Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για τα πάντα (Δ') Μέρος τέταρτο

Οι απαιτήσεις του Θεού από την ανθρωπότητα

1. Η ταυτότητα και η κατάσταση του ίδιου του Θεού

Έχουμε φτάσει στο τέλος του θέματος «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των πάντων», καθώς και του θέματος «ο Θεός είναι ο ίδιος ο μοναδικός Θεός». Εφόσον τα ολοκληρώσαμε, πρέπει να κάνουμε μια σύνοψη. Τι είδους σύνοψη; Για τον ίδιο τον Θεό. Εφόσον πρόκειται για τον ίδιο τον Θεό, τότε πρέπει να αφορά κάθε πτυχή του Θεού, καθώς και τη μορφή πίστης των ανθρώπων στον Θεό. Συνεπώς, πρώτα πρέπει να σας ρωτήσω: Έχοντας ακούσει το κήρυγμα, ποιος είναι ο Θεός με τα μάτια του νου σας; (Ο Δημιουργός.) Ο Θεός στα μάτια του νου σας είναι ο Δημιουργός. Υπάρχει κάτι άλλο; Ο Θεός είναι ο Κύριος των πάντων. Είναι κατάλληλες αυτές οι λέξεις; (Είναι κατάλληλες.) Ο Θεός είναι Αυτός που κυβερνάει επί των πάντων και Αυτός που διοικεί τα πάντα. Αυτός δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, διοικεί όλα όσα υπάρχουν, και κυβερνά επίσης όλα όσα υπάρχουν και παρέχει σε όλα όσα υπάρχουν. Αυτή είναι η κατάσταση του Θεού και η ταυτότητα του Θεού. Για τα πάντα και για όλα όσα υπάρχουν, η αληθινή ταυτότητα του Θεού είναι ο Δημιουργός και ο Κυβερνήτης των πάντων. Αυτή είναι η ταυτότητα που κατέχει ο Θεός, και είναι μοναδικός μεταξύ των πάντων. Κανένα από τα πλάσματα του Θεού —είτε βρίσκονται μεταξύ των ανθρώπων είτε στον πνευματικό κόσμο— δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο ή δικαιολογία για να μιμηθεί ή να αντικαταστήσει την ταυτότητα και την κατάσταση του Θεού, διότι υπάρχει μόνο ένας μεταξύ των πάντων που κατέχει αυτή την ταυτότητα, τη δύναμη, την εξουσία, και την ικανότητα να κυριαρχεί επί των πάντων: ο μοναδικός μας ο Θεός ο ίδιος. Ζει και κινείται μεταξύ των πάντων. Μπορεί να φτάσει στο ψηλότερο μέρος, πάνω από τα πάντα. Μπορεί να ταπεινωθεί μέσω της ενανθρώπισής Του, να γίνει ένας από εκείνους που είναι από σάρκα και αίμα, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τους ανθρώπους και να μοιραστεί τα καλά και τα άσχημα μαζί τους. Ταυτόχρονα, ορίζει όλα όσα υπάρχουν και αποφασίζει τη μοίρα όλων όσων υπάρχουν και σε ποια κατεύθυνση κινούνται. Επιπλέον, καθοδηγεί τη μοίρα ολόκληρης της ανθρωπότητας και την κατεύθυνση της ανθρωπότητας. Ένας τέτοιος Θεός θα πρέπει να τυγχάνει λατρείας, υπακοής και αναγνώρισης από όλα τα έμβια όντα. Συνεπώς, ανεξαρτήτως σε ποια ομάδα και τύπο μεταξύ των ανθρώπων ανήκεις, το να πιστεύεις στον Θεό, να ακολουθείς τον Θεό, να σέβεσαι τον Θεό, να αποδέχεσαι την κυριαρχία του Θεού και να αποδέχεσαι τις ρυθμίσεις του Θεού για τη μοίρα σου είναι η μόνη επιλογή και η απαραίτητη επιλογή, για οποιοδήποτε άτομο, για οποιοδήποτε έμβιο ον. Στη μοναδικότητα του Θεού, οι άνθρωποι βλέπουν ότι η εξουσία Του, η δίκαιη διάθεσή Του, η ουσία Του και τα μέσα με τα οποία παρέχει στα πάντα είναι όλα μοναδικά. Η μοναδικότητά Του καθορίζει την πραγματική ταυτότητα του ίδιου του Θεού και καθορίζει την κατάστασή Του. Επομένως, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα, εάν ένα έμβιο ον στον πνευματικό κόσμο ή μεταξύ των ανθρώπων επιθυμούσε να πάρει τη θέση του Θεού, θα ήταν αδύνατο, όπως και αν προσπαθούσε να μιμηθεί τον Θεό. Αυτό είναι γεγονός. Ποιες είναι οι απαιτήσεις της ανθρωπότητας από έναν τέτοιον Δημιουργό και Κυβερνήτη, ο οποίος κατέχει την ταυτότητα, την εξουσία και την κατάσταση του ίδιου του Θεού; Αυτό πρέπει να είναι σαφές σε όλους, και θα πρέπει να το θυμούνται και είναι πολύ σημαντικό και για τον Θεό και για τον άνθρωπο!

2. Διάφορες στάσεις της ανθρωπότητας προς τον Θεό

Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται προς τον Θεό κρίνει τη μοίρα τους και αποφασίζει πώς ο Θεός τους συμπεριφέρεται και τους αντιμετωπίζει. Σε αυτό το σημείο θα δώσω μερικά παραδείγματα για το πώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται προς τον Θεό. Ας ακούσουμε αν οι τρόποι και οι στάσεις με τις οποίες συμπεριφέρονται στον Θεό είναι σωστές ή όχι. Ας εξετάσουμε τη συμπεριφορά των ακόλουθων επτά τύπων ανθρώπων:

1) Υπάρχει ένας τύπος ανθρώπων, των οποίων η στάση απέναντι στον Θεό είναι ιδιαίτερα παράλογη. Θεωρούν ότι ο Θεός είναι σαν ένας μποντισάτβα ή ιερό ον ανθρώπινων θρύλων, και πρέπει οι άνθρωποι να υποκλίνονται τρεις φορές όταν συναντιούνται και να ανάβουν θυμίαμα αφού φάνε. Συνεπώς, όταν ενδόμυχα ευχαριστούν τον Θεό για τη χάρη Του και είναι ευγνώμονες στον Θεό, συχνά έχουν μια τέτοια παρόρμηση. Η επιθυμία τους είναι ο Θεός που πιστεύουν σήμερα να μπορεί, όπως και το άγιο ον που επιθυμούν στις καρδιές τους, να δεχτεί τη συμπεριφορά απέναντί Του, σύμφωνα με την οποία υποκλίνονται τρεις φορές όταν συναντιούνται και ανάβουν θυμίαμα αφού φάνε.

2) Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν τον Θεό ως ζωντανό Βούδα ικανό να απομακρύνει όλους τους ανθρώπους από τον πόνο και να τους σώσει. Βλέπουν τον Θεό ως ζωντανό Βούδα ικανό να τους πάρει μακριά από τη θάλασσα των δεινών. Η πίστη αυτών των ανθρώπων στον Θεό είναι η λατρεία του Θεού ως Βούδα. Παρόλο που δεν ανάβουν θυμίαμα, ούτε προσκυνούν ούτε κάνουν προσφορές, στις καρδιές τους ο Θεός τους είναι απλά ένας τέτοιος Βούδας και ζητάει μόνο να είναι καλοί και φιλάνθρωποι, να μην σκοτώνουν κανένα έμβιο ον, να μην εξυβρίζουν τους άλλους, να διάγουν μια ζωή που φαίνεται τίμια και να μην κάνουν τίποτα κακό —μόνο αυτά τα πράγματα. Αυτός είναι ο Θεός στις καρδιές τους.

3) Κάποιοι άνθρωποι λατρεύουν τον Θεό ως κάποιον σπουδαίο ή διάσημο. Για παράδειγμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που θέλει να μιλάει αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, τον επιτονισμό με τον οποίο μιλάει, τις λέξεις και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, τον τόνο του, τις χειρονομίες του, τις απόψεις και τις πράξεις του, τη συμπεριφορά του —τα αντιγράφουν όλα αυτά, και αυτά είναι πράγματα που πρέπει να αναπαράγουν πλήρως κατά την πορεία της πίστης τους στον Θεό.

4) Κάποιοι βλέπουν τον Θεό ως μονάρχη, αισθάνονται ότι είναι υπεράνω όλων και κανένας δεν τολμά να Τον υβρίσει —και αν το κάνει, θα τιμωρηθεί. Λατρεύουν έναν τέτοιο μονάρχη επειδή οι μονάρχες κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές τους. Οι σκέψεις, οι τρόποι, η εξουσία και η φύση των μοναρχών —ακόμα και τα ενδιαφέροντα και η προσωπική τους ζωή— όλα αυτά γίνονται κάτι που οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν, ζητήματα και θέματα που τους απασχολούν και γι’ αυτό λατρεύουν τον Θεό ως μονάρχη. Αυτή η μορφή πίστης είναι γελοία.

5) Κάποιοι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη πίστη στην ύπαρξη του Θεού, η οποία είναι βαθιά και ακλόνητη. Επειδή η γνώση τους για τον Θεό είναι τόσο επιφανειακή και δεν έχουν μεγάλη εμπειρία όσον αφορά τα λόγια του Θεού, Τον λατρεύουν ως είδωλο. Αυτό το είδωλο είναι ο Θεός στις καρδιές τους, είναι κάτι το οποίο πρέπει να σέβονται, να προσκυνούν, να ακολουθούν και να το μιμούνται. Βλέπουν τον Θεό ως είδωλο, το οποίο πρέπει να ακολουθούν σε ολόκληρη τη ζωή τους. Αντιγράφουν τον τόνο με τον οποίο ο Θεός μιλάει και εξωτερικά αντιγράφουν όσους αρέσουν στον Θεό. Κάνουν συχνά πράγματα που φαίνονται αφελή, αγνά και έντιμα, και ακολουθούν αυτό το είδωλο σαν σύντροφο ή συνοδοιπόρο, τον οποίο δεν μπορούν ποτέ να αποχωριστούν. Αυτή είναι η μορφή της πίστης τους.

6) Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που, παρόλο που έχουν διαβάσει πολλά από τα λόγια του Θεού και έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα, αισθάνονται στις καρδιές τους ότι η μόνη θεμελιώδης αρχή της συμπεριφοράς τους απέναντι στον Θεό είναι ότι θα πρέπει να είναι πάντοτε δουλοπρεπείς και υποτακτικοί, ειδάλλως θα πρέπει να δοξολογούν τον Θεό και να Τον αινούν με τρόπο μη ρεαλιστικό. Πιστεύουν ότι ο Θεός είναι Θεός που απαιτεί από αυτούς να συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο και πιστεύουν ότι αν δεν το κάνουν, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκαλέσουν τον θυμό Του ή να αμαρτήσουν εναντίον Του και ότι ως αποτέλεσμα της αμαρτίας ο Θεός θα τους τιμωρήσει. Έτσι είναι ο Θεός στις καρδιές τους.

7) Και μετά υπάρχει η πλειονότητα των ανθρώπων που βρίσκουν πνευματική τροφή στον Θεό. Επειδή ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν έχουν γαλήνη ή ευτυχία, και πουθενά δεν βρίσκουν παρηγοριά. Αφού βρουν τον Θεό, όταν δουν και ακούσουν τα λόγια Του, ενδόμυχα είναι χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Πιστεύουν ότι τελικά βρήκαν κάτι που θα τους φέρει ευτυχία, ότι βρήκαν τελικά έναν Θεό που θα τους δώσει πνευματική τροφή. Αυτό συμβαίνει επειδή, αφού αποδέχτηκαν τον Θεό και άρχισαν να Τον ακολουθούν, γίνονται ευτυχισμένοι, εκπληρώνεται η ζωή τους, δεν είναι πλέον σαν τους άπιστους, οι οποίοι ζουν σαν υπνωτισμένοι και σαν ζώα, και αισθάνονται ότι έχουν κάτι να προσβλέπουν στη ζωή. Έτσι, πιστεύουν ότι αυτός ο Θεός μπορεί να ικανοποιήσει τις πνευματικές τους ανάγκες και να φέρει μεγάλη ευτυχία τόσο στο μυαλό όσο και στο πνεύμα τους. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν αυτόν τον Θεό που τους δίνει πνευματική τροφή, που φέρνει την ευτυχία στο πνεύμα και σε όλη την οικογένειά τους. Πιστεύουν ότι η πίστη στον Θεό δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα περισσότερο από το να τους φέρει πνευματική τροφή.

Οι στάσεις προς τον Θεό αυτών των διάφορων τύπων ανθρώπων που αναφέρθηκαν παραπάνω υπάρχουν μεταξύ σας; (Υπάρχουν.) Αν στην πίστη του στον Θεό, η καρδιά κάποιου περιέχει κάποια από αυτές τις στάσεις, είναι σε θέση να έρθει αληθινά ενώπιον του Θεού; Αν κάποιος έχει κάποια από αυτές τις στάσεις στην καρδιά του, πιστεύει στον Θεό; Πιστεύει στον μοναδικό Θεό τον ίδιο; (Όχι.) Εφόσον δεν πιστεύεις στον μοναδικό Θεό τον ίδιο, σε ποιον πιστεύεις; Αν αυτό που πιστεύεις δεν είναι ο μοναδικός Θεός ο ίδιος, μάλλον πιστεύεις σ’ ένα είδωλο ή σ’ έναν σπουδαίο άνθρωπο ή σ’ έναν μποντισάτβα, λατρεύεις τον Βούδα στην καρδιά σου. Επιπλέον, μάλλον πιστεύεις σ’ ένα συνηθισμένο άτομο. Συνοψίζοντας, λόγω των διαφορετικών μορφών πίστης και στάσης των ανθρώπων απέναντι στον Θεό, οι άνθρωποι τοποθετούν τον Θεό της δικής τους γνώσης στις καρδιές τους, επιβάλλουν τη φαντασία τους στον Θεό, τοποθετούν τη στάση και τις φαντασιώσεις τους για τον Θεό δίπλα-δίπλα με τον μοναδικό Θεό τον ίδιο, και στη συνέχεια τους κρατούν επάνω για να τους τιμήσουν. Τι σημαίνει όταν οι άνθρωποι έχουν τέτοια ανάρμοστη στάση απέναντι στον Θεό; Σημαίνει ότι έχουν απορρίψει τον αληθινό Θεό και λατρεύουν έναν ψεύτικο θεό, και αυτό σημαίνει ότι ταυτόχρονα με την πίστη στον Θεό απορρίπτουν τον Θεό και Του αντιτίθενται και αρνούνται την ύπαρξη του αληθινού Θεού. Εάν οι άνθρωποι μένουν προσκολλημένοι σε τέτοιες μορφές πίστης, ποιες θα είναι οι συνέπειες γι’ αυτούς; Με αυτές τις μορφές πίστης, είναι σε θέση να πλησιάσουν όλο και περισσότερο στην εκπλήρωση των απαιτήσεων του Θεού; (Όχι, δεν είναι.) Αντιθέτως, λόγω των αντιλήψεων και των φαντασιώσεών τους, οι άνθρωποι θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τον δρόμο του Θεού, διότι η κατεύθυνση που αναζητούν είναι αντίθετα από την κατεύθυνση που ο Θεός απαιτεί από αυτούς. Έχετε ακούσει ποτέ την ιστορία που λέει «πηγαίνει νότια οδηγώντας το άρμα προς τα βόρεια»; Αυτή μπορεί να είναι μια περίπτωση όπου κάποιος πηγαίνει νότια οδηγώντας το άρμα προς τα βόρεια. Εάν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό με τέτοιον γελοίο τρόπο, τότε όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσο περισσότερο θα απομακρύνεσαι από τον Θεό. Και γι’ αυτό σας προειδοποιώ: Πριν ξεκινήσετε, πρέπει πρώτα να διακρίνεις αν πηγαίνεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Να έχετε ξεκάθαρο στόχο στις προσπάθειές σας και φροντίστε να αναρωτηθείτε: «Είναι ο Θεός που πιστεύω ο Κυβερνήτης των πάντων; Είναι αυτός ο Θεός που πιστεύω απλώς κάποιος που μου δίνει πνευματική τροφή; Είναι Αυτός το είδωλό μου; Τι ζητάει από μένα αυτός ο Θεός στον οποίο πιστεύω; Ο Θεός εγκρίνει όλα όσα κάνω; Όλα όσα κάνω και επιδιώκω έχουν στόχο να γνωρίσω τον Θεό; Συμφωνούν με τις απαιτήσεις του Θεού από μένα; Έχει το μονοπάτι που διαβαίνω την αναγνώριση και την έγκριση του Θεού; Είναι ο Θεός ικανοποιημένος με την πίστη μου;» Θα πρέπει συχνά και επανειλημμένα να αναλογίζεσαι αυτά τα ερωτήματα. Εάν επιθυμείς να επιδιώξεις τη γνώση για τον Θεό, τότε πρέπει να έχεις μια ξεκάθαρη συνείδηση και σαφείς στόχους προτού μπορέσεις να ικανοποιήσεις τον Θεό.

Είναι πιθανό, ως αποτέλεσμα της ανοχής Του, ο Θεός να δεχόταν απρόθυμα αυτές τις ανάρμοστες στάσεις για τις οποίες μόλις μίλησα; Θα μπορούσε ο Θεός να επαινέσει τη στάση αυτών των ανθρώπων; Ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού από την ανθρωπότητα και όσους Τον ακολουθούν; Είστε ξεκάθαροι όσον αφορά τη στάση που Αυτός απαιτεί από τους ανθρώπους; Σήμερα, έχω πει τόσα πολλά, έχω μιλήσει πολύ για το θέμα του ίδιου του Θεού, καθώς και για τα έργα του Θεού και για αυτό που έχει και είναι. Τώρα γνωρίζετε τι επιθυμεί ο Θεός να κερδίσει από τους ανθρώπους; Γνωρίζεις τι θέλει ο Θεός από σένα; Πείτε τη γνώμη σας. Εάν οι γνώσεις σας από τις εμπειρίες και την πράξη εξακολουθούν να έχουν ελλείψεις ή είναι πολύ επιφανειακές, μπορείτε να πείτε κάτι σχετικά με τις γνώσεις σας για αυτά τα λόγια. Έχετε μια συνοπτική γνώση; Τι ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο; (Κατά τη διάρκεια αυτών των πολλών κοινωνιών, ο Θεός κατέληξε στο σημείο να ζητήσει να γνωρίσουμε τον Θεό, να γνωρίσουμε τα έργα Του, να γνωρίσουμε ότι Αυτός είναι η πηγή της ζωής των πάντων, να γνωρίσουμε την κατάσταση και την ταυτότητά Του και να γνωρίσουμε το καθήκον μας ως πλάσματα του Θεού. Ο Θεός μίλησε ξεκάθαρα για το πού θα έπρεπε να αφιερώσουμε όλες τις προσπάθειές μας, τι απαιτεί από εμάς, τι είδους άνθρωποι Του αρέσουν και ποιο είδος απεχθάνεται.) Και ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα όταν ο Θεός ζητάει οι άνθρωποι να Τον γνωρίσουν; (Γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός, και ότι οι άνθρωποι είναι δημιουργημένα όντα.) Όταν αποκτήσουν μια τέτοια γνώση, ποιες είναι οι αλλαγές στη στάση των ανθρώπων απέναντι στον Θεό, τη συμπεριφορά τους και τη μέθοδο εφαρμογής ή τη διάθεσή της ζωής τους; Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό; Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι, αφότου γνωρίσουν τον Θεό και Τον κατανοήσουν, γίνονται καλοί άνθρωποι; (Η πίστη στον Θεό δεν είναι η επιδίωξη του να είναι κανείς καλός άνθρωπος.) Και τι είδους άνθρωπος πρέπει να είναι; (Πρέπει να είναι ένα ικανό πλάσμα του Θεού.) (Πρέπει να είναι έντιμος.) Και τι άλλο; (Αφού γνωρίσουμε τον Θεό αληθινά και σωστά, είμαστε σε θέση να συμπεριφερθούμε προς τον Θεό ως Θεό, γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι πάντα ο Θεός, ότι είμαστε δημιουργημένα όντα, θα πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό και να παραμείνουμε στη θέση μας.) Πολύ ωραία! Ας ακούσουμε και κάποιους άλλους. (Γνωρίζουμε τον Θεό και τελικά μπορούμε να είμαστε άνθρωποι που υπακούν πραγματικά τον Θεό, σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό.) Σωστά!

3. Η στάση που απαιτεί ο Θεός να έχουν οι άνθρωποι προς Αυτόν

Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν είναι πολύ απαιτητικός από τους ανθρώπους —ή τουλάχιστον, δεν είναι τόσο απαιτητικός όσο οι άνθρωποι φαντάζονται. Χωρίς τις ομιλίες του Θεού ή οποιαδήποτε έκφραση της διάθεσής Του, των έργων ή των λόγων Του, η γνώση για τον Θεό θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη για εσάς, διότι οι άνθρωποι θα έπρεπε να συμπεράνουν την πρόθεση του Θεού και το θέλημά Του, το οποίο είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς. Όμως, όσον αφορά την τελική φάση του έργου Του, ο Θεός έχει εκφράσει πολλά λόγια, έχει επιτελέσει μεγάλο έργο και έθεσε πολλές απαιτήσεις στον άνθρωπο. Με τα λόγια Του και το μεγάλο έργο Του, έχει ενημερώσει τους ανθρώπους για το τι Του αρέσει, τι μισεί και τι είδους άνθρωποι θα πρέπει να είναι. Αφού κατανοήσουν αυτά τα πράγματα, στην καρδιά τους οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν έναν ακριβή ορισμό των απαιτήσεων του Θεού, διότι δεν πιστεύουν πλέον στον ασαφή Θεό, ούτε ακολουθούν τον Θεό εν μέσω ασάφειας και αοριστίας και του κενού. Αντίθετα, οι άνθρωποι είναι σε θέση να ακούσουν τις ομιλίες του Θεού, είναι σε θέση να κατανοήσουν τις προδιαγραφές των απαιτήσεών Του και να τις επιτύχουν, και ο Θεός χρησιμοποιεί τη γλώσσα της ανθρωπότητας για να πει στους ανθρώπους όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουν και να κατανοούν. Σήμερα, αν οι άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούν τις απαιτήσεις του Θεού από αυτούς, το τι είναι ο Θεός, γιατί πιστεύουν στον Θεό και πώς θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό και να συμπεριφέρονται απέναντί Του, τότε εκεί υπάρχει πρόβλημα. Τώρα μόλις ο καθένας σας μίλησε για έναν τομέα. Γνωρίζεις κάποια πράγματα, είτε είναι συγκεκριμένα είτε γενικά —αλλά Εγώ θέλω να σας πω τις σωστές, ολοκληρωμένες και συγκεκριμένες απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους. Πρόκειται για λίγα και πολύ απλά λόγια. Ίσως να γνωρίζετε ήδη αυτά τα λόγια. Οι σωστές απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους και όσους Τον ακολουθούν είναι οι εξής. Ο Θεός απαιτεί πέντε πράγματα από όσους Τον ακολουθούν: αληθινή πίστη, πιστή τήρηση των κανόνων, απόλυτη υπακοή, αληθινή γνώση και ειλικρινή σεβασμό.

Σε αυτά τα πέντε πράγματα, ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να μην Τον αμφισβητούν πλέον ούτε να Τον ακολουθούν χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους ή ασαφείς και αόριστες απόψεις. Δεν πρέπει να ακολουθούν τον Θεό έχοντας οποιεσδήποτε φαντασιώσεις ή αντιλήψεις. Ο Θεός απαιτεί από όσους Τον ακολουθούν να το κάνουν πιστά, όχι με μισή καρδιά ή επιφυλακτικά. Όταν ο Θεός θέτει οποιεσδήποτε απαιτήσεις σ’ εσένα ή σε δοκιμάζει, σε κρίνει, σε αντιμετωπίζει ή σε «κλαδεύει» ή σε πειθαρχεί και σε πατάσσει, εσύ θα πρέπει να είσαι απολύτως υπάκουος σ’ Αυτόν. Δεν πρέπει να ζητάς την αιτία ή να θέτεις όρους, πολύ λιγότερο δε, θα πρέπει να αναφέρεις τον λόγο. Η υπακοή σου πρέπει να είναι απόλυτη. Η γνώση για τον Θεό είναι ο τομέας στον οποίο οι άνθρωποι έχουν τις περισσότερες ελλείψεις. Συχνά επιβάλλουν στον Θεό εκφράσεις, ομιλίες και λόγια που δεν σχετίζονται μ’ Αυτόν, με την πεποίθηση ότι αυτά τα λόγια είναι ο πιο ακριβής ορισμός της γνώσης για τον Θεό. Δεν γνωρίζουν ότι αυτές οι εκφράσεις, οι οποίες προέρχονται από τη φαντασία των ανθρώπων, τη δική τους λογική και τη δική τους διάνοια, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ουσία του Θεού. Και έτσι θέλω να σας πω ότι, με τη γνώση που θέλει ο Θεός για τους ανθρώπους, ο Θεός δεν ζητά απλώς να αναγνωρίσεις τον Θεό και τα λόγια Του, αλλά να είναι σωστή η γνώση σου για τον Θεό. Ακόμα κι αν μπορείς να πεις μόνο μία πρόταση ή γνωρίζεις μόνο λίγα, αυτό το μικρό κομμάτι της γνώσης είναι σωστό και αληθές και συμβατό με την ουσία του ίδιου του Θεού. Διότι ο Θεός απεχθάνεται τη δοξολογία και τον αίνο του ανθρώπου γι’ Αυτόν όταν είναι μη ρεαλιστικός και απερίσκεπτος. Επιπλέον, δεν Του αρέσει όταν οι άνθρωποι Τον αντιμετωπίζουν σαν τον αέρα. Δεν Του αρέσει όταν, κατά τη συζήτηση θεμάτων για τον Θεό, οι άνθρωποι μιλάνε επιπόλαια, κατά βούληση και χωρίς δισταγμό, μιλώντας όπως νομίζουν. Επιπλέον, μισεί όσους πιστεύουν ότι γνωρίζουν τον Θεό και κομπάζουν ότι γνωρίζουν τον Θεό, συζητώντας θέματα σχετικά με τον Θεό ασυγκράτητα ή ανεπιφύλακτα. Η τελευταία από τις πέντε αυτές απαιτήσεις ήταν ο ειλικρινής σεβασμός. Αυτή είναι η απώτερη απαίτηση του Θεού από όλους όσους Τον ακολουθούν. Όταν κάποιος έχει τη σωστή και αληθινή γνώση για τον Θεό, είναι σε θέση να έχει πραγματικά φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό. Αυτός ο φόβος προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς του και είναι γεμάτος προθυμία και όχι επειδή ο Θεός τον έχει πιέσει. Ο Θεός δεν ζητάει να Του κάνεις δώρο οποιαδήποτε καλή στάση, φέρσιμο ή εξωτερική συμπεριφορά προς Αυτόν. Αντίθετα, ζητάει να έχεις φόβο Θεού και να Τον σέβεσαι από τα βάθη της καρδιάς σου. Αυτός ο φόβος επιτυγχάνεται ως αποτέλεσμα των αλλαγών στη διάθεση της ζωής σου, επειδή γνωρίζεις τον Θεό, επειδή έχεις κατανοήσει τα έργα του Θεού, επειδή έχεις κατανοήσει την ουσία του Θεού, και επειδή έχεις αναγνωρίσει το γεγονός ότι είσαι ένα από τα πλάσματα του Θεού. Συνεπώς, όταν χρησιμοποιώ τη λέξη «ειλικρινής» για να ορίσω τον φόβο εδώ, ο στόχος Μου είναι να κατανοήσει η ανθρωπότητα ότι ο φόβος των ανθρώπων για τον Θεό θα πρέπει να προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς τους.

Τώρα εξετάστε αυτές τις πέντε απαιτήσεις: Υπάρχει κάποιος από εσάς ικανός να επιτύχει τις τρεις πρώτες; Τουτέστιν, εννοώ την αληθινή πίστη, την πιστή τήρηση των κανόνων και την απόλυτη υπακοή. Υπάρχει κάποιος ικανός μεταξύ σας για αυτά τα πράγματα; Ξέρω ότι αν έλεγα και τις πέντε, τότε αναμφισβήτητα δεν θα υπήρχε κανένας μεταξύ σας που να είναι ικανός —αλλά τις έχω μειώσει στις τρεις. Σκεφτείτε εάν τις έχετε επιτύχει ή όχι. Είναι «η αληθινή πίστη» εύκολο να επιτευχθεί; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι εύκολο, διότι οι άνθρωποι συχνά αμφισβητούν τον Θεό. Και τι γίνεται με την «πιστή τήρηση των κανόνων»; Τι σημαίνει η λέξη «πιστή»; (Να μην το κάνει κάποιος με μισή καρδιά αλλά ολόψυχα.) Να μην το κάνει κάποιος με μισή καρδιά αλλά ολόψυχα. Βρήκατε τη σωστή απάντηση! Άρα είστε ικανοί να επιτύχετε αυτή την απαίτηση; Πρέπει να προσπαθήσετε περισσότερο, σωστά; Προς το παρόν δεν έχετε ακόμη επιτύχει αυτή την απαίτηση. Τι γίνεται με την «απόλυτη υπακοή» —την έχετε επιτύχει; (Όχι.) Δεν την έχετε επιτύχει ούτε αυτή. Συχνά είστε ανυπάκουοι και επαναστατικοί, συχνά δεν ακούτε, ούτε θέλετε να υπακούσετε ούτε θέλετε να ακούσετε. Αυτές είναι οι τρεις πιο θεμελιώδεις απαιτήσεις που επιτεύχθηκαν από τους ανθρώπους μετά την είσοδό τους στη ζωή, και εσείς δεν τις έχετε επιτύχει ακόμη. Συνεπώς, επί του παρόντος, έχετε μεγάλες δυνατότητες; Σήμερα, έχοντας ακούσει να λέω αυτά τα λόγια, αισθάνεστε άγχος; (Ναι.) Δεν πειράζει που αισθάνεστε άγχος. Μην έχετε άγχος. Αισθάνομαι άγχος για λογαριασμό σας. Δεν θα υπεισέλθω στις άλλες δύο απαιτήσεις. Αναμφίβολα, κανείς δεν είναι ικανός να τις επιτύχει. Έχετε άγχος. Άρα έχετε καθορίσει τους στόχους σας; Ποιους στόχους, προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να επιδιώξετε, και να αφιερώσετε τις προσπάθειές σας; Έχετε κάποιον στόχο; Επιτρέψτε Μου να μιλήσω απλά: Όταν επιτύχετε αυτές τις πέντε απαιτήσεις, θα έχετε ικανοποιήσει τον Θεό. Κάθε μία από αυτές είναι ένας δείκτης, ένας δείκτης ότι η είσοδος των ανθρώπων στη ζωή έχει φτάσει στην ωριμότητα και στον τελικό στόχο της. Ακόμα κι αν είχα επιλέξει μόνο μία από αυτές τις απαιτήσεις για να μιλήσω λεπτομερώς σχετικά και να τη θέσω σε εσάς, δεν θα ήταν εύκολο να επιτευχθεί. Πρέπει να υπομείνετε έναν βαθμό κακουχίας και να κάνετε σε κάποιον βαθμό προσπάθεια. Και τι είδους νοοτροπία θα πρέπει να έχετε; Θα πρέπει να είναι η ίδια με έναν ασθενή που υποφέρει από καρκίνο και περιμένει να ανέβει στο χειρουργικό τραπέζι. Και γιατί το λέω αυτό; Εάν επιθυμείς να πιστεύεις στον Θεό και επιθυμείς να κερδίσεις τον Θεό και να κερδίσεις την ικανοποίησή Του, τότε αν δεν υπομείνεις κάποιον βαθμό πόνου ούτε κάνεις κάποια προσπάθεια, δεν θα είσαι σε θέση να τα επιτύχεις αυτά. Έχετε ακούσει πολλά κηρύγματα, αλλά επειδή τα έχεις ακούσει δεν σημαίνει ότι αυτά τα κηρύγματα είναι δικά σου. Πρέπει να τα απορροφήσεις και να τα μετατρέψεις σε κάτι που σου ανήκει, πρέπει να τα ενσωματώσεις στη ζωή σου και να τα βάλεις στην ύπαρξή σου, επιτρέποντας σ’ αυτά τα λόγια και τα κηρύγματα να καθοδηγήσουν τον τρόπο που ζεις και να φέρουν υπαρξιακή αξία και νόημα στη ζωή σου —και τότε θα έχει αξία το ότι έχεις ακούσει αυτά τα λόγια. Αν τα λόγια που εκφράζω δεν φέρουν βελτίωση στη ζωή σου ή οποιαδήποτε αξία στην ύπαρξή σου, τότε δεν έχει νόημα να τα ακούς. Το καταλαβαίνετε αυτό, έτσι; Αφού το έχετε καταλάβει αυτό, τότε αυτό που μένει εξαρτάται από εσάς. Πρέπει να ξεκινήσετε δουλειά! Πρέπει να είστε σοβαροί με τα πάντα! Μην είστε σε σύγχυση —ο χρόνος κυλάει γρήγορα! Οι περισσότεροι μεταξύ σας πιστεύουν ήδη πάνω από μια δεκαετία. Αναλογιστείτε αυτά τα δέκα περίπου χρόνια πίστης στον Θεό: Πόσα έχετε κερδίσει; Και πόσες δεκαετίες αυτής της ζωής σάς έχουν μείνει; Δεν υπάρχει πολύς χρόνος. Ξεχάστε το αν το έργο του Θεού σάς περιμένει, αν σας έδωσε μια ευκαιρία, αν Αυτός θα επιτελέσει ξανά το ίδιο έργο. Μη μιλάτε γι’ αυτό. Μπορείς να αντιστρέψεις τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής σου; Με κάθε μέρα που περνάει και με κάθε βήμα που κάνεις, οι ημέρες που έχεις μειώνονται κατά μία ημέρα. Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν! Θα κερδίζεις μόνο από την πίστη στον Θεό αν την προσεγγίζεις ως το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή σου, πιο σημαντικό από την τροφή, τα ρούχα ή οτιδήποτε άλλο! Εάν πιστεύεις μόνο όταν έχεις χρόνο και είσαι ανίκανος να αφιερώσεις ολόκληρη την προσοχή σου στην πίστη σου, εάν είσαι πάντα σε σύγχυση, τότε δεν θα κερδίσεις τίποτα. Το καταλαβαίνετε αυτό, έτσι; Θα τελειώσουμε εδώ για σήμερα. Θα τα πούμε την επόμενη φορά! (Δόξα σοι ο Θεός!)

15 Φεβρουαρίου 2014