Όταν η λυσσασμένη οργή του Θεού σείει τα βουνά και ταράζει τα ποτάμια,

δεν του χαρίζει πλέον, λόγω της δειλίας του ανθρώπου,

αυτούς τους διαφορετικούς τύπους ανακούφισης.

Εκείνη τη στιγμή, ο Θεός θα γίνει έξω φρενών,

αρνούμενος κάθε δυνατότητα για μετάνοια σε όλα τα έμβια όντα και,

εγκαταλείποντας κάθε ελπίδα για τον άνθρωπο,

ο Θεός θα του επιβάλλει την τιμωρία που τόσο του αξίζει.

Εκείνη τη στιγμή, ο ουρανός θα αστράψει και θα βροντήξει,

σαν τα μανιασμένα κύματα του ωκεανού,

σαν να γκρεμίζονται δέκα χιλιάδες βουνά.

Εξαιτίας της παρακοής τους,

οι άνθρωποι θα δεχθούν το πλήγμα από τις βροντές και τις αστραπές,

άλλα πλάσματα θα αφανιστούν από τις ριπές των βροντών και των αστραπών.

Ολόκληρο το σύμπαν θα βυθιστεί απότομα στο χάος

και η δημιουργία δεν θα μπορεί να ανακτήσει την πρώτη πνοή της ζωής.

Τα πλήθη των ανθρώπων δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη βοή των βροντών.

Μέσα στις λάμψεις των αστραπών,

η μία ορδή μετά την άλλη των ανθρώπινων όντων

γκρεμίζονται μέσα στη γρήγορη ροή του ρεύματος,

για να παρασυρθούν από τους χείμαρρους που χύνονται από τα βουνά.

Ξαφνικά, συγκεντρώνεται ένας κόσμος «ανθρώπων»

στο σημείο του «προορισμού» του ανθρώπου.

Πτώματα πλέουν στην επιφάνεια του ωκεανού.

Όλοι οι άνθρωποι απομακρύνονται από τον Θεό, εξαιτίας του μένους Του,

επειδή ο άνθρωπος διέπραξε αμαρτία ενάντια στην ουσία του Πνεύματός του Θεού,

επειδή η παρακοή του προσέβαλε τον Θεό, η παρακοή του προσέβαλε τον Θεό.

Πτώματα πλέουν στην επιφάνεια του ωκεανού.

Όλοι οι άνθρωποι απομακρύνονται από τον Θεό, εξαιτίας του μένους Του,

επειδή ο άνθρωπος διέπραξε αμαρτία ενάντια στην ουσία του Πνεύματός του Θεού,

επειδή η παρακοή του προσέβαλε τον Θεό, η παρακοή του προσέβαλε τον Θεό.

Όμως, στα μέρη που δεν έχουν πλημμυρίσει,

άλλοι άνθρωποι εξακολουθούν να απολαμβάνουν, με γέλια και τραγούδια,

τις υποσχέσεις που τους έδωσε ο Θεός.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»