτημα δεν είναι πιο πραγματικό. Εντάξει, τα έχετε καταλάβει όλα αυτά, σωστά;

Εφόσον τα έχετε κατανοήσει, βλέπετε ότι ο Θεός έχει πολύ απαιτητικούς και αυστηρούς ελέγχους και διοίκηση για τον κύκλο ζωής και θανάτου των άπιστων; Πρώτον, ο Θεός έχει θεσπίσει διάφορα ουράνια διατάγματα, διατάξεις και συστήματα στο πνευματικό βασίλειο, τα οποία μετά τη διακήρυξή τους εφαρμόζονται αυστηρά, όπως ορίζονται από τον Θεό, από όντα σε διάφορες επίσημες θέσεις στον πνευματικό κόσμο, και κανείς δεν τολμά να τα παραβιάσει. Συνεπώς, στον κύκλο ζωής και θανάτου της ανθρωπότητας στον κόσμο του ανθρώπου, εάν κάποιος μετενσαρκωθεί ως ζώο ή άνθρωπος, υπάρχουν νόμοι και για τα δύο. Επειδή αυτοί οι νόμοι προέρχονται από τον Θεό, κανείς δεν τολμά ούτε μπορεί να τους παραβιάσει. Μόνο λόγω αυτής της κυριαρχίας του Θεού και επειδή υπάρχουν αυτοί οι νόμοι, ο υλικός κόσμος που βλέπουν οι άνθρωποι έχει αρμονία και τάξη. Μόνο εξαιτίας αυτής της κυριαρχίας του Θεού, η ανθρωπότητα είναι σε θέση να συνυπάρχει ειρηνικά με τον άλλο κόσμο που είναι εντελώς αόρατος για την ανθρωπότητα και είναι σε θέση να ζει σε αρμονία μ’ αυτόν —όλα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την κυριαρχία του Θεού. Αφού πεθάνει η σαρκική ζωή ενός ατόμου, η ψυχή εξακολουθεί να ζει, οπότε τι θα συνέβαινε αν υπήρχε χωρίς τη διοίκηση του Θεού; Η ψυχή θα περιπλανιόταν παντού, θα εισέβαλε παντού και θα έβλαπτε ακόμη και τα έμβια όντα στον κόσμο των ανθρώπων. Δεν θα βλάπτονταν μόνο οι άνθρωποι, αλλά ίσως και τα φυτά και τα ζώα —αλλά οι πρώτοι που θα βλάπτονταν θα ήταν οι άνθρωποι. Εάν συνέβαινε αυτό —αν μια τέτοια ψυχή υπήρχε χωρίς διοίκηση και όντως έβλαπτε τους ανθρώπους και όντως έκανε κακά πράγματα— τότε θα υπήρχε και ο σωστός χειρισμός αυτής της ψυχής στον πνευματικό κόσμο: Αν τα πράγματα ήταν σοβαρά, η ψυχή σύντομα θα έπαυε να υπάρχει, θα καταστρεφόταν. Αν ήταν δυνατόν, θα τοποθετούνταν κάπου και στη συνέχεια θα μετενσαρκωνόταν. Τουτέστιν, η διοίκηση των διαφόρων ψυχών από τον πνευματικό κόσμο διατάσσεται και εκτελείται σύμφωνα με στάδια και κανόνες. Μόνο λόγω αυτής της διοίκησης ο υλικός κόσμος του ανθρώπου δεν έχει καταλήξει στο χάος, η ανθρωπότητα του υλικού κόσμου διαθέτει κανονική νοοτροπία, κανονικό ορθολογισμό και καθορισμένη σαρκική ζωή. Μόνο αφότου η ανθρωπότητα έχει μια τέτοια κανονική ζωή, όσοι ζουν στη σάρκα θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να αναπτύσσονται και να αναπαράγονται από γενιά σε γενιά.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα λόγια που μόλις ακούσατε; Πρώτη φορά τα ακούτε; Και ποια είναι η άποψή σας αφού έχω κοινωνήσει αυτά τα λόγια σήμερα; Εκτός από το γεγονός ότι είναι καινοφανή, έχετε κάποια άλλη άποψη; (Οι άνθρωποι πρέπει να συμπεριφέρονται καλά, και βλέπω ότι ο Θεός είναι μεγάλος και τρομερός.) (Έχοντας μόλις ακούσει την κοινωνία του Θεού για τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός αντιμετωπίζει το τέλος των διαφόρων τύπων ανθρώπων, από μια άποψη πιστεύω ότι η διάθεση του Θεού δεν επιτρέπει καμία ύβρη και ότι θα πρέπει να έχω φόβο Θεού, και από μια άλλη άποψη γνωρίζω τι είδους άνθρωποι αρέσουν στον Θεό και τι όχι, οπότε θέλω να είμαι ένας από εκείνους που αρέσουν στον Θεό.) Βλέπετε ότι οι πράξεις του Θεού σ’ αυτόν τον τομέα βασίζονται σε αρχές; Ποιες είναι οι αρχές σύμφωνα με τις οποίες ενεργεί; (Ορίζει το τέλος των ανθρώπων σύμφωνα με όλα όσα κάνουν.) Πρόκειται για το διαφορετικό τέλος των άπιστων, για το οποίο μόλις μιλήσαμε. Όταν πρόκειται για τους άπιστους, η βασική αρχή πίσω από τις πράξεις του Θεού είναι η επιβράβευση των καλών και η τιμωρία των κακών; Υπάρχουν άραγε εξαιρέσεις; (Όχι.) Βλέπετε ότι υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή στις πράξεις του Θεού; (Ναι.) Οι άπιστοι δεν πιστεύουν ουσιαστικά στον Θεό, δεν υπακούν στις ενορχηστρώσεις του Θεού και αγνοούν την κυριαρχία του Θεού, πολύ λιγότερο δε, αναγνωρίζουν τον Θεό. Το πιο σοβαρό είναι ότι βλασφημούν εναντίον του Θεού και Τον καταριούνται και είναι εχθρικοί απέναντι σε όσους πιστεύουν στον Θεό. Παρόλο που αυτοί οι άνθρωποι έχουν αυτή τη στάση απέναντι στον Θεό, η διοίκηση του Θεού επί αυτών εξακολουθεί να μην αποκλίνει από τις θεμελιώδεις αρχές Του. Τους χειρίζεται κατά τρόπο ομαλό, σύμφωνα με τις αρχές και τη διάθεσή Του. Πώς βλέπει ο Θεός την εχθρικότητά τους; Ως άγνοια! Κι έτσι, έχει κάνει αυτούς τους ανθρώπους —την πλειονότητα των άπιστων— να μετενσαρκωθούν για άλλη μια φορά ως ζώα. Τι είναι λοιπόν οι άπιστοι στα μάτια του Θεού; (Ζώα.) Στα μάτια του Θεού, ανήκουν σ’ αυτό το είδος, είναι ζώα. Ο Θεός διοικεί τα ζώα και την ανθρωπότητα και έχει τις ίδιες θεμελιώδεις αρχές για αυτό το είδος ανθρώπου. Ακόμα και στη διοίκηση αυτών των ανθρώπων από τον Θεό και στις πράξεις Του προς αυτούς, εξακολουθεί να φαίνεται η διάθεση του Θεού και οι νόμοι για το κράτος Του επί των πάντων. Επομένως, βλέπετε την κυριαρχία του Θεού στις αρχές με τις οποίες διοικεί τους άπιστους, για τις οποίες μόλις μίλησα; Βλέπετε τη δίκαιη διάθεση του Θεού; (Τη βλέπουμε.) Βλέπετε την κυριαρχία του Θεού και βλέπετε τη διάθεσή Του. Τουτέστιν, ανεξάρτητα από όλα όσα αντιμετωπίζει, ο Θεός ενεργεί σύμφωνα με τις δικές Του θεμελιώδεις αρχές και διάθεση. Αυτή είναι η ουσία του Θεού. Δεν θα παραβίαζε απερίσκεπτα τις διατάξεις ή τα ουράνια διατάγματα που Αυτός καθόρισε επειδή θεωρεί αυτό το είδος ανθρώπου ζώο. Ο Θεός ενεργεί σύμφωνα με θεμελιώδεις αρχές, χωρίς την παραμικρή ασυμφωνία, οι πράξεις Του δεν επηρεάζονται καθόλου από οποιονδήποτε παράγοντα και ανεξάρτητα από το τι κάνει, όλα γίνονται σύμφωνα με τις δικές Του αρχές. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός έχει την ουσία του ίδιου του Θεού, η οποία είναι μια πτυχή της ουσίας Του, την οποία δεν κατέχει κανένα δημιουργημένο ον. Ο Θεός είναι ευσυνείδητος και υπεύθυνος κατά τον χειρισμό, την προσέγγιση, τη διαχείριση, τη διοίκηση και την κυριαρχία του επί κάθε αντικειμένου, προσώπου και έμβιου όντος ανάμεσα σε όλα όσα δημιούργησε και ποτέ δεν ήταν απρόσεκτος όσον αφορά αυτό. Σε όσους είναι καλοί, είναι γεμάτος χάρη και καλοσύνη. Σε όσους είναι κακοί, επιβάλλει αμείλικτη τιμωρία. Και όσον αφορά τα διάφορα έμβια όντα, κάνει κατάλληλες ρυθμίσεις έγκαιρα και τακτικά σύμφωνα με τις διαφορετικές απαιτήσεις του κόσμου των ανθρώπων σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, έτσι ώστε αυτά τα διάφορα έμβια όντα να μετενσαρκώνονται σύμφωνα με τους ρόλους που παίζουν με τάξη, και να κινούνται μεταξύ του υλικού κόσμου και του πνευματικού κόσμου με τάξη.

Ο θάνατος ενός έμβιου όντος —ο τερματισμός μιας υλικής ζωής— δηλώνει ότι το έμβιο ον έχει περάσει από τον υλικό στον πνευματικό κόσμο, ενώ η γέννηση μιας νέας υλικής ζωής δηλώνει ότι ένα έμβιο ον έχει έλθει από τον πνευματικό κόσμο στον υλικό κόσμο και άρχισε να αναλαμβάνει τον ρόλο του, να παίζει τον ρόλο του. Είτε πρόκειται για την αναχώρηση ή την άφιξη ενός όντος, και οι δύο είναι αναπόσπαστες με το έργο του πνευματικού κόσμου. Όταν κάποιος έρχεται στον υλικό κόσμο, έχουν ήδη ρυθμιστεί και καθοριστεί κατάλληλα τα πάντα στον πνευματικό κόσμο από τον Θεό όσον αφορά την οικογένεια στην οποία πηγαίνει, την εποχή που φθάνει, την ώρα κατά την οποία φθάνει και τον ρόλο που παίζει. Συνεπώς, ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου —τα πράγματα που κάνει και τα μονοπάτια που ακολουθεί— βαίνει σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του πνευματικού κόσμου, χωρίς το παραμικρό λάθος. Ο χρόνος κατά τον οποίο τερματίζεται μια υλική ζωή, εντωμεταξύ, και ο τρόπος και ο τόπος στον οποίο τερματίζεται, είναι ξεκάθαροι και διακριτοί στον πνευματικό κόσμο. Ο Θεός κυβερνά τον υλικό και τον πνευματικό κόσμο και δεν θα καθυστερήσει τον κανονικό κύκλο ζωής και θανάτου μιας ψυχής, ούτε θα μπορούσε να διαπράξει λάθη στις ρυθμίσεις του κύκλου ζωής και θανάτου μιας ψυχής. Κάθε δικαστικός επιμελητής στις επίσημες θέσεις του πνευματικού κόσμου εκτελεί τα καθήκοντά του και κάνει αυτό που οφείλει, σύμφωνα με τις οδηγίες και τους κανόνες του Θεού. Επομένως, στον κόσμο της ανθρωπότητας, κάθε υλικό φαινόμενο που βλέπει ο άνθρωπος είναι σε τάξη και δεν περιέχει χάος. Όλα αυτά οφείλονται στην ομαλή κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, αλλά και επειδή η εξουσία του Θεού κυβερνά τα πάντα, και στα όσα κυβερνά περιλαμβάνεται ο υλικός κόσμος στον οποίο ζει ο άνθρωπος και, επιπλέον, ο αόρατος πνευματικός κόσμος πίσω από την ανθρωπότητα. Συνεπώς, εάν η ανθρωπότητα επιθυμεί να έχει μια καλή ζωή και επιθυμεί να ζήσει σε ένα ωραίο περιβάλλον, πέρα από ολόκληρο τον ορατό υλικό κόσμο, ο άνθρωπος πρέπει επίσης να έχει και τον πνευματικό κόσμο στη διάθεσή του, τον οποίο κανείς δεν μπορεί να δει, ο οποίος κυβερνά κάθε έμβιο ον για λογαριασμό της ανθρωπότητας, και ο οποίος χαρακτηρίζεται από τάξη. Έτσι, όταν λέγεται ότι ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των πάντων, δεν έχουμε ενισχύσει τη γνώση και την κατανόηση που έχουμε περί «των πάντων»; (Ναι.)